က ဗ် ာ ဆ န္ ေ သ ာ စ ာ သ ာ း မ် ာ း / က ဗ် ာ ျဖ စ္ ျခ င္ း - မ ျဖ စ္ ျခ င္ း ႏွ င့္ ရ သ အ သိ အ ျမ င္

# နိ ဒါ န္ း

                    ကဗ်ာ အႏုပညာ လက္ရာတစ္ခုကုိ အေပၚယံဖတ္ရႈရင္ စကားလုံး ေ၀ါဟာရေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ထားတဲ့ စာသားအေဆာက္အအုံတစ္ခုကုိ အျမင္အာရုံနဲ႔ ပထမဆုံး ထိေတြ႔သိျမင္ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ စာသားအေဆာက္အအုံထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ စကားလုံးေတြကုိ ေယဘုယ်သေဘာ အမ်ဳိးအစား ခြဲၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ အရပ္သုံး အေျပာဘာသာစကားနဲ႔ ကဗ်ာဘာသာစကားဆုိျပီး အသြင္အျပင္ေရာ အနက္အဓိပၸာယ္ပါ ကြဲျပားျခားနားေနတဲ့ စကားလုံးအမ်ဳိးအစား ႏွစ္မ်ဳိးကုိ ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

                    အရပ္သုံး အေျပာဘာသာစကားဆုိတာ လူအမ်ား ေန႔စဥ္လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္ထဲမွာ ပုံမွန္ သုံးစြဲေျပာဆုိေနၾကတဲ့၊ အဓိပၸာယ္ ရုိးရွင္းနားလည္လြယ္တဲ့ ဘာသာစကားမ်ဳိး ျဖစ္ျပီး အမ်ားအားျဖင့္ ဘာသာစကားတစ္ခုမွာ သတ္မွတ္ဖြင့္ဆုိေပးထားတဲ့ တုိက္ရုိက္အနက္မ်ဳိးပဲ ထြက္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ကဗ်ာဘာသာစကားဆုိတာကေတာ့ နိမိတ္ပုံ၊ သေကၤတ၊ ဥပစာစကား၊ အလကၤာ စတဲ့ သာမန္ထက္ထူးျခားတဲ့ စကားလုံးမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ျပီး သူတုိ႔ဟာ တုိက္ရုိက္အနက္သာမက သြယ္၀ုိက္၊ ဆင့္ပြား၊ ဆက္စပ္ စတဲ့ တျခား အနက္အဓိပၸာယ္ေတြကုိပါ ေဆာင္ႏုိင္တဲ့ ဘာသာစကား အမ်ဳိးအစား ျဖစ္ပါတယ္။

                    ပင္မေရစီး ေခတ္ေပၚကဗ်ာေခတ္ တစ္ခုလုံးမွာ ကဗ်ာဆရာေတြဟာ ကဗ်ာဘာသာစကားကုိ အစြမ္းကုန္ အလြန္အကၽြံ သုံးစြဲခဲ့ၾကျပီး အဲဒီေခတ္မွာ အရပ္သုံး ဘာသာစကားရဲ့ အခန္းက႑ဟာ ကဗ်ာဘာသာစကားေလာက္ အေရာင္အ၀ါမေတာက္ပခဲ့ဘဲ မွိန္ေဖ်ာ့ခဲ့ပါတယ္။ ကဗ်ာဘာသာစကားရဲ့ အနက္အဓိပၸာယ္ ေထြျပားလွပမႈ၊ ဆြဲေဆာင္ ညွဳိ႕ငင္ႏုိင္မႈ၊ စာသားအေဆာက္အအုံထဲမွာ ထူးကဲေပၚလြင္ေနမႈ စတဲ့ အရည္အေသြးေတြေၾကာင့္ ကဗ်ာဆရာေတြေရာ ကဗ်ာဖတ္သူေတြပါ ကဗ်ာဘာသာစကားကုိ တန္ဖုိးထား စြဲလမ္းခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီ တန္ဖုိးထား စြဲလမ္းမႈက ဘယ္ေလာက္ထိ အစြန္းေရာက္ ျပင္းထန္ခဲ့သလဲ ဆုိရင္ ကဗ်ာဆရာနဲ႔ ကဗ်ာဖတ္သူေတြရဲ့ အသိစိတ္မွာ ကဗ်ာဘာသာစကားနဲ႔ အဓိက ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ထားတဲ့ စာသားေတြကသာ ကဗ်ာ ျဖစ္ျပီး အရပ္သုံး အေျပာဘာသာစကားနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ထားတဲ့ စာသားေတြက ကဗ်ာမျဖစ္ဘူးလို႔ လြဲမွားယူဆမိၾကတဲ့ အထိ ျဖစ္လာခဲ့ၾကပါတယ္။

                  ဆိုလိုတာက ကဗ်ာဖတ္သူ အမ်ားစုဟာ ကဗ်ာဆန္ျခင္းနဲ႔ ကဗ်ာျဖစ္ျခင္းကုိ ကြဲျပားျခားနားမႈ မရွိဘဲ ေရာေထြးနားလည္ထားခဲ့ၾကတယ္ ဆုိတာပါပဲ။


# က ဗ် ာ ဆ န္ ျခ င္း ဆုိ တ ာ

          
                        ကဗ်ာဆန္ျခင္း ဆုိတာ ကဗ်ာဘာသာစကား အသုံးအႏႈန္းေတြကုိ တြဲစပ္ျပီး ထူးျခားလွပ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိတဲ့ အနက္အဓိပၸာယ္မ်ဳိး ထြက္လာေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္း ( သုိ႔မဟုတ္) အဲဒီလို ျပဳလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကဗ်ာဖတ္သူရဲ့ စိတ္အာရုံ တိမ္းညြတ္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားေအာင္ ညွဳိ႔ငင္ဖမ္းစားႏုိင္စြမ္း ( သုိ႔မဟုတ္) အရုိးရွင္းဆုံးေျပာရရင္ စကားလုံး အဖြဲ႔အႏြဲ ႔အလွအပ လို႔ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိႏုိင္ပါတယ္။

                        တကယ္ေတာ့ ကဗ်ာဆန္ျခင္းဟာ ကဗ်ာစာသား အေဆာက္အအုံတစ္ခုလုံးရဲ့ အဓိကလကၡဏာ မဟုတ္ဘဲ ကဗ်ာအေဆာက္အအုံထဲမွာ  ပါ၀င္ေနတဲ့ သြင္ျပင္ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။

                        ကဗ်ာဆန္ျခင္းဟာ ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္ေတြကုိ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္ေအာင္ ဖက္ရွင္ အလွအပ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ျပင္ဆင္ျခယ္သထားတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ အေပၚယံ အလွအပနဲ႔ တူျပီး ကဗ်ာျဖစ္ျခင္းကေတာ့ အဲဒီ မိန္းကေလးရဲ့ သဘာ၀ မ်က္ႏွာသြင္ျပင္နဲ႔ ကိုယ္ခႏၶာ ေကာက္ေၾကာင္း၊ အသားအေရ ႏူးညံ့ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမႈ၊ သူ႔ရဲ့ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးနဲ႔ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ တန္ဖုိး စတာေတြနဲ႔ တူတယ္လို႔ ဥပမာ ေပးခ်င္ပါတယ္။

                        ဒီ ရုိးရွင္းလြယ္ကူတဲ့ ဥပမာကုိ ခ်ဲ့ထြင္ စဥ္းစားလိုက္ရင္ ကဗ်ာဘာသာစကား အဖြဲ႔အႏြဲ႔ အလွအပေတြဟာ ကဗ်ာ အႏုပညာလက္ရာတစ္ခုရဲ့ အေပၚယံ သြင္ျပင္လကၡဏာမွ်သာ ျဖစ္ျပီး ကဗ်ာစာသားေတြ ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ထားပုံ၊ အဲဒီ စာသားေတြရဲ့ ေနာက္ကြယ္က အနက္အဓိပၸာယ္၊ စာသားေတြဆီက ရရွိတဲ့ အာရုံခံစားမႈ၊ စာသားေတြက တစ္ဆင့္ ကဗ်ာဆရာ ေျပာျပေနတဲ့ အေတြးအေခၚနဲ႔ ေလာကအျမင္၊ ကဗ်ာစာသားအေဆာက္အအုံတစ္ခုလုံးဆီက ရရွိတဲ့ ရသအလွအပ စတဲ့ အရာေတြက ပုိျပီး အဓိက က်တဲ့ အႏွစ္သာရေတြ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ေတြးေတာ့သိျမင္ လာၾကပါလိမ့္မယ္။

