ကေလးတစ္ေယာက္လို မ်က္လုံးမ်ား ရွိသူရဲ့ မသိနားမလည္ျခင္းမ်ား

ကေလးတစ္ေယာက္လုိ မ်က္လုံးမ်ား ရွိသူရဲ့ မသိနားမလည္ျခင္းမ်ား
by Aung Yin Nyein on Monday, September 19, 2011 at 2:06am ·
ေအာင္ရင္ျငိမ္း
၁၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၁
ေပဖူးလႊာ မဂၢဇင္း၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၂၀၁၂

            ###

            ကုိယ့္မွာ လူေတြကုိ ေရွာ့ခ္ရုိက္ေစတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ ရွိတယ္။
            အစုိးရမူ၀ါဒတစ္ခုခုကုိ ရုပ္လုံးေဖာ္အသက္သြင္းဖုိ႔္ ရည္ရြယ္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ၀ါက်အမ်ားစုက အေပါစားစာသားေတြပဲ။ အႏုပညာဟာ လူတုိင္းနဲ႔ မထုိက္တန္။ ကဗ်ာဆုိတာလည္း ကေလးလူၾကီး အသက္အရြယ္မေရြး စားသုံးမွီ၀ဲလုိ႔ရႏုိင္တဲ့ ပဋိဇီ၀ေဆး၀ါးမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။
            ခင္ဗ်ား အခုတေလာ စကားအေျပာအဆုိ တျဖည္းျဖည္း နည္းသြားတယ္လုိ႔  မွတ္ခ်က္ခ်တဲ့ ေဘာ္ဒါတစ္ေယာက္ကုိ ျပန္ေျပာဖုိ႔ ကုိယ့္မွာ စကားလုံး အဆင္သင့္ မရွိ။ ေက်းဇူးျပဳျပီး ကုိယ့္ အသိဥာဏ္နဲ႔ ႏွလုံးသားဆီ ေရာက္ေအာင္ မင္း အသိအျမင္နဲ႔ ထြင္းေဖာက္တုိး၀င္ ၾကည့္လုိက္စမ္းပါ။
             ဒီမွာ အခု ကုိယ္၀တ္ထားတဲ့ တီရွပ္ရဲ့ ေနာက္ေက်ာတံဆိပ္က Nihilist. လူ႔အျဖစ္မွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ဥာဏ္ပညာကလြဲျပီး ဘာကုိမွ အယုံအၾကည္မရွိေတာ့လုိ႔ ဘာကုိမွ မေတြးေခၚဘဲ ဒီအတုိင္း လက္ပုိက္ရပ္ေနတယ္။ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ အေတြးအေခၚေတြကုိ ရပ္တန္႔ထားတာဟာ ႏုိင္ငံေရးသမားနဲ႔ သာမန္လူျပိန္းေတြ အသံတိတ္ႏႈတ္ဆိတ္ေနတာနဲ႔ေတာ့ ဟန္ပန္ ပုံစံခ်င္း ဆင္မွာ မဟုတ္ဘူး ကုိယ့္လူ။
             ကုိယ္က မလုိအပ္ဘူးယူဆရင္ အသက္ကုိေတာင္ ခပ္ျပင္းျပင္း ရွဴမသြင္းတဲ့သူ။
             I am a free thinker. I am free from thinking.
             ဦးေႏွာက္နဲ႔ ႏွလုံးသား လြတ္လပ္ေပါ့ပါး ၾကည္လင္ေနေစဖုိ႔ လူ႔အျဖစ္မွာ ကုိယ္ ဆန္႔က်င္ျငင္းဆန္ႏုိင္သမွွ် အရာအားလုံးကုိ ဆန္႔က်င္ျငင္းဆန္ ပစ္ခဲ့တယ္။ ဘယ္ အယူအဆနဲ႔ အမွန္တရားမဆုိ ျခြင္းခ်က္ေတာ့ ရွိစျမဲ မဟုတ္လား။ လူ႔အျဖစ္မွာ ဆန္႔က်င္ျငင္းဆန္ဖုိ႔ ကုိယ္ ဘယ္ေတာ့မွ မစဥ္းစားတဲ့ အရာက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ။
             လူ႔ဘ၀မွာ အၾကဳိက္ဆုံး အရာ ၃ ခု ရွိတယ္။
             ေကာ္ဖီ၊ မိန္းမနဲ႔ အႏုပညာ။
             အေတြးအေခၚ ၾကည္လင္ျပတ္သားခ်င္ရင္ ဦးေႏွာက္အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ အပ်င္းမထူနဲ႔။
             ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ဥာဏ္ပညာကုိ အယုံအၾကည္မရွိဘဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အေတြးအေခၚသမားလုိ႔ ထင္ေနရင္ အာရုံေမွာက္မွားေနတာပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ အဆုိးျမင္မ်က္မွန္နဲ႔ လူ႔အျဖစ္ကုိ ၾကည့္မိတဲ့ အသက္အရြယ္တုန္းကေတာ့ ကုိယ္လည္း suicide လုပ္ဖုိ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဖူးတာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ လူ႔ဘ၀ဆုိတာ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ကုိယ့္ အသက္၁၆ ႏွစ္အရြယ္မွာ ေဖေဖ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ စကား။
             ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ လိင္ဆက္ဆံရတဲ့ အရသာကုိ ကုိယ္ သိပ္ၾကဳိက္တယ္။
             ကမၻာေပၚမွာ ရွိတဲ့ အဆုိအမိန္႔မွန္သမွ် ဘာတစ္ခုမွ မၾကဳိက္ဘူး။ စာအုပ္စာတမ္းေတြဖတ္ျပီး အယူအဆေတြကုိ အလြတ္ျပန္ရြတ္ျပေနတဲ့ သာလိကာေတြမွာ ကုိယ္ပုိင္ အသိဥာဏ္ မရွိပါဘူးကြာ။ သဒၵါလည္း မမွန္၊ စကားလုံး အထားအသုိလည္း လြဲေခ်ာ္၊ အနက္အဓိပၸာယ္လည္း မွားယြင္းေနတဲ့ အမွန္တရားအေၾကာင္း ကုိယ့္ေရွ႔မွာ ခဏခဏ လာမေျပာနဲ႔။ ရႈပ္ေထြးတြန္႔လိမ္ေနတဲ့ အေတြးအေခၚေတြကုိ ေခါင္းထဲမွာ ထည့္ထားမယ့္အစား မီးရွဳိ႕ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္တာ ပုိေကာင္းတယ္။ ကုိယ့္အေတြးအေခၚကုိယ္ မီးရွဳိ႕လုိ႔ CFCs ( Chlorofluorocarbons) ေတြ ထြက္လာရင္ေတာ့ ျပသနာပဲ။

                                              ###

              ကုိယ္က ဘုရားသခင္ကုိေတာင္ ဂရုစုိက္တာ မဟုတ္ဘူး ေစတန္။
              လူ႔အျဖစ္မွာ ထိခုိက္ရွနာေတြ မ်ားလြန္းလုိ႔ ေသြးမထြက္ေတာ့တဲ့ ဒဏ္ရာဟာ ကုိယ္ေပါ့။
              ကုိယ့္မွာ မိန္းမမာယာ ျမင္ရင္ ေသြးလန္႔တတ္တဲ့ ေရာဂါ ရွိတယ္။
              "  ရွင့္ အေတြးအေခၚေတြက ျပင္းထန္ျပီး အစြန္းေရာက္လြန္းတယ္ "
              "  ကုိယ့္ အနမ္းေတြကေရာ "
              "  ရွင့္ အနမ္းေတြကလည္း ရွင့္ အေတြးအေခၚနဲ႔ တစ္ေထရာတည္းပဲေလ "
              အသက္ရွင္ျခင္းဟာ ေသျခင္းထက္ ပုိေကာင္းတယ္လုိ႔ အသက္ေသလုနီးပါး ေ၀ဒနာ ခံစားရတဲ့ အခုိက္အတန္႔မွာ ကိုယ္ သိခဲ့တယ္။ အႏုပညာမွာ စိတ္က်ေရာဂါလကၡဏာျပေနတဲ့ စကားလုံးေတြ ထပ္တလဲလဲ မသုံးစြဲမိဖုိ႔ သတိထားေနရတယ္။ ပန္႔ခ္ ဖက္ရွင္နဲ႔ ဆံပင္ကုိ ဂ်ယ္လ္နဲ႔ေထာင္၊ စိတ္ထဲမွာ ဗုိင္းရပ္စ္ကုိက္ေနတာ မွားယြင္းလြဲေခ်ာ္မႈ တစ္မ်ဳိးပဲ။
              ကုိယ္သာ တရားသူၾကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ အေတြးအေခၚေသေၾကာင္းၾကံစည္မႈကုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ေသေၾကာင္းၾကံစည္မႈထက္ ၾကီးေလးတဲ့ အျပစ္ဒဏ္ေပးမယ္။ သူတစ္ပါး ေနာက္ေက်ာကုိ ကုတ္ျခစ္ဖုိ႔ ဟန္ျပင္ေနတဲ့ လက္သည္း၀ွက္ေတြကုိ ျပန္ရုပ္သိမ္းလုိက္။ ကမၻာေပၚမွာ ရွက္စရာ အေကာင္းဆုံး ျပစ္မႈဟာ လူမႈေရးလုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈ ျဖစ္တယ္။
              " ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ား လုပ္ရမွာ အပ်င္းဆုံးအလုပ္က ဘာလဲ "
              " အသိဥာဏ္ မရွိတဲ့ လူေတြနဲ႔ အျငင္းအခုံ လုပ္ရတာ "
              " စိတ္ အပ်က္ဆုံး အလုပ္ကေရာ "
              " ကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ဥာဏ္ပညာ ရွိတယ္လို႔ ထင္ေနတဲ့ လူေတြနဲ႔ စကားေျပာရတာ "
              " အၾကဳိက္ဆုံး အလုပ္ကေရာ "
              " ကုိယ္ကလည္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိျပီး ကုိယ့္အေပၚလည္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွိတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ လိင္ဆက္ဆံရတာ "