                       ကဗ်ာ အႏုပညာ လက္ရာ တစ္ခုထဲက စကားလုံး အလွအပေတြကုိသာ တန္ဖုိးထား စြဲလမ္းတတ္ေလ့ ရွိျပီး ကဗ်ာစာသား အေဆာက္အအုံတစ္ခုလုံးရဲ့ အႏွစ္သာရနဲ႔ ရသ အလွအပကုိ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ေလ့ မရွိတဲ့ / မၾကည့္ မျမင္ႏုိင္တဲ့ ကဗ်ာဖတ္သူတစ္ေယာက္ ရွိတယ္ ဆုိပါစုိ႔။ အဲဒီ လူဟာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ အေပၚယံ ဖက္ရွင္နဲ႔ အေရျပားဆန္တဲ့ အလွအပေတြကုိသာ ၾကည့္ျမင္ႏုိင္ျပီး မိန္းကေလးရဲ့ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးနဲ႔ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ တန္ဖုိးေတြကုိ မသိမျမင္ ၊ နားမလည္ႏုိင္တဲ့ အသိဥာဏ္ ခပ္တိမ္တိမ္ လူတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေ၀ဖန္ သုံးသပ္မိမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

                       ကၽြန္ေတာ့္ အျမင္ ေျပာရရင္ ကဗ်ာဆရာနဲ႔ ကဗ်ာဖတ္သူေတြဟာ ပင္မေရစီး ေခတ္ေပၚကဗ်ာ သမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး အလြန္အကၽြံ၊ အစြန္းေရာက္ သုံးစြဲခဲ့ၾကလုိ႔ ရုိးအီ ေဟာင္းႏြမ္းေနျပီ ျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာဘာသာစကား အလွအပေတြထက္ ကဗ်ာစာသားေတြဆီက တစ္ဆင့္ ရရွိတဲ့ ကဗ်ာဆရာရဲ့ အာရုံခံစားပုံနဲ႔ အေတြးအေခၚေတြကုိ ဖမ္းဆုပ္သိျမင္ႏုိင္ေအာင္ ၾကဳိးစားျပီး တန္ဖုိးထားသင့္တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲ အေပၚယံ စကားလုံး အလွအပေတြကုိသာ တန္ဖုိးထား စြဲလမ္း ဆုပ္ကိုင္ေနဦးမယ္ဆုိရင္ ခင္ဗ်ားဟာ ကဗ်ာဖတ္ရႈခံစားတဲ့ အေတြ႔အၾကဳံ ႏုနယ္တဲ့ ၀ါသနာရွင္ အဆင့္ကေန ေရွ႔ေျခတစ္လွမ္း တက္လာႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

                       ဒီေန႔ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ထဲမွာ ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ ကဗ်ာဖတ္သူေတြအၾကား သေရာ္ေထ့ေငါ့ခ်င္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ လွလွပပ လြဲေခ်ာ္ေနတဲ့ ခၽြတ္ေခ်ာ္မႈ တစ္ခုလည္း ရွိပါတယ္။

                       အဲဒါကေတာ့ ပင္မေရစီး ေခတ္ေပၚကဗ်ာအလြန္ ေခတ္ျပဳိင္ကဗ်ာဆရာ အမ်ားစုက ကဗ်ာဘာသာစကားရဲ့ အခန္းက႑ကုိ ေလွ်ာ့ခ်ျပီး ဆန္႔က်င္စြန္႔ပစ္ဖုိ႔ ၾကဳိးစားလာၾကတဲ့ အေျခအေနမွာ ကဗ်ာအေတြ႔အၾကဳံ ႏုနယ္တဲ့ ကဗ်ာဖတ္သူတခ်ဳိ႔႕ ကဗ်ာဘာသာစကားေတြကုိ ကဗ်ာရဲ့ အႏွစ္သာရလို႔ ထင္ျမင္ယူဆျပီး တန္ဖုိးထား စြဲလမ္း ဆုပ္ကုိင္ထားရုံမက သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ အဲဒီ ကဗ်ာဘာသာစကားေတြကုိ သာမန္ေန႔စဥ္သုံး ဘာသာစကား သုံးစြဲေနသလို ေျပာဆုိသုံးစြဲဖုိ႔ စိတ္အားထက္သန္ေနၾကတာပါပဲ။ အဲဒီထက္ ပုိဆုိးတာက လူအထင္ၾကီးေလာက္မယ့္ ကဗ်ာဆန္ဆန္ စကားလုံးေတြ သုံးျပီး စကားေျပာဆုိႏုိင္ရင္ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ စကားလုံးႏုိင္နင္းတယ္လို႔ ထင္မွတ္ျပီး ကဗ်ာဆရာျဖစ္ျပီလို႔ ထင္ျမင္ယူဆေနၾကတာပါ။

                      အဲဒီလိုသာမန္စကားေျပာရင္ ကဗ်ာဆန္ဆန္ စကားလုံးေတြ သုံးစြဲေျပာဆုိတဲ့ လူမႈအေလ့အက်င့္ဟာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္တုိ႔ေခတ္က အေလ့အထ ျဖစ္ျပီး ဒီေန႔ေခတ္မွာ ေခတ္ မရွိေတာ့သလို ဘယ္ ေခတ္ျပဳိင္ကဗ်ာဆရာကမွလည္း အဲဒီလို တကူးတကန္႔ ေျပာမေနၾကေတာ့ပါဘူး။  သာမန္ အရပ္သုံးဘာသာစကားေျပာရာမွာ ကဗ်ာဘာသာစကား သုံးစြဲျပီး ေျပာဆုိတာမ်ဳိးကုိ ကဗ်ာအေတြ႔အၾကဳံ ႏုနယ္သူေတြက သေဘာက်ေကာင္း က်ႏုိင္ေပမဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြကေတာ့ အထင္ၾကီးမွာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေခတ္ျပဳိင္ကဗ်ာဆရာေတြအေနနဲ႔ ကဗ်ာအႏုပညာကိစၥမွာ ကဗ်ာဘာသာစကားထက္ အေရးၾကီးတဲ့ တျခား အေၾကာင္းျခင္းရာ အသစ္ေတြကုိ အာရုံစူးစုိက္ အဓိက ထားေနရလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

                      အထက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခဲ့တဲ့ အဆုိျပဳခ်က္ မွန္မမွန္  Facebook Update Status ေနရာမွာ ကဗ်ာ ၀ါသနာရွင္တခ်ဳိ႔ ေရးသားေနၾကတဲ့ ကဗ်ာဆန္ဆန္ စာသားေတြကုိ ေလ့လာၾကည့္ရင္ သက္ေသ အေထာက္အထားအျဖစ္ ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။

                     အဲဒီလို ကဗ်ာ ဘာသာစကား တန္ဖုိးထားသူေတြ ေခတ္နဲ႔အညီ လိုက္မလာႏုိင္တဲ့၊ သတိမမူမိတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္က ဒီေန႔ ေခတ္ျပဳိင္ကဗ်ာဆရာ အမ်ားစုဟာ ေန႕စဥ္ အရပ္သုံးဘာသာစကား၊ သီးျခား ပညာရပ္ဆုိင္ရာ ဘာသာစကား၊ ကဗ်ာမဆန္ျခင္း၊ တီထြင္ ဖန္တီးမထားေသာ အေရးအသား ( Uncreative Writing )၊ ေကာက္ရဘာသာစကား ( Found Text & Language ) စတဲ့ အရာေတြကုိ ေခတ္ျပဳိင္ကဗ်ာသစ္ေတြရဲ့ အဓိက သြင္ျပင္ လကၡဏာေတြ အျဖစ္ အစားထုိး စမ္းသပ္ အသုံးျပဳေနၾကတယ္ ဆုိတာပါပဲ။


# က ဗ် ာ ျဖ စ္ ျခ င္ း - မျဖ စ္ ျခ င္း ကိ စၥ


                     အခု  ကဗ်ာ အယူအဆ ေရးရာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အင္မတန္ အႏၱရာယ္ၾကီး /အဆိပ္ ရွိ / ျပသနာျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကုိ ေဆြးေႏြးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

                     " ကဗ်ာဆုိတာ ဘာလဲ " ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အယူအဆေတြကုိ " ကဗ်ာအႏုပညာ မရွိတဲ့ ျဂိဳဟ္က ျဂဳိဟ္သားတစ္ေယာက္ရဲ့ ကဗ်ာဆုိင္ရာ အသိအျမင္ " ေဆာင္းပါးမွာ အေသးစိတ္ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ ကဗ်ာရဲ့ သရုပ္မွန္ သေဘာသဘာ၀ဆုိတာ သုည၊ ဘာမွ မရွိျခင္း။ ကဗ်ာဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရနဲ႔ ကဗ်ာလက္ရာေတြ၊ ကဗ်ာဆုိင္ရာ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိခ်က္ေတြနဲ႔ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြသာ ရွိျပီး တကယ့္ ကဗ်ာဆုိတဲ့သေဘာ မရွိဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာဆုိခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခု " ကဗ်ာျဖစ္ျခင္း- မျဖစ္ျခင္း " ကိစၥကုိ " ကဗ်ာဆုိတာ ဘာလဲ " အယူအဆနဲ႔ အတတ္ႏုိင္ဆုံးခ်ိတ္ဆက္ျပီး ေဆြးေႏြးသြားပါမယ္။