              အသက္ ၂၀ နဲ႔ ၂၇ ၾကားမွာဘာသာေရးနဲ႔ အေတြးအေခၚေတြကုိလက္လွမ္းမီသမွ် စူးစမ္းေလ့လာဆန္းစစ္ရင္းနဲ႔ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ေမးခြန္းတစ္ခု ျပန္ေမးျဖစ္ခဲ့တယ္။
 လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္ ဘုရားသခင္/ နတ္/ ဘုရား ကုိမွအသိအျမင္နဲ႔ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္မႈ မျပဳဘဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္အသက္ရွင္ေနထုိင္သြားလုိ႔ မရဘူးလား။ ကမၻာေပၚမွာ ရွိသမွ် ဘာသာေရး/ ဘာသာ၀င္နဲ႔ အေတြးအေခၚ/ ၀ါဒီေတြရဲ့ လြတ္လပ္ကြဲျပားစြာ ျဖစ္တည္ေနမႈအားလုံးကုိ အသိအမွတ္ျပဳ နားလည္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကုိယ့္ရဲ့ တစ္သီးပုဂလလူသားတန္ဖုိးနဲ႔ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ လြတ္လပ္ခြင့္ကုိ အထိအခုိက္မခံႏုိင္လုိ႔ ဘာသာေရးတစ္ခုခုရဲ့ ဘာသာ၀င္အျဖစ္နဲ႔ အေတြးအေခၚ၀ါဒ တစ္ခုခုစြဲလမ္းဆုပ္ကုိင္ထားသူ အျဖစ္ကုိ ဆန္႔က်င္ျငင္းဆန္ခဲ့တယ္။
                ကုိယ္က သစ္ပင္နဲ႔ ကေလးငယ္ေလးေတြကုိ ခ်စ္တတ္သလုိ အႏုပညာ၊ ဥာဏ္ပညာနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ကုိလည္း ခ်စ္တတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ကုိ တစ္ျပဳိင္တည္း မခ်စ္တတ္သလုိ ကုိယ္ မခ်စ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔လည္း ညအတူအိပ္ေလ့ မရွိ။ လူ႔အျဖစ္ရဲ့ ေနာက္ဆုံးကာလကုိ ကုိယ္က " ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ " လုိ႔ nickname ေပးထားတဲ့ မိန္းကေလး လက္ထဲမွာ အဆုံးသတ္မယ္လုိ႔ ေတြးထားတယ္။ သူ႔ ရင္ညြန္႔မွာ မွဲ႔နက္ေလး တစ္လုံးနဲ႔။
                " မင္း ရင္သားေတြဆီမွာ မ်က္ႏွာအပ္ျပီး ကေလးတစ္ေယာက္လုိ အိပ္ခ်င္တယ္ "
                "  ရွင္ ေသဆုံးမယ့္ အခ်ိန္အထိ ရွင့္အနားမွာ ကၽြန္မကုိ ရွိေနေစခ်င္ရင္ ရွိေနေပးပါ့မယ္ "
                ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆုိတာ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ဖုိ႔ မဟုတ္၊ အာရုံေတြ႔ၾကဳံခံစားဖုိ႔ပဲလုိ႔ ကုိယ္ ေျပာခဲ့တယ္။
                သာမန္လူျပိန္းဆုိတာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ ဥာဏ္ပညာနဲ႔ အဆင့္ျမင့္အႏုပညာေတြကုိ စိတ္မ၀င္စား၊ ေငြေၾကး ဂုဏ္ျဒပ္နဲ႔ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းေတြရဲ့ ေက်းကၽြန္ျဖစ္ေနသူေတြကုိ ကိုယ္ ေခၚေလ့ရွိတဲ့ နာမည္။
                " ျမဳိ႕လယ္ေကာင္ လမ္းမေတြမွာ လူေတြ ရုန္းဆန္ခတ္နဲ႔။ ကုိယ့္ အသက္အႏၱရာယ္ ကုိယ္ ကာကြယ္ဖုိ႔ လုံျခဳံတဲ့ တစ္ေနရာရာ အေျပးအလႊား ရွာေဖြေနရခ်ိန္။ ျပင္သစ္စတုိင္လ္ ေကာ္ဖီဆုိင္ထဲ MP4 ကုိယ္စီနဲ႔ ေကာ္ဖီေသာက္ မပ်က္တဲ့ လူငယ္စုံတြဲကုိေရာ ခင္ဗ်ား ဘယ္လုိ နာမည္ ေပးမလဲ "
                "အမွန္တရား ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့  အေမွာင္ေခတ္က ထုတ္လုပ္ေပးလုိက္တဲ့ ေဘးထြက္ပစၥည္းေတြ "


                                              ###

                လူ႔ဘ၀မွာ လွပစြာ ေနသြားတတ္ေအာင္ သင္ၾကားဆည္းပူးပါ။ အကယ္ေရြ႕ ျဖစ္ႏုိင္ပါက ဘ၀ကုိ လွပေအာင္ လုပ္ပါ။ အကယ္ေရြ႕ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိရင္ေတာင္ ဘ၀ကုိ ရုပ္ဆုိးသြားေအာင္ မလုပ္ပါႏွင့္တဲ့။ အိႏၵိယစာေရးဆရာက်ိတၱိရပၸၸၸၸ
ါေ၀ရဲ့ " စိၾတပိယာ " ၀တၳဳထဲမွာ ဇာတ္ေကာင္တစ္ေကာင္ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ စကား။
                အသက္ ၃၆ ႏွစ္အရြယ္အထိ လူ႔ဘ၀ရဲ့ အဓိပၸာယ္ဟာ ဘာလဲလုိ႔ ကုိယ္ ရွာေဖြေမာပန္းခဲ့တယ္။ အဓိပၺၸာယ္ မရွိဘူးဆုိတာ သိလ်က္နဲ႔ " မရွိျခင္း " ကုိ ရွာေဖြရင္း ဘ၀အဓိပၸာယ္ ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ရတဲ့ အေမွာင္ႏွစ္ကာလေတြေပါ့။ အခု ကုိယ္ဟာ အေမွာင္ႏွစ္ေတြကုိ ျဖတ္ေက်ာ္လြန္ေျမာက္လာတဲ့ အလင္း အစုိင္အခဲ။ ကုိယ့္ ႏွလုံးသားမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ၊ ကိုယ့္ ဦးေႏွာက္မွာ ဥာဏ္ပညာ အသားတံဆိပ္နဲ႔။
                အမည္ ေအာင္ရင္ျငိမ္း၊ ႏုိင္ငံသားစိစစ္ေရး ကတ္ျပားအမွတ္ ၇/ရတန(ႏုိင္) ၀၆၅၃၂၂၊ ေမြးသကၠရာဇ္ ၁၇-၆-၁၉၇၃၊ အလုပ္အကုိင္ ကဗ်ာဆရာ၊ ကုိးကြယ္သည့္ဘာသာ free thinker ၊ တရား၀င္ ခ်စ္သူအမည္ - မရွိ ၊ ထင္ရွားသည့္အမွတ္အသား ဘာမွ မသိနားမလည္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လုိ မ်က္လုံးမ်ား ရွိ၊ ေရာဂါ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ စိတ္က်ေရာဂါႏွင့္ အဆုိးျမင္ သံသယ၀ါဒီ၊ ႏုိင္ငံေရး ယုံၾကည္ခ်က္ လစ္ဘရယ္ဒီမုိကေရစီ၊ အၾကဳိက္ဆုံး သိပၸံသီ၀ရီ ေခးေအာ့စ္၊ အၾကဳိက္ဆုံး အဆုိအမိန္႔ မရွိ၊ လက္စြဲေဆာင္ပုဒ္ ၊တစ္ခုခု တည္ေဆာက္၊ျပီးေတာ့ ျပန္ျဖဳိဖ်က္။
                " ခင္ဗ်ားက Deconstructionist တစ္ေယာက္ပဲ။ ဒါမွ မဟုတ္ Nihilist လား။  Freethinker လား "
                " ကုိယ္ မၾကာခဏေျပာေလ့ရွိတဲ့ စကားလုံးေတြက မင္းရဲ့ အျမင္ကုိ ၾသဇာလႊမ္းမုိးေနပုံ ရတယ္။ စကားလုံးေတြကုိ ခဏ ဖယ္ထားလုိက္ပါ။ လူတစ္ေယာက္ကုိ လူတစ္ေယာက္လုိ႔ပဲ ျမင္တာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္လိမ့္မယ္ "
                လူေတြဟာ စကားလုံးေတြကုိ ပညတ္သေကၤတ စကားလုံးေတြအျဖစ္ ရုိးရုိးရွင္းရွင္း မျမင္ဘဲ အနက္အဓိပၸာယ္ေတြ၊ နိမိတ္ပုံတင္စားမႈေတြ၊ ရည္ညႊန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ေရာေႏွာျမင္ေလ့ ရွိၾကတယ္။
                လူတစ္ေယာက္မွာ ရွိသင့္တဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရး ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ လူေတြအေပၚထားသင့္တဲ့ စိတ္ေနသေဘာထားအမွန္ေတြကုိ သင့္ရင္ေသြး မူၾကဳိေက်ာင္းသားဘ၀အရြယ္မွာ အျပီးသင္ၾကားေပးလုိက္ပါ။ အသက္ (၁၈) ႏွစ္ျပည့္ျပီးလုိ႔မွ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ လူသားခ်င္းစာနာစိတ္ကုိ နားမလည္ေသးဘူးဆုိရင္ အဲဒီ လူ႔အႏၶ အဲဒီ လူ႔ငနဲကုိ ခင္ဗ်ား ဘာမွ ေမွ်ာ္လင့္မေနနဲ႔ေတာ့။ ဒီေခတ္ထဲမွာ လူမႈ၀န္းက်င္က ပုံသြင္းထုတ္လုပ္ေပးလုိက္တဲ့ ေဘးထြက္ပစၥည္းေတြ အရမ္းေပါ။ လူမႈေရး အတင္းအဖ်င္းေျပာျပီး လွ်ာအရသာခံ/ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာႏွစ္သိမ့္ေက်နပ္မႈ ရယူတတ္တဲ့သူတုိင္းမွာ ကုိယ္ပုိင္စိတ္ေရာဂါကုဆရာ၀န္တစ္ေယာက္စီ ရွိသင့္တယ္။
                 ဥပမာ- သူတစ္ပါးရဲ့ လူမႈေရးကိစၥေတြမွာ ပါ၀င္စြက္ဖက္မႈ၊ မနာလုိ၀န္တုိမႈနဲ႔ ပုဂဳိလ္ေရးအတင္းအဖ်င္းေျပာျခင္းဟာ ေအာက္တန္းက်တဲ့ ရွက္စရာ အျပဳအမူျဖစ္တယ္ ဆုိတာ အသက္ (၆၀) အရြယ္အထိ မသိနားမလည္ေသးတဲ့ လူၾကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္။
                " ရွင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ အေကာင္းျမင္စိတ္ ေမြးေနပါျပီ ေျပာေျပာ လူေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ရွင့္ဆီမွာ အဆုိးျမင္စိတ္ေတြ ရွိေနတုန္းပါပဲ။ လူအမ်ားစုဟာ စိတ္ယဥ္ေက်းမႈ နိမ့္က်ျပီး လူျပိန္းသာသာေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ လူေတြမွာ စိတ္ပ်က္စရာ လူမႈအေလ့အက်င့္ေတြပဲ ရွိတယ္လုိ႔ ရွင္ ဆုိလိုခ်င္ေနတာ မဟုတ္လား "
                " အုိးးးးး ႏုိးးး လူေတြက စိတ္ပ်က္စရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ့္ အျမင္မွာ လူေတြက ရယ္စရာ ဟာသေတြပါ "
                ဒီကမၻာေလာကမွာ ရယ္စရာအေကာင္းဆုံးျပက္လုံးနဲ႔တူတဲ့ လူေတြရဲ့ အမူအက်င့္ေတြကုိ စာရင္းျပဳစုထားတာ ရွိတယ္။
                ၁။ ဦးေခါင္းထဲမွာ ေငြေၾကးနဲ႔ ကုိယ္က်ဳိးစီးပြားကလြဲျပီး ဘာမွ မရွိတဲ့သူ
                ၂။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ဥာဏ္ပညာ ရွိတယ္လုိ႔ ထင္ျမင္ေနတဲ့ သူ
                ၃။ စာအုပ္စာတမ္းေတြထဲက ရတဲ့ အသိကုိ ဥာဏ္ပညာလုိ႔ ထင္ျမင္ယူဆျခင္း
                ၄။ ငါ အမွန္၀ါဒီမ်ား
                ၅။ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းနဲ႔ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြဆီမွာ စိတ္ေက်နပ္သာယာတတ္သူမ်ား
                ၆။ အတၱဗဟုိျပဳေတြးေခၚျခင္း
                ၇။ ေယာက်္ားျဖစ္ျပီး မိန္းမဆန္ေသာ စရုိက္သဘာ၀ ရွိသူ
                ၈။ ဘာသာေရးနဲ႔ အေတြးအေခၚ အယူအဆမ်ားဆီမွာ ဆင္ျခင္တုံတရား နစ္၀င္ပိတ္ေလွွာင္ေနသူ
                ၉။ Modern Conservatives
              ၁၀။ ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္

                                              ###


                 " ရွင့္ကုိယ္ရွင္ ရယ္စရာျပက္လုံးတစ္ခုလုိ႔ တကယ္ ယူဆထားတာလား "
                 " ဒီေန႔ေခတ္က လူတစ္ေယာက္ရဲ့ မျမင္ကြယ္ရာမွာ သူ႔အားနည္းခ်က္ကုိ ဟားတုိက္ရယ္ေမာၾကတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားတဲ့ ေခတ္ၾကီးပဲ။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ရယ္စရာလုိ႔ ယူဆမထားရင္ တျခားသူေတြက ရယ္စရာလုိ႔ ယူဆၾကလိမ့္မယ္ "
                 " ဒါနဲ႔ တခ်ဳိ႕လူေတြ ေယာက်္ားျဖစ္ျပီး မိန္းမဆန္တဲ့ အမူအက်င့္ေတြ ရွိေနတာကေရာ ဘာေၾကာင့္လုိ႔ ရွင္ထင္သလဲ "
                 " သူတုိ႔ အေသြးအသားထဲမွာ က်ားဟုိမုန္းထက္ မိန္းမဟုိမုန္းဓာတ္ေတြ လြန္ကဲေနလုိ႔ ျဖစ္မွာေပါ့ "
                 ဒီကမၻာေလာကမွာ အျပစ္အနာအဆာကင္းတဲ့ လူမႈအမွန္တရားဆုိတာ မရွိဘူး။ အမွန္တရားတုိင္းမွာ ဘလိတ္ဓားနဲ႔ျခစ္လုိက္ရင္ အစင္းရာထင္ ေသြးစုိ႔သြားႏုိင္တဲ့ အားနည္းခ်က္ ကုိယ္စီနဲ႔။ လူတစ္ေယာက္က အမွန္တရားလုိ႔ စြဲလမ္းဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့ အရာဟာ တျခားလူတစ္ေယာက္အျမင္မွာ အမွားျဖစ္ေနႏုိင္တယ္။
                 အမွန္တရားဆုိတာ အခန္႔မသင့္ရင္ ေပါက္ျပဲသြားႏုိင္တဲ့ ကြန္ဒုံးတစ္မ်ဳိးပါကြာ။
                 လူမႈဆက္ဆံေရးေစ်းကြက္ထဲမွာ အမွန္တရားမ်ဳိးစုံဟာ အမွတ္တံဆိပ္မ်ဳိးစုံနဲ႔။
                 အမွန္တရားဟာ မယုံၾကည္ရဘူး။ ဘယ္အမွန္တရားက အစစ္အမွန္လဲ မေသခ်ာဘူး။ ခင္ဗ်ားရဲ့ အမွန္တရားကုိ ေန႔စဥ္ပုံမွန္စမ္းသပ္စစ္ေဆးဖုိ႔ မေမ့နဲ႔။ စိတ္အေျပာင္းအလဲမ်ားတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့ မာယာလုိပဲ။ အမွန္တရားဟာ အသြင္ပုံစံမ်ဳိးစုံနဲ႔ အရိပ္အေရာင္မ်ဳိးစုံနဲ႔ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် ေျပာင္းလဲေနတယ္။
                 မေန႔က အမွန္တရားဟာ ဒီေန႔ အေဟာင္းပစၥည္းေစ်းကြက္ထဲမွာ 50% Discount နဲ႔။
                 ကိုယ္ကုိယ္ကုိယ္ အမွန္တရားလုိ႔ အျမဲထင္ျမင္ယူဆေနရင္ " အတၱတန္ဖုိးစံႏႈန္းမ်ား ေျပာင္းလဲျခင္းသီ၀ရီ " ကုိ ခင္ဗ်ား မသိနားမလည္ေသးလုိ႔ပဲ။
                 ကုိယ့္နဖူးမွာ လူမႈအမွန္တရားကုိ မယုံၾကည္ဘူးဆုိတဲ့ ပလာစတာတစ္ခုနဲ႔။
                 ဗုဒၶ/ ဘုရားသခင္/အလႅာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ပါတယ္ ေျပာျပီး အျပစ္မကင္း မရုိးမေျဖာင့္ အသက္ရွင္ေနတာထက္စာရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ဘုရားသခင္လုိ႔ သတ္မွတ္ျပီး မေကာင္းမႈေတြ ေရွာင္ၾကဥ္ရတာက ပုိ အျပစ္ကင္းပါလိမ့္မယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြခ်ည္းပဲ ေန႔စဥ္လုပ္ေနရရင္လည္း လူ႔ဘ၀ရဲ့ ခါးစိမ့္တဲ့အရသာကုိ ဘယ္ရႏုိင္ေတာ့မလဲ။ လူ႔အျဖစ္မွာ ေကာင္းမႈေတြလုပ္ရတာ ပ်င္းရိျငီးေငြ႔လာတဲ့ အခါ အေျပာင္းအလဲ အသစ္အဆန္းေလး ျဖစ္ေအာင္ တစ္ခါတေလ ေပါ့ပါးလြတ္လပ္တဲ့ မေကာင္းမႈေလးေတြ က်ဴးလြန္ၾကတာေပါ့ကြာ။
                 ပုထုဇဥ္ဘုရားသခင္ဟာ အေသြးနဲ႔ အသားနဲ႔။
                 " မင္းရဲ့ ရင္သားေတြကုိ ကုိယ္ သိပ္ၾကဳိက္တယ္ "
                 " မင္း ရင္သားေတြဆီမွာ မ်က္ႏွာအပ္ျပီး ကေလးတစ္ေယာက္လုိ အိပ္ခ်င္တယ္ "
                 " ကုိယ့္ ဘ၀ရဲ့ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ေတြမွာကုိယ္ကလည္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိျပီး ကုိယ့္ကုိလည္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ထဲမွာပဲအသက္ေသဆုံးသြားခ်င္တယ္ "