                      ကဗ်ာ ျဖစ္တယ္ ၊မျဖစ္ဘူး ဆုိတာ ဘာကုိ ေျပာတာလဲ။

                      ကဗ်ာျဖစ္ျခင္း/ မျဖစ္ျခင္းကုိ ဘယ္လို တန္ဖုိးစံႏႈန္း/ လကၡဏာေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထုိး ဆုံးျဖတ္ရမွာလဲ။

                      ဒီေမးခြန္းေတြကုိ ေမးရင္ ကဗ်ာဆရာေတြ အပါအ၀င္ ကဗ်ာဖတ္သူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား တိက်ေရရာ ေသခ်ာတဲ့ အေျဖကုိ မေျဖႏုိင္ဘဲ သိမႈ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ျပီး အာရုံရႈပ္ေထြး ေနာက္က်ိသြားတတ္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ( ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္လည္း အဲဒီလိုပါပဲ ။ ) ဘာေၾကာင့္ အဲဒီလို ျဖစ္ရတာလဲ ဆုိေတာ့ ကဗ်ာျဖစ္ျခင္း- မျဖစ္ျခင္းနဲပ ပတ္သက္ျပီး လူအမ်ား အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံထားတဲ့ အေျခခံ ရသအယူအဆနဲ႔ တန္ဖုိးစံႏႈန္းေတြ ရွိမေနလို႔ပါပဲ။ ကဗ်ာျဖစ္ျခင္း- မျဖစ္ျခင္း တျခားနည္းနဲ႔ ေျပာရရင္ အႏုပညာ ေျမာက္ မေျမာက္ ဆုိတာနဲပ ပတ္သက္ျပီး အဲဒီလို အေျခခံ တန္ဖိုး စံႏႈန္းေတြကုိ သတ္မွတ္ဖုိ႕ ဆုိတာလည္း ျဖစ္လာႏုိင္ေျခ သိပ္မရွိတဲ့ အေျခအေနတစ္ရပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။

                      ဒါဆုိရင္ ကဗ်ာ ျဖစ္တယ္ မျဖစ္ဘူး၊ကဗ်ာျဖစ္ျခင္း မျဖစ္ျခင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လို စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ ေျပာဆုိေနၾကမွာလဲ။

                      ကၽြန္ေတာ့္ အျမင္ ေျပာရရင္ ကဗ်ာျဖစ္ျခင္း မျဖစ္ျခင္းနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အေျခခံ တန္ဖုိးစံႏႈန္းေတြ မရွိေပမဲ့ ကဗ်ာဆရာနဲ႔ ကဗ်ာဖတ္သူ တစ္ဦးခ်င္းစီမွာ အဲဒါနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ ကိုယ္ပုိင္ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။ ကိုယ္ပုိင္ ပုဂလိက ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြဟာ အမွန္တရားမဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိေတာ့ အားလုံး နားလည္ လက္ခံထားၾကျပီး ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။


# က ဗ် ာ ဆ ရာ ရဲ့ အ ခ န္ းက ႑


                       ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္က ဘာသာစကား မီဒီယမ္ အသုံးျပဳျပီး သူဖန္တီးေရးသားလိုက္တဲ့ စာသား အေဆာက္အအုံတစ္ခုကုိ " ဒါ ကဗ်ာပါ " လို႔ သတ္မွတ္ေျပာဆုိလိုက္တယ္။ ကဗ်ာဆရာ အေနနဲ႔ နဂုိမူလက သူေလ့လာ သိျမင္ ေတြးဆထားတဲ့ ကဗ်ာအျမင္ အယူအဆေတြအေပၚ အေျခခံျပီး သူ႔ လက္ရာေတြကုိ " ကဗ်ာ "လို႔ အေသအခ်ာ ယုံၾကည္ သတ္မွတ္ ေျပာဆုိတာမ်ဳိး ရွိသလို သူ႔ နဂုိမူလ ကဗ်ာအသိအျမင္ကုိ ေက်ာ္လြန္ေနတဲ့ စမ္းသပ္အေရးအသားတခ်ဳိ႔ ဆုိရင္ေတာ့ ကာယကံရွင္ ကဗ်ာဆရာ ကိုယ္တုိင္က " ဒါ ကဗ်ာပါ " လို႔ အေသအခ်ာ ေျပာဆုိတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ကေလာင္နာမည္သာ ေရးထုိး လိုက္တာမ်ဳိးလည္း ရွိပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ လက္ရာ စာသားအေဆာက္အအုံ တစ္ခုကုိ " ဒါ ကဗ်ာပါ " လို႔ သတ္မွတ္ ေျပာဆုိခြင့္ဟာ ကဗ်ာဆရာရဲ့ တစ္သီးပုဂလ ကုိယ္ပုိင္ အခြင့္အေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို သတ္မွတ္ျခင္းဟာ ကဗ်ာဆုိတာ ဘာပဲ ဘယ္လိုပဲ ဆုိတဲ့ သူ႔ အျမင္နဲ႔၊ တျခားသူေတြနဲ႔ ကြဲျပားျခားနားေနတဲ့ / တျခားသူေတြ လက္ခံႏုိင္ မခံႏုိင္ မေသခ်ာတဲ့ ပုဂလိက ထင္ျမင္ယူဆခ်က္အေပၚ အေျခခံထားတယ္ဆုိတာကုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သတိျပဳမိဖုိ႔ လိုပါလိမ့္မယ္။

                        အဲဒီလို ကဗ်ာဆရာက သူ႔လက္ရာကုိ ကဗ်ာပါလို႔ သတ္မွတ္ ေျပာဆုိျခင္းဟာ သူ႔ရဲ့ ပုဂလိက ထင္ျမင္ယူဆခ်က္သာ ျဖစ္ျပီး ကဗ်ာဆုိင္ရာ အမွန္တရားမဟုတ္ပါဘူး။

                        ဆုိလိုတာက လြန္ခဲ့တဲ့ ရာစုႏွစ္ တစ္ခုေက်ာ္ မာဆယ္ဒူးရႊမ့္ ( Marcel Duchamp ) တုိ႔ ေခတ္က ေျပာခဲ့ၾကတဲ့ " အႏုပညာရွင္က ဒါ အႏုပညာပဲလို႔ ေျပာရင္ အဲဒါ အႏုပညာပဲ " ဆုိတဲ့ အယူအဆ အေဟာင္းၾကီးကုိ ကၽြန္ေတာ္ ဆန္႔က်င္ ျငင္းဆန္ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာ/ အႏုပညာရွင္က အဲဒီလို အထက္စီးက တရားေသ သတ္မွတ္ေျပာဆုိတာကုိ ပရိသတ္က ျခြင္းခ်က္မရွိ လက္ခံရမယ္ဆုိရင္ အဲဒါဟာ " အႏုပညာ အာဏာရွင္ ဆန္ျခင္းတစ္မ်ဳိး" ပဲလို႔ ယူဆပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာ/ အႏုပညာရွင္က သူ ဖန္တီးထုတ္လုပ္လုိက္တဲ့ လက္ရာတစ္ခုကုိ " ဒါ ကဗ်ာ ဒါအႏုပညာ" လို႔ ပုဂလိက ထင္ျမင္ယူဆခ်က္၊ပုဂလိက ကုိယ္ပုိင္အခြင့္အေရးနဲ႔ သတ္မွတ္ေျပာဆုိတာဟာ အဲဒီလို ေျပာဆုိယူဆလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ျပီးဆုံးသြားပါျပီ။ ( Poet is Dead, Artist is Dead. ) အဲဒါေၾကာင့္ ကဗ်ာဖတ္သူ/ အႏုပညာခံစားသူ အေနနဲ႔ အႏုပညာရွင္ရဲ့ အမိန္႔အာဏာကုိ ထည့္သြင္းစဥ္းစားစရာ မလို / လက္ခံလိုက္နာစရာ မလိုဘူးလို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။

# က ဗ်ာ ဖ တ္ သူ / အ ႏု ပ ညာ ခံ စား သူ ရဲ့  အ ခ န္း က ႑

                        အခု ကဗ်ာစာသား အေဆာက္အအုံ/ အႏုပညာ လက္ရာတစ္ခုဟာ ဖတ္ရႈခံစားသူ ပရိသတ္ရဲ့ လက္ထဲကုိ ေရာက္လာပါျပီ။