                 ###

                 အခ်ိန္ကာလ ယႏၱရားၾကီးထဲမွာ ေလာကမွာ ရွိသမွွ်အရာအားလုံး ျဖစ္ပ်က္ေျပာင္းလဲေနၾကတယ္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆုိတာ အျမဲ အသစ္ျပန္လည္ေမြးဖြားႏုိင္တဲ့ မ်ဳိးပြားဆဲလ္တစ္မ်ဳိးပဲ။ အဲဒါကုိ ယုံၾကည္ဖုိ႔ပဲ လုိတယ္။ ႏွလုံးသား အျမဲရွင္သန္သက္၀င္ေနခ်င္ရင္ ခရစ္ယာန္တစ္ေယာက္ ဘုရားသခင္ကုိ ယုံၾကည္သလုိ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကုိ ခင္ဗ်ား ယုံၾကည္ဖုိ႔လုိတယ္။
                 " ကေလးငယ္ေတြ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ လုိအပ္ေနၾကတယ္ "
                 " ဆင္းရဲမြဲေတသူေတြ အစာေရစာနဲ႔ ဘ၀လုံျခဳံမႈ လုိအပ္ေနၾကတယ္ "
                 " အသိဥာဏ္နိမ္႔က်သူေတြ ဥာဏ္ပညာ လုိအပ္ေနၾကတယ္ "
                 " လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ ေသြးသစ္လဲဖုိ႔ လုိအပ္ေနတယ္ "
                 " စစ္ပြဲ ဒဏ္သင့္ ျပည္သူေတြ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လုိအပ္ေနၾကတယ္ "
                 " ကမၻာေျမၾကီးကေတာ့ သစ္ပင္ေတြကုိ အေရးေပၚ လုိအပ္ေနတာေပါ့ "
                 ေငြေၾကးနဲ႔ ကုိယ္က်ဳိးစီးပြားအတြက္ အဓိက ေမာင္းႏွင္လည္ပတ္ေနတဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ့ အင္ဂ်င္ကုိ ခဏရပ္တန္႔ျပီး ကမၻာေျမအတြက္ သစ္ပင္တစ္ပင္ေလာက္စုိက္ဖုိ႔ စိတ္ကူးဖူးသလား။ ဒါမွမဟုတ္ ခင္ဗ်ားရဲ့ တန္ဖုိးၾကီးမ်က္မွန္ကုိ ခဏခၽြတ္ျပီး လူမႈအဆင့္အတန္း နိမ့္က်သူေတြဆီ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ လွည့္ၾကည့္ဖုိ႔ စဥ္းစားဖူးသလား။
                 လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ေသြးသစ္လဲဖုိ႔ လိုအပ္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္။
                 ကုိယ့္ ရင္ေသြးကုိ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာထားသလုိ တျခားကေလးသူငယ္ေတြကုိလည္း ေမတၱာထားပါ။ အျပစ္ကင္းစင္ျပီး ဘာမွ မသိနားမလည္ေသးတဲ့ ကေလးငယ္ကုိ ခင္ဗ်ားရဲ့ ရႈပ္ေထြးေပြလီလွတဲ့ ကိုယ့္ကုိယ္ကိုယ္ ခုခံကာကြယ္မႈ ယႏၱရားၾကီးအေၾကာင္း သင္ေပးဖုိ႔ စဥ္းစားေနသလား။ ႏွလုံးသြင္းမွန္ကန္တဲ့ လူမႈအေလ့အက်င့္ေတြကုိသာ ကေလးငယ္ေတြ သင္ယူပါေစ။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ေသြးသစ္လဲဖုိ႔ လိုအပ္ေနတာ ႏွစ္ပရိေစၦဒ ၾကာလွေပါ့။ ကုိယ္က်ဳိးစီးပြားအျမင္နဲ႔ တစ္ကုိယ္ေကာင္း၀ါဒကုိ အေမြေပးလုိက္ရင္ ခင္ဗ်ားရင္ေသြးေတြရဲ့ မ်ဳိးဆက္မွာ ေခတ္ဟာ ပုိမုိ ေမွာင္မုိက္သြားလိမ့္မယ္။
                 " စာအုပ္စာတမ္းေတြ ဖတ္ရဲ့သားနဲ႔ အသိဥာဏ္နဲ႔ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး ဖြံ႔ျဖဳိးတုိးတက္မလာတဲ့ လူေတြကုိ ရွင္ ဘယ္လုိ ျမင္သလဲ "
                 " ပင္ကုိဗီဇ မေကာင္းတဲ့ အျပင္ ဆင္ျခင္တုံတရား အားနည္းေနသူေတြလုိ႔ ျမင္တယ္။ သူတုိ႔ စာဖတ္လည္း အလကားပါပဲ "
                 " ခင္ဗ်ား ငယ္ငယ္တုန္းက Existentialism စာေပေတြ ဖတ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆုိ။ Existentialism ကေန ဘာေတြ ရခဲ့လဲ "
                 " ဒီမုိကေရစီ ရခဲ့တယ္ "
                 " Existentialism နဲ႔ ဒီမုိကေရစီ ဘာဆုိင္လုိ႔လဲ "
                 " လူတစ္ဦးခ်င္း လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ဆုံးျဖတ္ပုိင္ခြင့္ ၊ ကုိယ့္ ေရြးခ်ယ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္အေပၚ တာ၀န္ယူမႈ၊ တစ္သီးပုဂလသေဘာနဲ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာတရား "
                 " ကၽြန္မ သိသေလာက္ Existentialism ထဲမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားအေၾကာင္း မပါပါဘူးရွင္ "
                 " တစ္သီးပုဂလသေဘာကေန ကုိယ္ခ်င္းစာတရားဆီ ေရာက္ေအာင္ ဆက္စပ္မေတြးေခၚတတ္တာ မင္းရဲ့ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ အားနည္းညံ့ဖ်င္းမႈပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ "
                 " လူသားတုိင္းဟာ ကုိယ္ပုိင္ေသြးသားဖြဲ႔စည္းမႈေတြ၊ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အာရုံခံစားမႈေတြ၊ အသိအျမင္ေတြနဲ႔ သီးျခားစီ ျဖစ္တည္ေနတဲ့ ပုဂၢလိကလူသားေတြပဲ။ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ့ ပုဂၢလိကျဖစ္တည္မႈနဲ႔ တျခားလူတစ္ေယာက္ရဲ့ ျဖစ္တည္မႈဟာ လုံး၀မတူကြဲျပားျခားနားေနႏုိင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ပုဂၢလိကလူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ မင္းအေနနဲ႔ လူ႔အျဖစ္မွာ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္တယ္။ ဘ၀အာမခံခ်က္နဲပ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ လုံျခဳံမႈ လုိခ်င္တယ္။ လူမႈ၀န္းက်င္ရဲ့ အသိအမွတ္ျပဳမႈနဲ႔ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈကုိ လုိခ်င္တယ္။ မင္းမဟုတ္တဲ့ တျခားလူတစ္ေယာက္ဟာလည္း မင္းလုိ ပုဂၢလိက လူသားတစ္ေယာက္ပဲေလ။ အဲဒီလူမွာလည္း မင္းလုိ လုိအင္ဆႏၵေတြနဲ႔ အာရုံခံစားမႈေတြ ရွိေနႏုိင္တယ္။ မင္းနဲ႔ တျခား လူတစ္ေယာက္ဟာ ပုဂၢလိက ျဖစ္တည္မႈနဲ႔ အႏွစ္သာရခ်င္း ကြဲျပားျခားနားေနေပမယ့္ ပုဂၢလိက ျဖစ္တည္ေနတဲ့ သေဘာသဘာ၀ခ်င္း အတူတူပဲ။ အဲဒီလုိ လူသားတစ္ေယာက္အေပၚ မင္းနဲ႔ မင္းရဲ့ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း အသုိင္းအ၀ုိင္းေတြနဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ် သေဘာထားျပီး ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ ထားႏုိင္ရင္ ကိုယ္တုိ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ကမၻာၾကီး ပိုျပီး သာယာလွပမလာနုိင္ဘူးလာ။။ ဒါနဲ႔ အဲဒီလုိေရာ ကိုယ့္အတၱကုိ ဖယ္ရွားျပီး တစ္သက္မွာတစ္ခါေလာက္မွ မင္း စဥ္းစားဖူးရဲ့လား "
                  " ေတာ္ျပီကြာ...အသိဥာဏ္မရွိသူေတြနဲ႔ အျငင္းအခုံလုပ္ဖုိ႔ ကုိယ္၀ါသနာမပါဘူး ဆုိတာ မင္း သိပါတယ္ "
                  " ရွင္က ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အသိဥာဏ္ ရွိတယ္လုိ႔ ထင္ေနပုံ ရတယ္ "
                  " အုိးးးး ႏုိးးးး မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ္က ကေလးတစ္ေယာက္လုိ ဘာမွ မသိနားမလည္တဲ့ မ်က္လုံးမ်ဳိးေတြ ရွိတဲ့ သူပါ "

                                                     ###

                  ကုိယ္ဟာ လြတ္လပ္တဲ့ ေတြးေခၚသူ တစ္ေယာက္။
                  ကိုယ္ဟာ ေတြးေခၚဆင္ျခင္မႈကေန လြတ္ကင္းေနတယ္။
                  ဦးေႏွာက္နဲ႔ ႏွလုံးသား လြတ္လပ္ေပါ့ပါ့း ၾကည္လင္ေနေစဖုိ႔ လူ႔အျဖစ္မွာ ဆန္႔က်င္ျငင္းဆန္ႏုိင္သမွ် အရာအားလုံးကုိ ဆန္႔က်င္ျငင္းဆန္ပစ္ခဲ့တယ္။ ကုိယ္က ဘုရားသခင္ကုိေတာင္ ဂရုစုိက္တာ မဟုတ္ဘူး ေစတန္။
                  ကိုယ့္ဘ၀မွာ ကုိယ္က ဘုရားသခင္ပဲ။
                 " မင္းက ငါ့ကုိေတာင္ ဂရုမစိုက္ဘူး ဆုိေတာ့ ဘယ္သူ႔အားကုိး ရွိလုိ႔လဲ "
                 " ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ ကၽြန္ေတာ္ပဲ အားကုိးပါတယ္ "
                 " အဲဒါ ဗုဒၶရဲ့ ဒသနပဲ "
                 " ေကာ္ပီကူးခ်ထားတာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ၾကဳံၾကုိက္တုိက္ဆုိင္မႈပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ဗုဒၶက အဲဒီလုိ ေတြးေခၚဖူးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီလုိ ေတြးေခၚလုိ႔ မရေတာ့ဘူးလား "
                 " ငါ့ကုိ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္ရင္ မင္းက်ဴးလြန္ခဲ့သမွ် အျပစ္အားလုံး လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ရျပီး ထာ၀ရအသက္ကုိ ရလိမ့္မယ္ "
                 " ပုဂၢဳိလ္ေရး ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္တာ လူညံ့ေတြရဲ့ အလုပ္ပဲ။ ကိုယ့္ အဓိပၸာယ္နဲ႔ ကုိယ္ ေနစမ္းပါ ဘုရားသခင္ရာ။ အခုလက္ရွိ ရထားတဲ့ လူ႔အျဖစ္ကုိေတာင္ ပ်င္းရိျငီးေငြ႔ေနလြန္းလုိ႔ "
                 ကုိယ့္ကုိ အကၽြတ္တရား ရမယ့္ ငနဲ မဟုတ္မွန္း သိျမင္နားလည္သြားတဲ့ ဘုရားသခင္ဟာ " မိစၦာဒိ႒ိ " ဆုိတဲ့ အမနာပတံဆိပ္ကုိ ကိုယ့္နဖူးေပၚမွာ ကပ္ေပးလုိက္တယ္။ ျပီးေတာ့ သူ႔ကုိ ပုဂၢဳိလ္ေရး ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္မႈျပဳမယ့္ လူေတြဆီ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားေမွ်ာ္၀ါဒနဲ႔ ဆက္လက္ထြက္ခြာသြားတယ္။
                 ကုိယ့္ အယူ၀ါဒ ကုိယ့္အမွန္တရားကုိ လက္မခံတာနဲ႔ အဲဒီလူတစ္ေယာက္ကုိ " မိစၦာဒိ႒ိ " လုိ႔ အမည္တပ္ေခၚေ၀ၚတာ လစ္ဘရယ္အေတြးအေခၚ မရွိ၊ သေဘာထားအျမင္ က်ဥ္းေျမာင္းရာက်တဲ့ လကၡဏာပဲ မဟုတ္လား။
                ကုိယ္ ေျပာပါတယ္။
                ဘုရားသခင္မွာလည္း မိန္းမဆန္တဲ့ စရုိက္သဘာ၀ ရွိတယ္လုိ႔။


                                                                             ###


                                                                                ေအာင္ရင္ျငိမ္း
                                                                                ၁၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၁
                                                                                ေပဖူးလႊာ မဂၢဇင္း၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၂၀၁၂

ကဗ်ာဆရာ ေက်ာ္ညဳိေသြး၊ ကဗ်ာဆရာမ ခင္ဂ်ဴး၊ ကဗ်ာဆရာ ေရႊၾကယ္မုိးတုိ႔နဲ႔ အြန္လိုင္း လူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္း

လြန္ခဲ့တဲ့၃ ႏွစ္ေလာက္က Teen Magazine က အယ္ဒီတာ ဆရာမ်ဳိးျမင့္ညိမ္းက ေတာင္းဆုိလို႔ေခတ္ၿပဳိင္လူငယ္ကဗ်ာဆရာမ်ားနဲ႔ ကဗ်ာဒုိင္ယာေလာ့ဂ္ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ကဗ်ာစကား၀ုိင္းအစီအစဥ္ကုိ ကြၽန္ေတာ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ပရင့္တ္မီဒီယာက ကဗ်ာဆရာစုိးမင္းေအာင္၊ မင္းသက္ဇဥ္၊ သူရနီ၊ ေဇာ္လူစိမ္း၊ လင္းသဏ္ညီ၊ ျမတ္ေ၀တုိ႔ အုပ္စုနဲ႔အြန္လိုင္းက ဥကၠာကုိကို၊ ေန႔သစ္၊ ရုပ္ေသး၊ သူရသ၀ါ၊ ယုန္ယုန္တုိ႔ အုပ္စုေတြနဲ႔အင္တာဗ်ဴးလုပ္ၿပီးမွ ကဗ်ာစကား၀ုိင္းပုံစံ Presentation ျပန္ေျပာင္းၿပီးပုံႏွိပ္မီဒီယာေပၚ တင္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

အဲဒီလိုလူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္းေတြ ဆက္လုပ္ေပးဖုိ႔ လူငယ္တခ်ဳိ႕က ေတာင္းဆုိခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကအလုပ္ေတြ မ်ားေနတာရယ္၊ စိတ္အာရုံ တိမ္းညြတ္မႈ ျပတ္ေတာက္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ဆက္မလုပ္ျဖစ္ဘဲ ရပ္တန္႔ေနခဲ့ပါတယ္။

အခုေတာ့အြန္လိုိင္းလူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္းကုိ ျပန္ အသက္သြင္းဖုိ႔ စဥ္းစားစီစဥ္လိုိက္ပါတယ္။
သူတုိ႔ဆီကအေမးအေျဖေတြ စုံလင္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ ကဗ်ာစကား၀ိုင္းပုံစံ ျပန္လုပ္ၿပီး fb နဲ႔ www.neomodernmyanmarpoetry.blogspot.com မွာ Notes တင္ေပးသြားပါ့မယ္။အြန္လို္င္းတင္ၿပီးရင္Faces Magazine မွာ 2013 August လက စၿပီး လစဥ္ အလွည့္က် ပုံႏွိပ္ေဖာ္ျပသြားဖုိ႔စီစဥ္ထားပါတယ္။

အြန္လိုင္းက တျခားလူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြ အေနနဲ႔လည္း ဒီ လူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္း အစီအစဥ္ကုိစိတ္၀င္စားၾကမယ္ဆုိရင္( ဘယ္သူမဆုိ/ က်ားမ လိင္ခြဲျခားမႈ မရွိ) ေမးခြန္းေတြကုိ ေျဖဆုိၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဆီ Tag ေပးႏုိင္ပါတယ္။ အေမးအေျဖေတြအေပၚမူတည္ၿပီး အြန္လို္င္းကဗ်ာစကား၀ုိင္း အစီအစဥ္မွာ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပသြားဖုိ႔၊ပရင့္တ္မီဒီယာမွာ ဆက္လက္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပသြားဖုိ႔ စဥ္းစားထားပါတယ္။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။           ။ ေအာင္ခ်ိမ့္အစ မုိဃ္းေဇာ္ အဆုံး ပင္မေရစီး ေခတ္ေပၚကဗ်ာေခတ္တုန္းက အႏုပညာၾသဇာနဲ႔၀ါသမၻာ တည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့ၾကတဲ့ ၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာ အမ်ားစု အေနနဲ႔ ေခတ္နဲ႔အညီကဗ်ာေရးဟန္အသစ္ေတြ
ဆက္ မဖန္တီးႏုိင္ေတာ့ဘဲ
ေခတ္ေပၚကဗ်ာအေဟာင္းထဲမွာပဲ ရပ္တန္႔က်န္ေနခဲ့ၾကၿပီလို႔ ကုိယ္ ထင္တယ္။ အာရုံခံစားပုံလတ္ဆတ္ၿပီး လူငယ္ဆန္တဲ့ ေနမ်ဳိး၊ ပုိင္၊ ေမာင္ေဆးရုိး၊ မင္းေဆြႏွစ္၊ႏုိင္မြန္ေအာင္သြင္၊ ခရမ္းျပာထက္လူ၊
ခုိင္ၿမဲေက်ာ္စြာ၊ ေမာင္ဖီလာ၊ ကုိေရြး သူတုိ႔ကေတာ့ ျခြင္းခ်က္ေပါ့ေလ။ ကဲ လူငယ္ေတြရဲ့ အျမင္ကုိ ေျပာပါဦး။

ေက်ာ္ညဳိေသြး။          ။ ျဖတ္သန္းခဲ႔တဲ႔ ေခတ္အေျခအေန မွာသူတုိ႔ တြယ္ျငိခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာပံုစံတစ္ခုကိုေတာ႔ အနည္းနဲ႔အမ်ားဖက္တြယ္ထားမိပါလိမ္႔မယ္။ သူတို႔ေခတ္အခါမွာ ေပၚထြန္းခဲတဲ႔ အမ်ားလက္ခံထားၾကတဲ႔ကဗ်ာပံုသ႑န္ေတြကို ဖက္တြယ္ထားၾကလိမ္႔မယ္ ဆိုတာ ျငင္းစရာမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔လည္းကဗ်ာေရးဟန္ဆိုတဲ႔ ေနရာမွာေတာ႔ ေျပာစရာရွိပါတယ္။ ပင္မေရစီး ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာ ေခတ္တုန္းကအႏုပညာၾသဇာ နဲ႔ ၀ါသမၻာ တည္ေဆာက္ခဲ႔ႏိုင္ၾကတဲ႔ ကဗ်ာဆရာ ေတြလည္း အခုေခတ္အေျခအေနအခုေခတ္ အသံုးအေဆာင္ ၊ အခုေခတ္ ယဥ္ေက်းမႈ ကို ေက်ာ္ျဖတ္ေနၾကဆဲပါပဲ။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ေခတ္တစ္ေခတ္ကို ျဖတ္သန္းေနဆဲ(သက္ရွိထင္ရွား ကဗ်ာဆရာ) သူမ်ား အေနနဲ႔ ဒီဘက္ေခတ္အေတြးအေခၚေတြ ၊ ဒီဘက္ေခတ္ နဲ႔ ေလ်ာ္ညီတဲ႔ ျပဳမူေနထိုင္မႈမ်ိဳး မ်ားေသာအားျဖင္႔လက္ခံက်င္႔သံုးေနရတာေၾကာင္႔ ကဗ်ာပံုသ႑န္ ကို ပံုေသဆုပ္ကိုင္ ထားၾကေပမယ္႔လည္းအယူအဆေတြ ခ်ဥ္းကပ္ပံုေတြ နဲ႔ တင္ျပပံုေတြ မွာေတာ႔ က်န္ခဲ႔ျပီလို႔ တရားေသ ေျပာလို႔မရႏိုင္ပါဘူး။ ေရြ႕ေနတဲ႔ အေရြ႕မွာ သူတို႔လည္း လိုက္ေရြ႕တာမ်ိဳး ရွိမွာပါ။လူငယ္ေတြေလာက္ ေတာ႔ ေရြ႕လ်ား တဲ႔ ဟန္ေတြ သိပ္မေတြ႕ရဘူးေပါ႔။

ခင္ဂ်ဴး။          ။ ရပ္တန္႕က်န္ေနတယ္လုိ႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မျမင္မိဘူးဗ်။တစ္ခုကေနတစ္ခုအေရြ႔မွာေတာ့အခက္အခဲေလးေတြ လုိက္မမီတာေလးေတြေတာ့ရွိမွာပါ။အခ်ိန္နည္းနည္းေစာင့္မယ္ဆုိလူငယ္ေတြထက္ေကာင္းမြန္တဲ့ ကဗ်ာေကာင္းေတြထြက္လာမယ္လုိ႔ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္ေနတယ္။

ေရႊၾကယ္မုိး။          ။ ဆရာယူဆသလိုပဲဆရာေအာင္ခ်ိမ့္တို႔ ဆရာမိုဃ္းေဇာ္တို႔ေတြဟာ ကဗ်ာေရးဟန္ အသစ္ေတြ မဖန္တီးပဲရွိေနတာတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာေတြထဲကေနပဲတိုက္ခိုက္ ရုန္းထြက္လာခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေရးဟန္အသစ္ေတြေနာက္ကို မလိုက္ပဲ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္မူလ ေရးသားဟန္မွာပဲ ဆက္လက္ရပ္တည္ေနတာလည္း ျဖစ္နိုင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲ့ဒီ့လိုျမင္မိတယ္။လူငယ္ေတြရဲ႕ လတ္ဆတ္တဲ့ အေတြးအေခၚ ခံစားမႈေတြက ေခတ္အဆက္ဆက္ ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္ခဲ့တာခ်ည္းပဲျဖစ္လို႔ကဗ်ာေရးဟန္အသစ္ေတြ၊ အေတြးအေခၚအသစ္ေတြ ဖန္တီးဖို႔ဆိုတာ အမွန္တကယ္လိုအပ္တယ္လို႔ ယူဆတယ္။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။  မင္းတုိ႔က ၂၀၁၀ အလြန္မွာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ေနာက္ဆုံး မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြေပ့ါ။ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာရဲ့ အနာဂတ္အလားအလာက ညီေလးတုိ႔ ရဲ့အႏုပညာ ဖန္တီးမႈအေပၚမွာ မူတည္ေနၿပီ။ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈ အသစ္ဟာလည္းညီေလးတုိ႔ လက္ထဲ ေရာက္ေနၿပီလို႔ ကိုယ္ ယူဆတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔လူမႈေရးနဲ႔ အႏုပညာ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈ သိပ္မရွိတဲ့ ၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာေတြက ေနာက္ဆုံးမ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြ ေပၚထြက္ေနၿပီဆုိတာ သတိမထားမိၾကေသးဘူး။ တခ်ဳိ႔ကဗ်ာဆရာေတြအယ္ဒီတာေတြက်ေတာ့လည္း သတိထားမိေပမဲ့ လူငယ္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳ တန္ဖုိးထားေနရာေပးဖုိ႔ ၀န္ေလးတြန္႔ဆုတ္ေနၾကေသးတယ္။ သူတုိ႔ကုိ ဘာေျပာခ်င္လဲ။

ခင္ဂ်ဴး။           ။   ကၽြန္ေတာ္စိတ္အ၀င္စားဆုံးကိစၥတစ္ခုပဲဗ်။လူၾကီးနဲ႕လူငယ္ၾကားကျပႆနာ။ေခတ္ကာလေတြေျပာင္းသြားတာေတာင္မရုိးႏုိင္တဲ့အထူးဆန္းဆုံး Case ။ သူတုိ႔လည္းလူငယ္ဘ၀ကျဖတ္သန္းလာတာပဲဗ်ာ။လူငယ္ေတြျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့စိတ္ လုပ္ခ်င္တာေတြကုိသူတုိ႔အေနနဲ႕နားမလည္ေပးႏုိင္ၾကဘူး။တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း ရင့္က်က္သိတတ္သြားေတာ့မျဖစ္ႏုိင္တဲ့သူကုိလက္မခံခ်င္ၾကဘူး။ဒါေပမဲ့တျခား ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့အလားအလာေကာင္းတဲ့သူေတြကုိလည္းလက္ခံမေပးခ်င္ၾကဘူး။လက္ခံေပးလည္းသူတုိ႕ခ်ေပးထားတဲ့ပုံစံခြက္ထဲမွာပဲေနေခတ္ကာလေျပာင္းလဲတာေတြကုိမသိဘူး။သူတုိ႔ေခတ္ကသူတုိ႕စံနဲ႕ပဲတုိင္းေတာ့လူငယ္ေတြအေနနဲ႕ အရွိန္ဟုန္သြားၾကတယ္။ကန္႕သတ္ခ်က္ေတြနဲ႕ဆုိေတာ့မလြတ္လပ္တာေတြရွိလာတယ္။ေနရာကုိလက္ဆင့္ကမ္းမေပးခ်င္ၾကဘူး။(ကၽြန္ေတာ္ဆုိလုိခ်င္တာ ေမးခြန္းထဲကလူၾကီးေတြကုိပါ)ေၿပာခ်င္တာကေတာ့...ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေဟာင္းထဲကေဖာက္ထြက္ခ်င္တယ္။အသစ္အဆန္းေတြလုပ္ျပခ်င္တယ္။ေရွ႔ကေဖာက္ျပခဲ့တဲ့လမ္းေဟာင္းကုိမေလွ်ာက္ပဲလမ္းသစ္ထြင္ခ်င္ပါတယ္။လုိအပ္တာကုိ ကူညီေပးပါ။ေဘးက အားေပးေပးပါ။မွားေနတဲ့အရာေလးေတြကုိျပသေပးပါ။အလြန္အကၽြံမျဖစ္ေအာင္ထိန္းေပးပါ။ငါလုပ္သလုိလုပ္ငါေရးသလုိေရးဆုိတာမ်ဳိးေတြေတာ့အမိန္႔ေတြလာေပးစည္းကမ္းေတြလာမခ်ျပပါနဲ႕။ကုိယ္ခ်င္းစာေပးပါလုိ႕။