                        ကဗ်ာဖတ္သူ/ အႏုပညာခံစားသူ တစ္ေယာက္က သူ႔ ေရွ႔ေမွာက္ကုိ ေရာက္လာတဲ့ ကဗ်ာ/ အႏုပညာ လက္ရာ တစ္ခုကုိ ဘယ္လို တန္ဖုိးစံႏႈန္းေတြနဲ႔ ကဗ်ာျဖစ္တယ္ မျဖစ္ဘူး၊ အႏုပညာ ေျမာက္တယ္ မေျမာက္ဘူး လို႔ ခ်ိန္ထုိးစဥ္းစား ဆုံးျဖတ္ပါသလဲ။ ကဗ်ာဆရာ/ အႏုပညာ ဖန္တီးသူရဲ့ အခန္းက႑မွာ ေဆြးေႏြးခဲ့သလိုပါပဲ။ ကဗ်ာဖတ္သူ/ အႏုပညာ ခံစားသူဟာ နဂုိမူလက သူ ေလ့လာသိျမင္ေတြးဆထားတဲ့ ကဗ်ာ/အႏုပညာ အသိအျမင္ေတြအေပၚ အေျခခံျပီး ခ်ိန္ထုိး ဆုံးျဖတ္မွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ ကဗ်ာ/ အႏုပညာဆုိင္ရာ အသိအျမင္ဟာ အႏုပညာရွင္ ဒါမွမဟုတ္ တျခား ကဗ်ာဖတ္သူ/ အႏုပညာ ခံစားသူရဲ့ အသိအျမင္နဲ႔ ကြဲျပားျခားနားမႈ ရွိေနႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒါဟာလည္း တျခားသူေတြ လက္ခံႏုိင္ မႏုိင္ မေသခ်ာတဲ့ သူ႔ ကုိယ္ပုိင္ ထင္ျမင္ ယူဆခ်က္သာ ျဖစ္ျပီး ကဗ်ာ/ အႏုပညာဆုိင္ရာ အမွန္တရား မဟုတ္ဘူး ဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အျပန္အလွန္ သိျမင္နားလည္ေပးဖုိ႔ ထပ္မံ လိုအပ္လာျပန္ပါတယ္။

                        ကဗ်ာ/ အႏုပညာ လက္ရာတစ္ခုအေပၚ ကဗ်ာျဖစ္ျခင္း မျဖစ္ျခင္း၊ အႏုပညာ ေျမာက္မေျမာက္ သတ္မွတ္ေျပာဆုိျခင္းဟာ အေျပာလြယ္သေလာက္ အင္မတန္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ ရႈပ္ေထြးတဲ့ ရသပညာဆုိင္ရာ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ကဗ်ာဖတ္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္ တသီးပုဂလ သိျမင္ယူဆထားတဲ့ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကုိ တရားေသ ဆုပ္ကုိင္ျပီး ဆုံးျဖတ္ ေျပာဆုိမယ္ ဆုိရင္ သိမႈဆုိင္ရာ အႏၱရာယ္ အလြန္ၾကီးမားျပီး အစြန္းေရာက္ မွားယြင္းသြားႏုိင္တယ္ ဆုိတဲ့ ဆင္ျခင္မႈကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လက္ကိုင္ထားသင့္ၾကပါတယ္။

                       ကၽြန္ေတာ္ ဆုိလိုတာက ကဗ်ာ/ အနုပညာ လက္ရာ တစ္ခုကုိ " ဒါ ကဗ်ာ ျဖစ္တယ္၊အႏုပညာ ျဖစ္တယ္" လို႔ တရားေသ သတ္မွတ္ ေျပာဆုိလို႔ မရသလို "ဒါ ကဗ်ာ မဟုတ္ဘူး ၊အႏုပညာ မေျမာက္ဘူး " လို႔ တရားေသ သတ္မွတ္ ေျပာဆုိလို႔ မရႏုိင္ဘူး ၊ အဲဒီလို တရားေသ ေျပာဆုိျခင္းဟာ အစြန္းေရာက္ျပီး အႏၱရာယ္နဲ႔ အဆိပ္ ရွိတဲ့ အသိအျမင္မ်ဳိး ျဖစ္တယ္ ဆုိတာပါပဲ။

                      ဒါေပမဲ့ ကဗ်ာ/ အႏုပညာ ဖန္တီးသူဟာ ကမၻာေျမရဲ့ အျခားတစ္ေနရာရာမွာ သီးျခားတည္ရွိေနျပီး ကဗ်ာ/ အႏုပညာ လက္ရာက ကဗ်ာဖတ္သူ/ အႏုပညာ ခံစားသူရဲ့ ေရွ႔ေမွာက္မွာ ေရာက္ရွိေနပါတယ္။ အခု ကဗ်ာဖတ္သူ/ အႏုပညာခံစားသူရဲ့ အခန္းက႑ကုိ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးဖုိ႔ လိုအပ္လာပါတယ္။ ကဗ်ာဖတ္သူက သူ႔ နဂုိမူလ ကဗ်ာအသိအျမင္နဲ႔ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္အေပၚ အေျခခံျပီး ကဗ်ာျဖစ္ျခင္း မျဖစ္ျခင္းကုိ ဆုံးျဖတ္ သတ္မွတ္ရာမွာ အႏုပညာ လက္ရာဆီက သူ ကူးစက္ခံစား/ ဖမ္းဆုပ္ ရရွိတဲ့ ရသခံစားမႈ ( Aesthetic Feelings ) ဟာလည္း အေရးပါ အရာေရာက္တဲ့ အခ်က္အလက္တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

 #  ရ သ ခံ စ ာ း မႈ ဆုိ တာ


                      Richard R.Dixon နဲ႔  Murad Saifulin တုိ႔ တည္းျဖတ္တဲ့  A Dictionary of Philosophy မွာ ရသခံစားမႈ ( Aesthetic Feelings ) ဆုိတဲ့ စကားအသုံးအႏႈန္းကုိ ဒီလို အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိေပးထားပါတယ္။

                      Aesthetic Feelings = emotional condition arising in the process of aesthetic perception of the phenomena of reality or works of art. Since man's artistic attitude is ideologically emotional, it is neither exhausted by the A.F nor can it exist without them.

                      ရသခံစားမႈဆုိတာ အရွိတရား ဒါမွမဟုတ္ အႏုပညာလက္ရာေတြရဲ့ သဘာ၀၊ ျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ ရသသိျမင္မႈ ျဖစ္စဥ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ စိတ္ခံစားမႈ အေျခအေန။ လူသားရဲ့ အႏုပညာဆုိင္ရာ သေဘာထား အျမင္ဟာ သေဘာတရားေရးရာအရ စိတ္ခံစားမႈနဲ႔ သက္ဆုိင္။ လူသားရဲ့ အႏုပညာ အျမင္ဟာ  ရသခံစားမႈေတြအားျဖင့္ မျပီးျပည့္စုံေစႏုိင္သလို ရသခံစားမႈေတြ မပါဘဲနဲ႔လည္း အႏုပညာအျမင္ဆုိတာ မျဖစ္တည္ႏုိင္။

                     ဆရာေဇာ္ဂ်ီတုိ႔လို ေရွးအစဥ္အလာ ရသပညာရွင္ေတြကေတာ့ ရသ ဆုိတာကုိ " ႏွစ္သက္ၾကည္ႏူးမႈ " လို႔ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။ ကဗ်ာဖတ္သူ/အႏုပညာ ခံစားသူတစ္ေယာက္ဟာ ကဗ်ာစာသား/ အႏုပညာ လက္ရာကတစ္ဆင့္ ႏွစ္သက္ၾကည္ႏူးမႈကုိ ခံစားရမွ အဲဒီ အရာဟာ ကဗ်ာျဖစ္တယ္/ အႏုပညာ ေျမာက္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ယူဆၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ " ႏွစ္သက္ၾကည္ႏူးမႈ " ဟာလည္း ကဗ်ာ/ အႏုပညာလက္ရာနဲ႔ သူ႔ ဘ၀အေတြ႔အၾကဳံ၊ အာရုံခံစားမႈ၊ ကဗ်ာအႏုပညာဆုိင္ရာအသိအျမင္၊ ကဗ်ာအႏုပညာခံစားေလ့လာတဲ့ အေလ့အက်င့္၊ အၾကဳိက္ စတာေတြ တုိက္ဆုိင္ထိေတြ႔မိရာကတစ္ဆင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အေျခအေနတစ္ရပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာ/ အႏုပညာ ခံစားသူဟာ ကဗ်ာအႏုပညာဆီက " ရသ ႏွစ္သက္ၾကည္ႏူးမႈ တစ္စုံတစ္ရာ " ကုိ ခံစား ရရွိရင္ အဲဒီ လက္ရာကုိ အႏုပညာ ေျမာက္တယ္/ ၾကဳိက္တယ္ လို႔ ဆုံးျဖတ္ သတ္မွတ္ျပီး အဲဒီလို မခံစားရရင္ ကဗ်ာ အႏုပညာ မဟုတ္ဘူး/ မၾကဳိက္ဘူး လို႔ ဆုံးျဖတ္ေျပာဆုိေလ့ ရွိပါတယ္။

                      အဲဒါဟာ အမွန္တရားမဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိ မေမ့ဖုိ႔ ထပ္မံ သတိေပးလိုပါတယ္။