ေရႊၾကယ္မုိး။          ။ ေနာက္ဆံုးမ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြ ပရင့္မီဒီယာမွာေကာ၊အြန္လိုင္းမီဒီယာမွာ ပါ အခိုင္အမာရပ္တည္ျဖစ္ေပၚေနၿပီဆိုတာကို ၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာေတြ အေနနဲ႔သတိထားဖို႔ လိုတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာ ကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ခါးဆစ္ခ်ိဳးခံထားရတယ္။အထူးသျဖင့္ နိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားဟာ အခုထက္ထိ ေလးလံုးစပ္ကဗ်ာေတြကိုပဲ ျမန္မာကဗ်ာအျဖစ္သတ္မွတ္ထားတာေတြ၊ ေက်ာင္းသံုးဖတ္စာအုပ္ေတြမွာ တစ္ဖက္ေခတ္က ကဗ်ာအို ကဗ်ာပ်က္ ကဗ်ာအစုတ္အျပတ္ေတြကိုပဲသင္ၾကားပို႔ခ်တာေတြ စာေပဆုေတြေပးတဲ့အခါ ဂႏၵ၀င္အေရးအသား ေတြကိုပဲ ေပးတာေတြ စသျဖင့္ေပါ့။  အဲ့ဒီ့လို အေျခအေနေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ကာလမွာ အဲ့တာေတြကိုတိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို႔ ေတာ္လွန္ဖို႔ လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြ လိုအပ္တယ္။ လူငယ္ေတြမွာ လတ္ဆတ္တဲ့အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ေပါက္ကြဲလြယ္တဲ့ စိတ္အေျခခံစြမ္းအားေတြရွိ တယ္။ ေခတ္ၿပိဳင္ျမန္မာကဗ်ာရဲ႕ အနာဂါတ္အလားအလာဟာကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ ေတြလက္ထဲကို ေရာက္ရွိေနၿပီဆိုတာ မျငင္းဆန္နိုင္တဲ့ကိစၥပါ။ စိတ္မေကာင္းစရာက ဆရာေအာင္ ရင္ၿငိမ္းေျပာသလို လူငယ္ေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈအားနည္းတဲ့၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာေတြက မ်ိဴးဆက္သစ္ေတြ ဆက္ခံေရာက္ရွိေနၿပီဆိုတာ မ်က္ကြယ္ျပဳထားတဲ့ကိစၥပါ။တခ်ိဳ႕အယ္ဒီတာေတြ က လူငယ္ေတြအေပၚ နွိပ္ကြပ္တာကို ကၽြန္ေတာ့္လို လူငယ္ကဗ်ာဆရာတိုင္း၊ အထူးသျဖင့္အြန္လိုင္းမီဒီယာကေန ပရင့္မီဒီယာေပၚထိ တက္ေရာက္ေရးသားေနတဲ့ လူငယ္ ကဗ်ာဆရာတိုင္း ၾကံဳေတြ႔ဖူးၾကမယ္ဆိုတာေသခ်ာပါတယ္။ သူတို႔ကို ကဗ်ာသမိုင္းလမ္းေၾကာင္း တဆစ္ခ်ိဳးအေျပာင္းအလဲႀကီးဟာ မၾကာခင္တဟုန္ထိုးျဖစ္ပြါးလာေတာ့မွာျဖစ္လို႔ သမိုင္းရဲ႕ ေျပာင္းလဲမႈကို အလြယ္တကူလက္ခံဖို႔ ႀကိဳးစားေပးပါလို႔တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

ေက်ာ္ညဳိေသြး။          ။ လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြ အမ်ားအျပား ေပၚလာပါတယ္။ေနာက္ဆံုးမ်ိဳးဆက္သစ္ ဆိုပါေတာ႔။ ဟုတ္ပါတယ္ ေခတ္ျပိဳင္ျမန္မာကဗ်ာရဲ႕ အနာဂတ္အလားအလာ က ေနာက္ဆံုးမ်ိဳးဆက္သစ္ ကဗ်ာဆရာေတြ ရဲ႕ အႏုပညာဖန္တီးမႈေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။မူတည္သလိုလည္း အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဖန္တီးမႈေတြ ၊ ေလ႔လာမႈေတြ လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေနနဲ႔ အမ်ားၾကီး လိုေနပါေသးတယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္။ ေခတ္က သိပ္ျမန္တဲ႔ေနရာမွာတခ်ိဳ႕ေသာ ၀ါရင္႔ ကဗ်ာဆရာေတြ ဟာ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ရွိေနတယ္ ဆိုတာသတိမထားမိၾကဘူးဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဒီလို အေျခအေနေတြဟာနည္းပါးလာေတာ႔မွာပါ။ အခုအခ်ိန္မွာ သိခ်င္သိမယ္၊ ဒါေပမယ္႔ မသံုးခ်င္ ဆိုတဲ႔အေနအထားနဲ႔ ေရွ႕ဆက္လုိ႔ မရေတာ႔ပါဘူး။ ဥပမာ အေနနဲ႔ Facebook ဆိုတာကို ၀ါရင္႔ကဗ်ာဆရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သံုးေနၾကျပီဆိုတာကို သတိျပဳမိပါတယ္။ ဒါဟာ ခုနကလိုမ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ နဲ႔ ၀ါရင္႔ ကဗ်ာဆရာေတြ ၾကား မွာ ထိေတြ႕မႈ လူမႈေရး ကြာဟမႈတျဖည္းျဖည္း နည္းလာတဲ႔ အရာပဲျဖစ္ပါတယ္။တခ်ိဳ႕ေသာအယ္ဒီတာေတြက လူငယ္ေတြ ကို အသိအမွတ္ျပဳတန္ဖိုးထားေနရာေပးမႈ နည္းတယ္ ဆိုတဲ႔ ေနရာမွာ အခု ကဗ်ာေရးတဲ႔ လူငယ္ေတြ ဘက္ကိုျပန္ၾကည္႔ျပီး ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကဗ်ာေရးျခင္းဟာ DotA ဂိမ္းကစားသလိုက်ယ္ျပန္႔လာပါတယ္။ အရင္ကထက္ ကဗ်ာေရးတယ္။ ကဗ်ာဆရာ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ဆိုတဲ႔ လူငယ္ေတြသိပ္ကို မ်ားလာပါတယ္။ ကဗ်ာေရးတာဟာ လူမႈ႔ဆက္ဆံေရး တစ္ခု လိုလို ျဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္။ကဗ်ာေရးဖို႔ တာစူေနတဲ႔ ကဗ်ာစေရးတဲ႔ လူငယ္ေတြကလည္း ပင္မေရးစီး ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ေတြထက္ေနာက္ဆံုးေပၚ ကဗ်ာေတြကို ပိုမို စိတ္အား ထက္သန္ၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆ အရ ဆိုရင္ ကဗ်ာမ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ နဲ႔ ကဗ်ာပံုသ႑န္ ဆန္းသစ္မႈေတြကိုအားေပးပါတယ္။ အခုလည္း ကဗ်ာေရးသူ ေတြ ေပၚထြက္လာတာ အမ်ားအျပားပါပဲ။ ေခတ္မီဖို႔ ၊လူ၀င္ဆံ႔ဖို႔ ကဗ်ာကို Tool တစ္ခုအေနနဲ႔ အသံုးျပဳလာျခင္းကေတာ႔ မေကာင္းပါဘူး။အခုအေျခအေနဟာ မသဲကြဲေသးတဲ႔ အေျခအေနတစ္ခု လို႔လည္း ယူဆခ်င္ပါတယ္။ လက္ရွိ မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာ အမ်ားစု အေနနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း က ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ တစ္စု တစ္ဖြဲ႔ကေသာ္လည္းေကာင္း ဒီအေျခအေနကို လက္ခံဖုိ႔ရာ အခက္အခဲ ရွိတယ္လုိ႔ ျမင္မိပါတယ္။ ကဗ်ာဟာအႏုပညာ တစ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အႏုပညာတစ္ရပ္ အျဖစ္ လက္ခံလာေအာင္ ဖန္တီးဖုိ႔လည္းလိုပါတယ္။ ေခတ္ေတြ အေျခအေနေတြ ၊ ကဗ်ာပံုသ႑န္ေတြ ၊ အယူအဆေတြ ေျပာင္းလဲေစဦး ကဗ်ာဟာအႏုပညာပဲျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြ အေနနဲ႔လည္း ကိုယ္႔အႏုပညာ ကို လက္ခံႏိုင္ဖို႔ အတြက္ျပင္ဆင္ရပါလိမ္႔မယ္။ လူငယ္ဆိုတာ လတ္ဆတ္ပါတယ္။ အဲဒီ လတ္ဆတ္တာနဲ႔ အတူ လိုအပ္ခ်က္ဆိုတာလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ကဗ်ာဟာ Game တစ္ခု ၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရးတစ္ခု မဟုတ္ပါဘူး။ အႏုပညာျဖစ္ပါတယ္။အႏုပညာဆိုတာမွာလည္း ေဖ်ာ္ေျဖေရး သက္သက္ အႏုပညာ နဲ႔ စိန္ေခၚျခင္း အႏုပညာ ဆိုတာခြဲျခားလို႔ရႏိုင္ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာ ဆိုတာ အျမဲတမ္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကို Challengeျပဳလုပ္ေနရပါမယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖေရး အႏုပညာ သက္သက္ပဲဆိုရင္ေတာ႔ မွတ္ေက်ာက္တင္ခံရဖို႔လည္း မလိုပါဘူး။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို စိန္ေခၚ ဖို႔လည္း မလိုပါဘူး။ အယ္ဒီတာေတြအေနနဲ႔(တခ်ိဳ႕ကေပါ႔ေလ) လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို လက္ခံလာေအာင္ လူငယ္ေတြကပဲလုပ္ရမွာပါ။ ဒီလိုမ်ိဳး အျဖစ္ေတြကလည္း ေခတ္တိုင္း ၊ အႏုပညာရပ္၀န္းတိုင္းမွာျဖစ္ေနတဲ႔ ကိစၥဆိုေတာ႔ ထူးဆန္းတဲ႔ကိစၥလို႔ေတာ႔ မျမင္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ေသာအယ္ဒီတာေတြ အေနနဲ႔ ၀န္ေလးတြန္႔ဆုတ္တယ္ ဆိုတာ ကေတာ႔ အဲဒီ အခ်က္ေတြ ေပၚမွာပဲမူတည္ပါလိမ္႔မယ္။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ လက္ရွိ အေျခအေနအရ ၂၀၁၀ အလြန္ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာ အခင္းအက်င္းမွာပင္မေရစီးေခတ္ေပၚကဗ်ာအျပင္ အယ္လ္ပီ ၊ နီယုိေမာ္ဒန္၊ ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ စမ္းသပ္၊စကားေျပကဗ်ာ၊ ဖလာ့ဖ္ စသျဖင့္ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားသစ္ေတြ အယူအဆေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိေနၾကတယ္။ အဲဒီ ကဗ်ာအယူအဆ/ အႏုပညာ လက္ရာေတြအေပၚ လူငယ္ေတြရဲ့ အျမင္။

ခင္ဂ်ဴး။          ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့သေဘာက်တယ္။ဘယ္လုိပုံစံနဲ႕ေရးေရးလက္ခံႏုိင္တယ္။ဥပမာလူတစ္ေယာက္က စားစရာတစ္မ်ဳိးတည္းကုိအျမဲတမ္းစားေနရရင္ျငီးေငြ႔လာမယ္ေလ။ဟုိဟာစားလုိက္ဒီဟာစားလုိက္ဆုိရင္ေတာ့ ခံတြင္းလည္းေတြ႔သလုိအာရုံခံစားမႈ႕လည္းအသစ္အဆန္းျဖစ္တယ္။လွ်ာဆုိတာအရသာတစ္ခုတည္းကုိခံစားဖုိ႔မွမဟုတ္တာ။ဒီလုိပဲ ကဗ်ာဆုိတာကုိပုံစံတစ္မ်ဳိးတည္းနဲ႕ခ်ျပေနၾကရင္ပ်င္းဖုိ႕ေကာင္းသြားမယ္။စိတ္မ၀င္စားေလာက္ေတာ့ဘူး။တစ္ခုနဲ႕တစ္ခုဖလွယ္အခ်င္းခ်င္း၀တ္မႈန္ကူးၾကမယ္ဆုိရင္ ေနာက္ထပ္ေခါင္းစဥ္အသစ္အသစ္ေတြထြက္လာဦးမယ္လုိ႔ေတာင္ကၽြန္ေတာ္ျမင္မိတယ္။

ေရႊၾကယ္မုိး။          ။ အဲ့ဒီ့ကဗ်ာအယူအဆေတြအေပၚထားတဲ့ အျမင္ေတြကို ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ေျပာရင္ အေတာ့္ကိုရွည္ရွည္လ်ားလ်ားေျပာရမွာပါ။ အဲ့ထဲက တခ်ိဳ႕႕ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားေတြက နိုင္ငံျခားမွာ  အခ်ိန္ယူၿပီးျဖစ္တည္ခဲ့တာျဖစ္ေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဆ္ိုသလို ေရာက္ရွိလာတာေတြ႔ရပါတယ္။ေလ့လာေနရဆဲ အယူ၀ါဒေတြရွိသလို ဖြတ္ဖြတ္ေက်ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ၀ါဒေတြလည္းရွိေနပါတယ္။အထူးသျဖင့္ အယ္လ္ပီဟာ ဖြတ္ဖြတ္ေၾကေနပါၿပီ။ အယ္လ္ပီကဗ်ာဆရာေတြကို ႀကိဳက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ပရိတ္သတ္မရွိသေလာက္ထိ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကဗ်ာအယူအဆအသစ္ေတြေပၚလာတာကို ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္လိုအယူ၀ါဒမ်ိဳးကိုမဆို အသစ္ဖန္တီးၿပီးသြားနိုူင္တာအေကာင္းဆံုးပါပဲ။

ေက်ာ္ညဳိေသြး။          ။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနလည္းေခတ္ကိုထင္ဟပ္ေနတဲ႔ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစား ေတြပဲျဖစ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားတစ္ခုစီတိုင္းမွာ အားနည္းခ်က္ ၊ အားသာခ်က္ တစ္ခုစီလည္းရွိေနမယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ေခတ္အေျခအေန ၊ ႏိုင္ငံေရး ၊ လူမႈေရး အေရာင္မစြန္းတဲ႔ ကဗ်ာ အမ်ိဳးအစား ေတြရွိေနမယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ႔ လူငယ္ေတြ အေနနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ သဟဇတ ျဖစ္မယ္႔ကဗ်ာအမ်ိဳးအစား နဲ႔ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ျပပါလိမ္႔မယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔အေနနဲ႔ေတာ႔ကဗ်ာအမ်ိဳးအစား တစ္ခုစီ စံုလင္ေအာင္ ခ်ဥ္းကပ္မိတာမ်ိဳး မရွိေသးပါဘူး။ အဲဒါကလည္းပဲအေပၚက ေမးခြန္းတစ္ခုမွာ ေျဖခဲ႔တဲ႔ လူငယ္ ဆိုတဲ႔အတိုင္းလိုအပ္ခ်က္ရွိတာမ်ိဳးျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ ကဗ်ာ ေရးသားျခင္း အႏုပညာ မွာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ တျခားအႏုပညာေတြမွာလည္း အမ်ိဳးအစားကြဲ ၊ အယူအဆကြဲ ဆိုတာ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလမတူတဲ႔ သေဘာတရားေတြကေန ေပါင္းစည္း ယွက္ႏြယ္သြား တတ္တဲ႔ သေဘာတရားေတြလည္းပဲရွိေနတာမ်ိဳး ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ထင္ထင္ရွားရွား ျဖစ္တဲ႔ အယ္လ္ပီ နဲ႔ နီယိုေမာ္ဒန္ မွာဆိုရင္ အယ္လ္ပီ မွာ ဘာသာစကား ေတြ ရဲ႕ အသံ ၊ ဘာသာစကားထဲက အသံေတြ ၊အဓိပၸါယ္အလံုးေတြရဲ႕ ေဘးတိုက္ အဓိပၸါယ္ ရိုက္ခတ္မႈ ၊ အသံဘယ္ညာ ရိုက္ခတ္မႈ ေတြကိုျမင္ရပါတယ္။ သေရာ္ျခင္း ကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ နီယိုေမာ္ဒန္ ရဲ႕ မွာေခတ္ကိုထင္ဟပ္မႈေတြ ၊ ေခတ္ရဲ႕ လိႈင္းေတြကို စီးေမ်ာပါ၀င္ျခင္းေတြ ၊ အဆိုးျမင္အေကာင္းျမင္ သေဘာတရားေတြ ကေန လြတ္ကင္းတဲ႔ ထင္ဟပ္ျပမႈေတြ ကို လည္းေတြ႕ရတယ္။ ဒါကိုယ္ပိုင္ အျမင္နဲ႔ အယူအဆပါ။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ အဲဒီ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာေတြထဲက ညီေလးတုိ႔ အာရုံတိမ္းညြတ္မႈ ရွိတဲ့ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစား။အဲဒီ ကဗ်ာေဗဒအေပၚ နားလည္ခံယူထားပုံ အႏွစ္ခ်ဳပ္။ တကယ္လို႔ ညီေလး ညီမေလးတုိ႔လက္ရွိေရးေနတဲ့ ကဗ်ာအႏုပညာလက္ရာ ေတြကုိ ဖန္တီးသူကုိယ္တုိင္ အမွတ္တံဆိပ္တစ္ခုခုခြဲျခားေျပာျပပါ။ ကုိယ့္ အႏုပညာကုိယ္ တျခားသူေတြနဲ႔ ကြဲျပားျခားနားေအာင္ ေျပာပါလို႔ေမးရင္ ဘယ္လိုေျဖၾကမလဲ။ တခ်ဳိ႔ ကဗ်ာဆရာေတြ/ ကဗ်ာဖတ္သူေတြကေတာ့ ကဗ်ာအႏုပညာကုိအမည္အမွတ္တံဆိပ္ေတြ တပ္တာ
အေပၚယံ ကိစၥေတြပဲလို႔ ယူဆၿပီး ႏွစ္သက္လက္ခံမႈ မရွိၾကဘူး။ ကုိယ့္ အျမင္ေျပာရရင္ကဗ်ာကုိယ္တုိ္င္ကုိက
တျခား အႏုပညာ အမ်ဳိးအစားေတြနဲ႔ ကြဲျပားျခားနားေနတဲ့ စာေပပုံသ႑ာန္တစ္မ်ဳိးပဲေလ။အဲဒါေၾကာင့္ ေမးတာပါ။

ခင္ဂ်ဴး။          ။ ေလာေလာဆယ္အာရုံစုိက္ျပီးေလ့လာျဖစ္ေနတာကေတာ့ နီယုိနဲ႕ LPအဲ့ႏွစ္ခုကုိစိတ္၀င္စားေနျဖစ္တယ္။တစ္ခုခ်င္းစီက ပုံစံတစ္မ်ဳိးစီနဲ႕ဆြဲေဆာင္မႈ႕အသီးသီးရွိတယ္လုိ႔ထင္မိတယ္။ေရးေနမိတဲ့ကဗ်ာေတြကုိေတာ့ေခါင္းစဥ္တပ္မရေသးဘူးဗ်..။ပုံစံကအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ေနခဏအတြင္းစိတ္ကေျပာင္းေနတယ္။တစ္ခုတည္းကုိစြဲျမဲျပီးေရးျဖစ္ေနတာမဟုတ္ေသးေတာ့နာမည္ေခၚရခက္ေနတယ္။။Yes!!!!ကဗ်ာကတျခားအႏုပညာနဲ႕မတူဘူးဆုိတာကုိ ေထာက္ခံတယ္။အႏုပညာဆုိတာကလည္း ေရာင္စုံပါပဲ။အမ်ားဆုိင္နာမ္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုရဲ႕အမည္ခံတံဆိပ္လုိ႔ေျပာလုိ႔ရတာေပါ့။

ေရႊၾကယ္မုိး။          ။ ကၽြန္ေတာ္ အာရံုတိမ္းညြတ္ေနရတဲ့ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားကေတာ့နီယိုေမာ္ဒန္ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိေရးသားေနတဲ့ ကဗ်ာေတြကေတာ့ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ပါပဲ။ နီယိုေမာ္ဒန္ဆီကိုေရြ႕ေနရင္းနဲ႔ပဲ နီယိုကဗ်ာေတြဖန္တီးလိုက္ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြဖန္တီးလိုက္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္သြားေနတယ္။ကဗ်ာအနုပညာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားအရာ၀ထၳဳေတြမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အမွတ္တံဆိပ္နဲ႔ ကင္းလြတ္တယ္ဆိုတာလံုး၀မရွိပါဘူး။ လက္ရွိဖန္တီးျဖစ္ေနတဲ့ အနုပညာအမ်ိဳးအစားလို႔ေမးရင္ နီယိုေမာ္ဒန္လို႔ေျဖပါရေစ။