                      ကဗ်ာ/အႏုပညာ လက္ရာ တစ္ခုဟာ ကဗ်ာဆရာ/ အႏုပညာ ဖန္တီးသူရဲ့ အာဏာရွင္ဆန္တဲ့ အမိန္႔အာဏာေအာက္က လြတ္ေျမာက္ျပီး ကဗ်ာဖတ္သူ/ အႏုပညာ ခံစားသူ ရဲ့ ေရွ႔ေမွာက္ကုိ ေရာက္ေနတာ၊ လတ္တေလာ အေျခအေနမွာ အႏုပညာရွင္ရဲ့ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ထက္ ကဗ်ာဖတ္သူ/ အႏုပညာခံစားသူရဲ့ ခံစား ဆုံးျဖတ္ခ်က္က ပုိ အဓိက က်ေနတာ မွန္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ကဗ်ာဖတ္သူ/အႏုပညာ ခံစားသူရဲ့ " ရသအသိအျမင္ " က ဘယ္ေလာက္ က်ယ္ျပန္႔ နက္ရႈိင္းမႈ ရွိသလဲ ၊သူ႔ရဲ့ " ရသခံစားႏုိင္မႈ စြမ္းရည္က ဘယ္ေလာက္ ျမင့္မားသလဲ " ဆုိတဲ့ ျခြင္းခ်က္ေတြက ရွိေနပါေသးတယ္။ ကုိယ့္ရဲ့ ရသအသိအျမင္က က်ဥ္းေျမာင္း၊ ရသခံစားႏုိင္မႈစြမ္းရည္က နိမ့္က်ေနျပီး ကဗ်ာ/ အႏုပညာလက္ရာမွာ ေပ်ာ္၀င္ေနတဲ့ ရသအလွအပက နက္ရႈိင္းက်ယ္ျပန္႔ေနတာမ်ဳိးေရာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။

                       အဲဒီလို ကဗ်ာ/ အႏုပညာ လက္ရာနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ့ ရသ အသိအျမင္ၾကားမွာ ရသဆုိင္ရာ အကြာအေ၀း/ကြက္လပ္တစ္ခု ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ ကဗ်ာဖတ္သူ/ အႏုပညာ ခံစားသူရဲ့ ဆုံးျဖတ္သတ္မွတ္ခ်က္ဟာ မွားယြင္းလြဲေခ်ာ္ သြားႏုိင္ဖုိ႔ ရာခုိင္ႏႈန္း မ်ားေနလိမ့္မယ္လုိ႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။

                       ဒီ အဆုိျပဳခ်က္ကုိ သက္ေသျပဖုိ႔အတြက္ နမူနာကဗ်ာ (၃ ) ပုဒ္ ကုိ ေဖာ္ျပေပးခ်င္ပါတယ္။



          
ဒီေနရာဟာ ယံုၾကည္ျခင္းမဲ့ ကေလးေတြရဲ႕စြန္႔ပစ္ခံအိမ္ရာ


ေငြေၾကးမျဖစ္တဲ့ အႏုပညာဆာငတ္မႈေတြ ။
ဟိုဟာမကလည္း က်မရဲ႕ ၀တၳဳထဲမွာေတာင္ ရွင္ဟာ လူယုတ္မာေနရာတည့္တည့္မွာရပ္လို႔တဲ့
ကမ ၻာရဲ႕ပထမဦးဆံုး မုဒိမ္းမႈ ကို အမ်ိဳးသမီးေတြက စတင္ျပဳက်င့္ခဲ့။ Anti-Feminist ၀န္ခံျခင္း။
ေရွ႕ျဖစ္ဒုကၡရဲ႕အစာအိမ္ထဲ နာႏိုစက္ရုပ္ငယ္ေလးေတြနဲ႔
ရေတာင့္ရခဲ ရုန္းကန္မႈေတြကို ေဆးထိုးျပီးၾကီးလာတဲ့ ...ဟိုဘာလဲ ကိုယ္ေမ့သြားလို႔ ... ကိုမာ။
ဒါမ်ိဳး လူလည္က်လို႔ရမလား ေျပာေျပာ...ဘာလဲေျပာ ဆိုတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနီေလးထဲ ေပ်ာ္၀င္လို႔ ...
သူတုိ ့ဆီက BLOW JOB ကို ဒီမွာ ေအာင္ျမင္စြာ သံုးစြဲေနၾက။
သူတစ္ခါပဲလူသတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္သက္လံုးလူသတ္သမားျဖစ္ေရာ
ေပ်ာ္စရာရႊင္စရာ လူ႕ကမ ၻာ
ဆိုတဲ့ ...
မြန္ျမတ္လွပါတဲ့ hymn ေတြ
ism တစ္ခုခုမွမဟုတ္ရင္ ေစာက္သံုးစားလို႔မရေတာ့ဘူးထင္တဲ့ ideology ေတြ
ေသသြားတဲ့သူေတြကို ကိုးကြယ္ျပီး ရွင္ေနတဲ့ သူေတြကိုသတ္ရမလား
အို !!!

ဘာသာေရး crisis ေတြ။
ေသြးေၾကာထဲမွာ ၀င္ေရာက္ေခြ၀င္ျပီး  ေပါက္ျပဲသြားတဲ့ ၀ါယာၾကိဳးေလးေတြကေန
အသားခ်င္းမထိလိုက္ရပဲ ရသြားတဲ့သေႏၶသားအထိ ဘုရားနဲ႔ မဆိုင္လိုက္ရလို႔  anti-science ေကာ္မာ

God is everything ေလးေတြ ။

သမိုင္းဟာ က်င္ငယ္ေရပဲ။ ကိုယ္ အဲ့ဒီလိုသေဘာထားတယ္။ လူငယ္ေတြေသျပီး လူၾကီးေတြေျပာစရာမ်ားခ်န္ခဲ့ျခင္း။
ဟက္ဟက္ဟက္ဟက္ဟက္ ........
နာတာရွည္ေၾကာက္စိတ္ေတြ။
Evolution ပါလုိ ့ေျပာျပီး တစ္ခ်ိန္လံုး ကိုယ့္စိတ္ကို Revolt ျပန္ျပန္လုပ္ၾကည့္ေနတဲ့ အေသြး အသား
အမွန္တရားအေၾကာင္းေျပာတဲ့သူေတြကုိ ကိုယ္ ေစာက္ရမ္းၾကည့္မရဘူး
လူ ့အဖြဲ ့အစည္းရဲ  ့ေအာ့အန္ခ်င္စရာ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ေတြ
ေခြးရူးေကာင္းစား တစ္မြန္းတည့္ပါဆိုတဲ့ လိင္နံ ့ထြက္ေနတဲ့ ပါးစပ္ေတြ
လူေတြၾကားထဲမွာေနတဲ့ ဗီဇကြဲေတြကို ဘုရားစင္ေပၚ ကိုယ္တင္ထားလိုက္တယ္
အိပ္ေဆးေတြဟာ လူငယ္ေတြရဲ႕ မ်က္ၾကည္လႊာထဲက လြတ္ေျမာက္မႈတစ္ခု

သူမ  စစ္တြင္းမွာ မုဒိမ္းအက်င့္ခံရတုန္းက ေနာက္ဆံုးေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာက ကြန္ဒံုးေတြျဖစ္မွာပဲ။
ေက်းဇူးတင္
ခ်ီးမြမ္း
၀ါယာေရွာ့ရိုက္ျပီး ေမာင္းရမဲ့ ဦးေႏွာက္
လွ်ပ္စစ္ေတြစီး၀င္မွ ေမ်ာပါလာမဲ့အသံ ၊ နာက်င္မႈတိုင္းထြာေရးစက္
အင္တာနက္က ေအာပံုေတြကို လူၾကီးေတြက ခိုးၾကည့္တယ္။ ျပီးေတာ့ တရား ရၾကတယ္။
Better life ဟာ Capitalist ေတြရဲ႕ အိုက္ဒီယာေတြနဲ ့ ေပါင္အထိလွန္ေပးထားတဲ့ ပိုစတာကိုၾကည့္ျခင္း
လူတစ္ေယာက္ေပၚျပံဳက်လာတဲ့ အျမင္ဟာ ဖက္ရွင္။

မင္း ထားသြားမွ ေန ဆိုတာ မီးေလာင္ေနတဲ့ျဂိဳလ္မွန္း ကိုယ္သိတယ္။ အဲ့ဒါဆို ေမွာက္လိုက္ေလ ...။
ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လက္ေ၀ွ႕ပြဲ
အာဖဂန္လက္ေ၀ွ႔သမား ဟမ္မစ္ရာဟီမီနဲ႔ တန္ဇန္နီးယားလက္ေ၀ွ႕သမား ဆာအစ္အမ္ဘယ္၀ါ ။
ဦးသိန္းစိန္၊ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႕ထက္ ပိုစိတ္၀င္စားစရာေကာင္း၊ အေရးၾကီးတဲ့ ကိုယ့္ ညေနစာ။
လူရိုင္းေတြမွာလည္း သူတို ႔ရဲ႕ စံႏႈန္းနဲ႔ သူတို ့ယဥ္ေက်းမႈရွိတယ္။

ဘ၀ဆိုတာ ၾကီးက်ယ္တဲ့ ရွဳေမွ်ာ္ခင္း။ လူက ေလွ်ာက္လွမ္းသြားရတယ္။

ရင္ခြင္ရွိန္း


ကိုယ္ၾကာပြတ္မႀကိဳက္ဘူး ႀကင္နာမႈႀကိဳက္တယ္ သိရဲ႕လား


အရိွန္နဲ႔ အေပ်ာ္ေပါင္းျပီး ေျပးထြက္ လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ျမစ္ေပၚ ေရကာတာျပဳတ္က်ခံလိုက္ရသလို အသိစိတ္ Brake ေပါက္သြားတဲ့ အထိတ္တလန္႔ Pro Slam ဘယ္ေကာင္ Play ဝင္ႏိွပ္လို႔ေပၚလာျပန္လဲ မသမာမွဳလူသားရဲ႔ေျခဖမိုးက ဆန္တက္လာတဲ့ အေတြးသစ္က အရွက္ေျပ Status Update အျဖစ္ ျဖစ္လာသလို
အာရံုစိုက္ဝင္တိုင္းမွာ Observe ရယ္ျဖစ္ႀကတယ္။ကိုယ့္မွတ္ဥာဏ္က ေရေတြခဲတယ္ ေက်ာက္ေတြကြဲတယ္
ယူတို႔အိုင္တို႔က ပစ္ေပါက္စိုက္ပ်ိဳးနည္းနဲ႔ ထံုကူးခံရျခင္း အိပ္ရာအဝင္မွာ  နစ္ဝင္သြားတဲ့ ႏူတ္ခမ္းေတြေအာက္က Closed with a slam
ဆီးကိုင္းမွာ က်ားလ်ွာတပ္ျပီး ေသြးေအး Definition ကိုေဆာင္းထားတဲ့ မင္းတို႔လူမႈ႔ေရးအႏွစ္ခ်ဳပ္က  Collaboration မရိွ ငါက်ိဳးက်ေနခ်ိန္ေတြမွာ စာမလာ အေႀကာင္းမႀကား ငါလက္ခံဖို႔ ျငင္းပယ္ေနရင္းက ရင္းထလာတဲ့ နာက်င္မွဳ႕ Part I ရြံရွာျခင္း Part II ေနာက္ ေက်ာမလံုတဲ့ Part III  အေကာင္းျမင္စိတ္လက္က်န္ကို နားထဲထည့္ကေလာ္ အစျပန္ေဖာ္လိုက္မွ  မွတ္မိလာတဲ့ ဒိုင္ေမးရွင္းသံုးခုနဲ႔ က်ယ္ျပန္႔မွဳ႕ကို အဓၶမတိုးခ်ဲ႔ထားသလိုု အေယာင္ေဆာင္ ပိုင္ႏိုင္မွဳ႕ကအစ တစ္ကိုယ္ေရ ပ်က္စီးလိုမွဳ႕အထိ ခြာလိပ္မယ့္ ျမင္းေပၚမွာ ရိွသမ်ွ ခံႏိုင္ရည္ ေလာင္းေႀကးအျဖစ္ ပါသြားျပီ။အားကုန္တြန္းျပီးမွ မသိစိတ္ေပၚ ဖုတ္ဖက္ခါ အေမာျပန္ေျဖမိ ပဲ့က်လာတဲ့ အသားစေတြ လူျမင္ေကာင္းရံု ျပန္ဖာေန
လက္ကမ္းရင္ လက္လွမ္းရမယ္ဆိုတဲ့ Auto Response ဒီဘက္ေခတ္ရဲ႔ အလြမ္းက
တစ္ေယာက္ရင္ထဲ တစ္ေယာက္တိုးဝင္လိုက္မွေရစီးသံ သာသလိုလိုနဲ႔ တစ္ေယာက္အကြယ္မွာ တစ္ေယာက္ေသြးေႀကာထဲ တစ္ေယာက္ေဖာင္ဖ်က္ႀက ငယ္ဘဝနဲ႔ကြာတာက ေဘာင္းဘီေနာက္တစ္ထပ္ ပိုခ်ြတ္ရတာပဲလို႔ ငါဆိုရင္ လတ္တေလာ Development သတင္းမွာ ညေနစာပါသြားျပီ။
သရုပ္မွန္ျခင္းမွာ ျငိက်န္ခံရသလို အလန္႔တႀကား Slam ေတြမွာ ဝိညာဥ္ကို ျပန္ဖမ္းဖို႔မလြယ္ဘူး အသံထြက္ေကာင္းမြန္တဲ့ ငရဲေအာ္သံအလန္းစား application။
Puppet အႏုပညာနဲ႔ ပြန္းကားေတြ ဖန္တီးခ်င္စိတ္မဝင္ႀကဘူးလား။
Message ေတြ Miss Call ေတြက Black List ထဲကေန ကုန္းရုန္းထ မ်က္ႀကည္လြွာ ေတြကိုျဖတ္နင္းျပီး Eardrumကို ျပန္လည္ခုန္ဟပ္ေနတာေတြ

အိုင္က်သြားတဲ့ ေျမေပၚေျမေအာက္နဲ႔ ယူထြက္သြားတဲ့ ကမၻာတစ္ျခမ္းအထိ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳဝါဒီဟာ လူရာမဝင္ေသးဘူးလံုျခံဳမွဳ႕အစစ္နဲ႔ ေဝးေနသမ်ွကာလပတ္လံုး ကလုန္းေတြနဲ႔ပဲ ကိုယ္က စု တု ျပဳ႕တယ္။
နာက်င္မွဳ႕ဆိုလည္းအတု ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ႕ကလည္း အတု အေယာင္ေဆာင္Milky Way တစ္ခုလံုးကို အျပီးသတ္စားသံုးခံလိုက္ေတာ့မယ့္ေသခ်ာပံုမ်ိဳးနဲ႔စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရိွေနခ်ိန္ေတြမွာ ဘာေတြကို ထိုးေႀကြးမလဲ။စကၠဴယဥ္ေက်းမွဳနဲ႔ ေရစက္လက္ဘဝေတြဟာ မထိစပ္ခင္မွာကို  ကီးေခ်ာ္ မနားတမ္းေျပာရရင္ ေဝးကြာျခင္းအလြန္မွာလည္း ပိုျပီးေဝးကြာျခင္းပဲရိွတယ္။

ဇက္ကႀကိဳး
**ကဗ်ာေခါင္းစဥ္..ကိုစိုးမင္းေအာင္ကဗ်ာစာသား**  



ရန္သူ၊ ၿပီးေတာ႕ စုန္းမ ၊ ေနာက္ထပ္လာမယ္႕ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ရွင္နဲ႕ ကၽြန္မဆိုတာ ကမၻာ့ရန္


ဆိုပါစို႕
အထက္ပါေခါင္းစဥ္၊ မၾကာမီလာမည္႕ ေအာက္ပါအေရးအသား
ထိုအရာမ်ားႏွင္႕ အတူတကြ ဦးတည္ေဆြးေႏြးလိုေသာ သက္ရွိ
အမည္ = အဂၤလိပ္အကၡရာအစုအေ၀းတြင္ ေနာက္ဆံုးစာလံုးမွစတင္ေရတြက္လွ်င္ ဒုတိယေျမာက္
ထို႕ေၾကာင္႕ နာမည္ Name [ equal ] “ Y ’’
အခ်ိန္၊စာမ်က္ႏွာေနရာ ၊ ပရိသတ္မ်ားစြာ သို႕မဟုတ္ အနည္းအက်ဥ္းႏွင္႕ သင္ ၊                      
ထို႕ေနာက္ လူႀကီးမင္း၊ ထို႕ေနာက္ ကၽြန္မ ႏွင္႕ ရွင္  ၊ ထို႕ေနာက္ - - - - - - ထို႕ေနာက္တြင္ ၊
အိုေက - Ready ပဲလား ဆိုေတာ႕ ေက်းဇူးျပဳ၍နားဆင္ပါရွင္ အသံမလႊင္႕ - စာတန္းမထိုး
ခပ္တိုးတိုးပဲ Flow တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုတာ ေရွာခနဲ ထိုးလႊင္႕သြားပါတယ္
ဘုရားသခင္ - အဲဒီမွာ စေတြ႕ေတာ႕တာပဲ ။`

[ က ] အေၾကာင္းအရာ = အေရးအသား = ကၽြန္မေျပာၾကားလိုေသာ နိဒါန္း
 ကၽြန္မရဲ႕ဆိုလိုရင္းက ေနာက္ေက်ာကို ဓားနဲ႕ထိုးျခင္း လို႕ ဦးတည္ထားတယ္
သူ႕အဆင္ေလးၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ ဟိုရက္ပ္သီခ်င္းထဲကလို လက္လက္ကိုထေနတာပဲ
ဟိုဟာပဲဆိုေတာ႕ ဟင္႕အင္း မဟုတ္ဘူးရွင္ ဒီလိုပဲ မလန္းလန္းေအာင္ ဖလန္းထားတယ္
ကၽြမ္းဆင္ပဲ - ဟိုဟာဒီဟာ ဘာညာအထာဆိုတဲ႕ ေခတ္အဆင္ေတြအကုန္ ကၽြတ္ဆင္ပဲ
ေန႕ျမင္ညေပ်ာက္ ေဟာတစ္ေယာက္ေဟာတစ္ေယာက္ ေမာ္ဒယ္လ္ဂဲလ္နာမည္ေတြလို
ခပ္ေရွးေရွးပဲ - အဲမွားလို႕ရွင္႕ ခပ္ရွည္ရွည္ပဲ ( ပဥၥကလ်ာနီႏြဲ႕ပါးလ်ေဒ၀ီ ) ေပါ႕ သူ႕နာမည္
ကၽြန္မက ရွင္လို ေစတစ္လံုးပိုင္ရွင္ သူေဌးသမီး အလန္းဖလန္း တစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး
ကၽြန္မက ရွင္လို ၿပိဳင္ကားတစ္စီးနဲ႕ ႏုထြတ္၊ အု၊ အက္ေနတဲ႕ ေနမထိ ပန္းတစ္ပြင္႕မဟုတ္ဘူး
ကၽြန္မက ရွင္လို ပဲဆီ၊ ႏွမ္းဆီ၊ Sexy ဒီဇိုင္းနဲ႕ အီမိုို၊ Gothic ၊ Danger ဟန္ပန္ ေခတ္ေပၚ
အသစ္ထြက္သမွ် ေဂၚေနႏိုင္တဲ႕ ၂၁ ရာစုေခတ္ Celebrity တုပ ကလုန္း တစ္ေကာင္မဟုတ္ျပန္ဘူး
အဲဒါေၾကာင္႕ ကၽြန္မဆိုတာ ကၽြန္မပဲ - ရွင္ဆိုတာေတာ႕ ရွင္ေပါ႕ - သူဆိုတာလည္း သူပဲ[ သူ = ကၽြန္မရဲ႕ J ]
သူဆိုတာ ကၽြန္မရဲ႕မင္းသားေလး  ႏိုး - မဟုတ္ဘူး  ကၽြန္မတို႕ရဲ႕လို႕ နာမ္စားသံုးလို႕မရဘူး
ရင္သပ္ရႈေမာဒီဇိုင္းေကာင္ေလးဟာ ကၽြန္မတရား၀င္ Boy Friend ၊ လက္ရွိကာလတြင္ သိပ္မေသခ်ာ
ေသာအခါ - မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ေသာအခါ - ကၽြန္မရဲ႕J နွင္႕ ရွင္ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ခဲ႕ၾကေသာအခါ
ရွင္ ေျပာတယ္ B>F>F - ကၽြန္မနဲ႕ရွင္ တစ္ကယ္ B>F>F - စည္းအထပ္ထပ္ေတာ႕ေစာင္႕သင္႕
အင္ မ္ - အခုေတာ႕ အရပ္ရပ္ေနျပည္ေတာ္ ၾကားလို႕မွ မသင္႕ေတာ္ - ေအာ - ေအာ္
 Bell လုဖက္တဲ႕  ရွင္နဲ႕ကၽြန္မဆိုတာ လုေဖာ္လုဖက္ေပါ႕ - တက္ၿပီ SHOCK ပဲ -
Snare ေန၀င္းေရးတဲ႕ တက္ၿပီ ေရွာ႕ခ္ပဲ - စႏၵီျမင္႕လြင္ ဆိုတဲ႕ တက္ၿပီ SHOCK ပဲ
အူႏုကၽြဲခတ္သြားတယ္ - J ဆိုတဲ႕ ဆန္႕က်င္ဘက္လိင္အတြက္ ရွင္နဲ႕ကၽြန္မ ကၽြဲခတ္ၾကတယ္
ၿပိဳင္ကားလွလွေလးနဲ႕မခ်ဳပ္နိုင္ေတာ႕လည္း ကၽြန္မက ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ပဲ - ေဟာဒီလို ေစြ႕ခနဲ ခု န္
လူမသိသူမသိ ရွင္႕တစ္ေယာက္တည္းက်ိတ္လို႕ ပန္းစည္းလက္ေဆာင္ ခိုး စည္းတယ္ ( J အတြက္ )
ပါဆယ္၀န္ေဆာင္မႈကတစ္ဆင္႕ ပစၥည္းပစၥယ အလံုးစံုပို႕တယ္ ( သို႕ - J ) ႏွင္႕ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲလို႕
ကၽြန္မရဲ႕ မင္းသားေလး J ၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အခ်က္အလက္ အေသးစိတ္ လွ်ိဳ႕၀ွက္သိမ္းဆည္းလို႕

E.g - မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း
            J ၀တ္ဆင္ေသာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၏ ဆိုဒ္အသီးသီး ( Alter – Style Pan – Skinny – Short Pan ….etc )
            J သံုးေသာ Cosmetic ပစၥည္းမ်ား၏ တံဆိပ္မ်ိဳးစံု
            J စီးနင္းေသာ ဖိနပ္မ်ိဳးစံု ဆိုဒ္ ၊ တြင္ ျမန္မာဖိနပ္မွစ ရႈးအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင္႕ ဂြင္းထိုး၊ အေသးစိတ္ပါမက်န္
            J ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ အစားအစာ၊ ဇာတ္လမ္းအမ်ိဳးအစား ၊ သီခ်င္း ပံုစံ၊ ဇာတ္ေကာင္
            J ----------- ေသာ ၊ အို အမ်ိဳးစံု အမ်ိဳးစံု ေျပာရင္းနဲ႕သာ အခ်ိန္ကုန္သြားမွာ တစ္ကယ္႕အမ်ားႀကီး

ဟားတိုက္ၿပီးသာရယ္လိုက္ခ်င္ - ဟင္း ကိုယ္ေမြးတဲ႕ေမ်ာက္က ကိုယ္႕ျပန္ေျခာက္ဆိုသလို
ေနာက္မွ ေပါက္တဲ႕ေရႊၾကာပင္က - အိုး  ေျပာမေျပာခ်င္ဘူးဆိုၿပီး ေျပာေျပာေနရတာပဲ လိုက္လိုက္ေနရတာပဲ
အင္တာနက္ယဥ္ေက်းမႈမွာ - အတင္းလိုက္ဆက္သြယ္ေနေတာ႕တာပဲ တန္ဖိုးနည္းေခၚဆိုျခင္းဖုန္းလိုင္းအတြင္းမွာ
ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနေတာ႕တာပဲ - တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး မရိုးႏိုင္ လုပ္ဇာတ္ရုပ္ရွင္ရိုက္ကူးေနျခင္းမွာ
အတင္းကာေရာလိုက္ခ်ဳပ္ေနေတာ႕တာပဲ - J ဆိုတဲ႕မင္းသားေလးရဲ႕ အက္တင္အျပည္႕ဆြဲေဆာင္မႈမွာ
ရွင္က ကၽြန္မရဲ႕ J = ကိုဆိုတဲ႕ ေကာင္ေလးကို အရမ္း အရမ္းျဖစ္လို႕ - ( ကၽြန္မ အတၱႀကီးျခင္း )
ကၽြန္မကေတာ႕ J နဲ႕ တတ္ႏိုင္သမွ် အေစးကပ္ေအာင္ ရွိစုမဲ႕စု ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕ အသက္ဆက္တြယ္ကပ္လို႕
အဲဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္မနဲ႕ရွင္ ရွင္နဲ႕ကၽြန္မ ေရွ႕ဆက္ေနလိုက္ၾကတာ အျဖစ္အပ်က္ဆိုတာ ကမာၻႀကီးရဲ႕ ႏွစ္ဆယ္႕သံုး
ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္း ဒီဂရီ တိမ္းေစာင္းလည္ပတ္မႈမွာ ေနသားတက်ကိုျဖစ္လို႕ ။

 [ ခ ] အေၾကာင္းအရာ = အေရးအသား = ကၽြန္မေျပာၾကားလိုေသာ စာကိုယ္
 ကၽြန္မရဲ႕ဆိုလိုရင္းက Modern ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတစ္ကားမွာ ေခတ္ေပၚေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ 
အခ်စ္အတြက္အားၿပိဳင္ေလ႕ရွိၾကတဲ႕အၿပိဳင္အဆိုင္ဇာတ္၀င္ခန္းတစ္ခ်ိဳ႕ကိုဒီေနရာရဲ႕ ဒိုင္ယာေလာ႕ခ္မ်ား
ႏွင္႕အတူထည္႕သြင္းလိုျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ ။
ကၽြန္မ    = (                    )
သူ         = [                    ]
(           ) = ကၽြန္မ
[           ] = သူ

[ ဂ ] အေၾကာင္းအရာ = အေရးအသား = ကၽြန္မေျပာၾကားလိုေသာ နိဂံုး
  ဆိုပါစို႕
အထက္ပါေခါင္းစဥ္၊ မၾကာမီလာမည္႕ ေအာက္ပါ နိဂံုးခ်ဳပ္အေရးအသား
ထိုအရာမ်ားႏွင္႕ အတူတကြ ဦးတည္ေဆြးေႏြးလိုေသာ သက္ရွိ
အခ်ိန္၊စာမ်က္ႏွာ(ေနရာ) ၊ ပရိသတ္မ်ားစြာ သို႕မဟုတ္ အနည္းအက်ဥ္းႏွင္႕ သင္ ၊
ထို႕ေနာက္ လူႀကီးမင္း၊ ထို႕ေနာက္ ကၽြန္မ ႏွင္႕ ရွင္  ၊ ထို႕ေနာက္ - - - - - - ထို႕ေနာက္တြင္။        ။

B>F>F = Best Friend  Forever
ရန္သူ = ေတးေရး ေရႊေဂ်ာ္ေဂ်ာ္ + ေတးဆို နီနီခင္ေဇာ္
စုန္းမ  = ေတးေရး မင္းခ်စ္သူ + ေတးဆို တင္ဇာေမာ္




ေရႊကိုယ္နတ္(UCSM)
[ 15.11.12 – 11:25 Am ]


                       ဒီ နမူနာ ကဗ်ာ/ စာသားအေဆာက္အအုံေတြကုိ ဖတ္ျပီးတဲ့အခါ ကဗ်ာျဖစ္ျခင္း မျဖစ္ျခင္း၊အႏုပညာ ေျမာက္ျခင္း မေျမာက္ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဆုံးျဖတ္သတ္မွတ္ရာမွာ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ အျမင္ေတြ ထြက္ေပၚလာၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီလို ကြဲျပားျခားနားတဲ့ အျမင္ေတြကေန ေယဘုယ် လကၡဏာတခ်ဳိ႔ ေကာက္ႏုတ္ထုတ္ယူႏုိင္ပါတယ္။ ကဗ်ာ/ အႏုပညာ လက္ရာတစ္ခု ကဗ်ာ ျဖစ္ျခင္း မျဖစ္ျခင္း ကိစၥ ဆုံးျဖတ္သတ္မွတ္ရာမွာ-

                      ( ၁ ) မူလ အႏုပညာလက္ရာ ဖန္တီးသူ ကဗ်ာဆရာ/ အႏုပညာ ရွင္ရဲ့ ပုဂလိက ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ဟာ ဘာမွ အေရးမၾကီး။
                      ( ၂ ) ကဗ်ာဖတ္သူ/ အႏုပညာ ခံစားသူရဲ့ ကုိယ္ပုိင္ ဘ၀အေတြ႔အၾကဳံ၊ အာရုံခံစားမႈ၊ ကဗ်ာ အႏုပညာ ဆုိင္ရာ အသိအျမင္၊ ကဗ်ာ အႏုပညာ ေလ့လာခံစားတဲ့ လူမႈ အေလ့အက်င့္ေတြအေပၚ မူတည္။
                      ( ၃ ) ကဗွ်ာဖတ္သူ/ အနုပညာ ခံစားသူရဲ့ ကိုယ္ပုိင္ရသ အသိအျမင္၊ ရသခံစားမႈနဲ႔ ရသခံစားႏုိင္မႈ စြမ္းရည္ေတြအေပၚ မူတည္။
                      ( ၄ ) အလွအပဟာ ၾကည့္ရႈသူရဲ့ အျမင္ထဲမွာပဲ ရွိတယ္ ဆုိတဲ့ သေဘာကုိ အေျခခံ။
                      ( ၅ ) ကဗ်ာ/ စာသား အေဆာက္အအုံတစ္ခုဟာ ၾကည့္ရႈသူရဲ့ အျမင္အေပၚ မူတည္ျပီး " ကဗ်ာ " ျဖစ္ႏုိင္ေျခ ရွိသလို " စာသားအေဆာက္အအုံသက္သက္ " ျဖစ္ေနႏုိင္ေျခရွိတယ္ လို႔လည္း ယူဆႏုိင္။
                      ( ၆ ) ကဗ်ာျဖစ္ျခင္း မျဖစ္ျခင္း ကိစၥတြင္ လူအမ်ား တညီတညြတ္တည္း လက္ခံႏုိင္ေသာ အေျခခံတန္ဖုိးစံႏႈန္း မရွိ။
                      ( ၇ ) အႏုပညာ ေျမာက္ မေျမာက္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ျခင္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ရ်္ အၾကြင္းမဲ့ ျပီးျပည့္စုံေသာ အမွန္တရား မရွိ။


# နိ ဂုံ း


                    ဗုဒၶနဲ႔ ေခတ္သစ္စိတ္ပညာရွင္ေတြရဲ့ အယူအဆအရ ငါ၊အတၱ၊ အီဂုိ စတဲ့ အရာေတြဟာ ပကတိ တည္ရွိေနတဲ့ အရွိတရား အစစ္အမွန္ေတြ မဟုတ္ဘဲ လူသားေတြရဲ့ အာရု့ထင္ျမင္ေမွာက္မွားမႈအေပၚ အေျခခံျပီး ကိုယ္ပုိင္ထပ္တူအမွတ္အသားျပဳထားတဲ့ အရာေတြသာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။

                    အဲဒီလိုပါပဲ။

                    ကဗ်ာ/ အႏုပညာ၊ ကဗ်ာျဖစ္ျခင္း မျဖစ္ျခင္းနဲ႔ အႏုပညာ ေျမာက္ျခင္း မေျမာက္ျခင္းေတြဟာ အမွန္တကယ္ တည္ရွိေနတဲ့ အစစ္အမွန္တရားေတြမဟုတ္ဘဲ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ အာရုံထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြအေပၚ အေျခခံထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာ/ သညာအမွတ္အသားေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။

                    " ကဗ်ာ အႏုပညာ မရွိတဲ့ ျဂိဳဟ္က ျဂဳိဟ္သားတစ္ေယာက္ရဲ့ ကဗ်ာဆုိင္ရာ အသိအျမင္ " အက္ေဆးမွာ ကဗ်ာအႏုပညာရဲ့ သရုပ္မွန္ သေဘာသဘာ၀ဆုိတာ သုည၊ ဘာမွမရွိျခင္း လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာဆုိ ေဆြးေႏြးခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီအယူအဆေတြအေပၚအေျခခံျပီး ကဗ်ာဆုိတဲ့ စကားလုံးအစား စာသား ( သုိ႔မဟုတ္) စာသားအေဆာက္အအုံ ဆုိတဲ့ အသုံးအႏႈန္းကုိ ေျပာင္းလဲသုံးစြဲသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ယူဆခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

                     အႏုပညာမွာ အမွန္တရားကုိ ရွာေဖြသူဟာ အႏုပညာကုိ အထင္ၾကီးလြန္းသူ ျဖစ္ျပီး အႏုပညာနဲ႔ အမွန္တရားကုိ ရွာေဖြသူဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ အထင္ၾကီးလြန္းသူ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆရာ သစၥာနီက ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အျမင္ကေတာ့ ကဗ်ာ/ အႏုပညာ မရွိဆုိတဲ့ အယူအဆဟာ အႏုပညာ အမွန္တရားဆီ အႏုပညာဆုိင္ရာ အေတြးအေခၚနဲ႔ ေရာက္ရွိေအာင္ သြားျခင္း ျဖစ္ျပီး ကဗ်ာအႏုပညာ အစြဲအလမ္းေတြကုိ ပယ္သတ္ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ႏုိင္ေစတယ္ လို႔ ယူဆပါတယ္။

                    ကၽြန္ေတာ္ အေတြးအေခၚ ေရွ႔ေနာက္ မညီပုံက လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြဟာ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြသာ ျဖစ္ျပီး အမွန္တရား မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း ေတြးေခၚထားပါေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ အမွန္တရားနဲ႔ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ့ အသိဥာဏ္ကုိ လူ႔သမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး ဒုကၡေပးခဲ့တဲ့ ဘာသာစကားသေကၤတေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

                   ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ပုထုဇဥ္လူသားေတြပီပီ ကိုယ္ပုိင္ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြကုိ တန္ဖုိးထားဆုပ္ကိုင္ျပီး အမွန္တရားလို႔ ထင္ျမင္ယူဆရတဲ့ အရာကုိ ဆက္လက္ရွာေဖြရင္းနဲ႔ ကဗ်ာ အႏုပညာေတြ ဆက္လက္ဖန္တီးေနၾကဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။


# ေ အ ာ င္ ရ င္ ျငိ မ္ း
၁ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၁၃