ေက်ာ္ညဳိေသြး။          ။ အာရံုတိမ္းညႊတ္တဲ႔ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားအေနနဲ႔ ကေတာ႔ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း အရ ဆိုရင္ေတာ႔ တစ္မ်ိဳးမက ရွိပါတယ္။ တျခား လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ဒီလို ရွိလိမ္႔မယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔ကဗ်ာေရးဖို႔ စတင္ ခ်ဥ္းကပ္တဲ႔အခါ။ ကိုယ္႔ တိမ္းညႊတ္မႈဟာ ဘယ္လို ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားတစ္ခုစီ ဦးတည္ေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳး ဖမ္းဆုပ္ဖို႔ ခက္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ကဗ်ာေရးသူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ Automatic Writing ကို အားျပဳေရးတာမ်ိဳးရွိတတ္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္႔ လို ပင္မေရစီး ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာ ကို ပိုမိုအာရံုတိမ္းညႊတ္ခဲ႔သူ အေနနဲ႔ကေတာ႔မ်ားေသာအားျဖင္႔ ပံုသ႑န္ နဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ပံုေတြ က အဲဒီအထဲက ထြက္ေလ႔မရွိပါဘူး။အခုေနာက္ပိုင္းမွာ စကားေျပကဗ်ာ ပံုသ႑န္ဘက္ ကို ပိုျပီး အာရံု၀င္စား တာမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ တပ္ဆင္ျခင္း ၊ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဖန္တီးျခင္း ၊ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္သြန္ခ်ျခင္း စသည္ျဖင္႔ ရွိရာမွာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေပၚလာဖို႔ ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာလမ္းေၾကာင္းမွာ(သို႔မဟုတ္) ပင္မေရစီး ေခတ္ေပၚ ကေန ယေန႔ ေခတ္ျပိဳင္အထိ ရွိခဲ႔တဲ႔ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားေတြရဲ႕ အရိပ္အေငြ႕ေတြကို ဖမ္းဆုပ္ ယူငင္သံုးစြဲတာမ်ိဳးလည္းရွိတတ္တဲ႔ အခါ ကိုယ္႔အႏုပညာကို တံဆိပ္ ဖမ္းတပ္ဖို႔ရာ တစ္ဦးတည္းအေနနဲ႔ ခက္ခဲပါတယ္။

ကဗ်ာအႏုပညာ အေနနဲ႔ တျခားေသာ အႏုပညာအယူအဆ ေျပာင္းလဲပံုေတြ နဲ႔ အယူအဆေရးရာအေတြးအေခၚေတြ မွာ ကူးလူးဆက္ႏြယ္မႈ ရွိေနပါတယ္။ ပန္းခ်ီအႏုပညာမွာ Realism သေဘာတရားကို အေျခခံျပီး ေရာေႏွာတင္ျပတဲ႔ hybrid artwork ဆိုတာမ်ိဳးေတြလည္း ေတြ႕ရတတ္ျပီး၊အခု ဒစ္ဂ်စ္တယ္အႏုပညာ ျဖစ္တဲ႔ CG ေတြမွာလည္း Photo manipulation လို Artမ်ိဳးကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ကဗ်ာအယူအဆတစ္ခု ၊ အမ်ိဳးအစားတစ္ခုတည္းကိုတစ္စိုက္မတ္မတ္ သံုးစြဲတဲ႔ သူ မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ကိုယ္႔ကဗ်ာကို တံဆိပ္ကပ္ဖို႔ခက္ခဲတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အေနနဲ႔ ကေတာ႔ ကဗ်ာ အမ်ိဳးအစား တစ္မ်ိဳးတည္း ဆီ ကိုဦးတည္ သြားေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ လူငယ္ေတြ အေနနဲ႔ ကဗ်ာအႏုပညာ လက္ရာတစ္ခုကုိ ဘယ္လို အေတြးအေခၚ ဘယ္လို အာရုံခံစားပုံဘယ္လို အတတ္ပညာပုိင္း နည္းစနစ္ပုိင္းေတြနဲ႔ ေရးသားဖန္တီးေနၾကသလဲ။ကဗ်ာေရးသားျခင္းရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္လို ေနာက္ခံ အယူအဆနဲ႔ ခံယူ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြရွိေနၾကသလဲ။

ခင္ဂ်ဴး။          ။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႕တစ္ပုဒ္ကေရးျဖစ္တဲ့အေျခခံမတူဘူးဗ်။တခ်ဳိ႕ကခံစားခ်က္ေတြကုိခ်ေရးလုိက္ျပီးမွ ကဗ်ာပုံစံထဲျပန္ထည့္ထားတာ။တခ်ဳိ႕ကေတာ့ကုိယ္ေျပာခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာကုိ ကဗ်ာပုံစံအတုိင္းေရးျပီးမွခံစားခ်က္ေတြေပၚေအာင္ ျဖည့္စြက္စာထည့္လုိက္တာ။ကဗ်ာကုိေရးျဖစ္တာကေတာ့မျငီးေငြ႔ေတာ့မဲ့ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတစ္မ်ဳိးလုိ႕ခံယူထားမိလုိ႔ပါ။

ေရႊၾကယ္မုိး။          ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုေရးတဲ့အခါကိုယ္ပိုင္အာရံုခံစားမႈနဲ႔ေရးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ကိုယ္ပိုင္ဟန္ရွိတယ္လို႔အခိုင္အမာယံုၾကည္တယ္။ အာရံုခံစားပံုကို ျဗဲလရမ္းမထားထားဘူး။ Direction ေတြ၊ လမ္းေၾကာင္းေတြနဲ႔ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အာရံုခံစားပံုမွာရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ၊ ဦးတည္ရာေတြ တိတိက်က်ရွိတယ္။ ကဗ်ာနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့အတတ္ပညာပိုင္းမွာေတာ့ Neo Modern ကိုအသံုးျပဳတယ္။ကဗ်ာေရးတဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဘာသာေရးကိုးကြယ္မႈမရွိတာကစလို႕ သေဘာထားႀကီးမားျပင္းထန္တဲ့လူငယ္ နိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတာေတြ၊ ပရဟိတအလုပ္အကိုင္ေတြကို တစိုက္မတ္မတ္ ၀ါသနာအရအေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္တာေတြ ဥပမာ- လက္ရွိအသက္(၂၀)အရြယ္မွာတင္ သူငယ္တန္းကေန ဆယ္တန္းထိသင္တဲ့ကိုယ္ပိုင္ပရဟိတစာသင္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို ဦးစီးဖြင့္လွစ္ခဲ့တာေတြ၊ ပါတီနိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ပါတီေပၚမွာ Hard Liner တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္အထိရပ္တည္ေနတာေတြအဆံုး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးသားျခင္းရဲ႕ အာရံုခံစားမႈေတြကို ေနာက္ကြယ္ကေနတစ္မ်ိဳး၊ေရွ႕တင္တစ္မ်ိဳး အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ကဗ်ာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေနာက္ကြယ္ကေနအယူအဆနဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ေျပာျပရရင္ ကဗ်ာေရးဟန္အသစ္ေတြကို ေသေလာက္ေအာင္ဘယ္လိုပဲရွာေဖြနိုင္နိုင္လက္ရွိ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားစြဲျမဲဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ကဗ်ာအိုေဟာင္းအယူအဆေတြကို မေတာ္လွန္မၿဖိဳဖ်က္နိုင္ရင္ခရီးမေရာက္နိုင္ဘူးလို႔ ေျပာပါရေစ။

ေက်ာ္ညဳိေသြး။          ။ မက္ေဆ႔ခ်္တစ္ခု သို႔ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုေပၚကိုမူတည္ျပီးေတာ႔ကဗ်ာကို ခ်ဥ္းကပ္တဲ႔အခါမွာ အေၾကာင္းအရာ ဗဟိုခ်က္ တစ္ခုတည္းကို ဆြဲဖြလိုက္တဲ႔ အခါမ်ိဳးရွိသလို။စိတ္ကို လာေရာက္ထိခတ္တဲ႔ အသံေတြ ၊ အေငြ႔အသက္ေတြ ေတြကို စုေပါင္းျပဳလုပ္တဲ႔ အခါ ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာအယူအဆေတြထဲက ကိုယ္လက္လွမ္းမီ သေလာက္ သေဘာတရားေတြ ထည္႔သြင္း ျပဳလုပ္ တဲ႔ ကဗ်ာလည္းရွိပါတယ္။

အဲဒီမွာ အာရံုခံစားပံု အေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အေနနဲ႔ေတာ႔ အာရံု ခံစားမႈ- ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေပၚလာဖို႔ အာရံုခံစားမႈ ျဖစ္လာတာဟာ စိတ္ခံစားမႈ အေျခအေန ၊ ကိုယ္ထံကို ၀င္ေရာက္လာတဲ႔ အသံတစ္သံ ၊ စီဒီတစ္ခ်ပ္ ၊ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ၊ အက္ေဆး တစ္ပုဒ္ စသည္ျဖင္႔၀င္ေရာက္လာတဲ႔ အခါ အဲဒါကို ဖမ္းဆုပ္ျပီး အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ(သို႔မဟုတ္) အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုတိုင္ေအာင္ႏွပ္ ထားရပါတယ္။ အဲဒီလို ႏွပ္ထားျပီး ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ ကိုလည္း တည္ေဆာက္ရပါတယ္။အဲဒီအဆင္႔ေတြ ျပီးတဲ႔ အခါမွ ကဗ်ာကို စတင္ခ်ဥ္းကပ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ခ်ဥ္းကပ္တဲ႔ အခါ အေပၚကေျဖခဲ႔သလို ၊ ကိုယ္ရတဲ႔ မက္ေဆ႔ခ်္႕ ဟာ ဘယ္လို ဆင္ယင္မႈ မ်ိဳး ၊ ဘယ္လိုယက္လုပ္မႈမ်ိဳးနဲ႔သင္႔ေတာ္မလဲ ဆိုတာမ်ိဳး ကို စဥ္းစားျပီးမွ Automatic Writing အေနနဲ႔ ထြက္က်လာပါတယ္။အဲဒါကေတာ႔ ပံုမွန္ ကဗ်ာျပဳလုပ္ျခင္း ၊ ကဗ်ာေရးသားျခင္း နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္မႈ အေၾကာင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။

ကဗ်ာေရးသားျခင္းရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္လို ေနာက္ခံ အယူအဆနဲ႔ ခံယူယုံၾကည္ခ်က္ေတြ ရွိေနၾကသလဲဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းကေတာ႔ ေျဖရတာ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။ ခက္တာထက္ မေျဖတတ္တာပါ။ ေမးခြန္းေမးသူကိုကဗ်ာေရးျခင္း ကေန ထြက္ေျပးဖို႔ ၾကိဳးစားဖူးသလားလို႔ ျပန္ေမးခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔အေၾကာင္းတရားတစ္ခု ရွိေနတာမ်ိဳး၊ ေပၚလာတာမ်ိဳး ရွိပါလိမ္႔မယ္။ အဲဒါ အေျဖပါပဲ။


ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ျမန္မာႏုိင္ငံက ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ အယ္လ္ပီ စသျဖင့္နဲ႔ ပုိ႔စ္္ေမာ္ဒန္ ပထမမ်ဳိးဆက္ စာေပအယူအဆေတြကုိလက္ခံယုံၾကည္တဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြမွာ ကဗ်ာဆရာရဲ့ တစ္သီးပုဂၢလအာရုံခံစားမႈကုိ အဓိကမထားတဲ့၊ေခတ္စနစ္လူမႈ၀န္းက်င္ရဲ့ အေၾကာင္းအရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳခ်င္တဲ့ အယူအဆမ်ဳိးေတြရွိေနၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ အယူအဆေတြက ၁၉ ရာစုအလယ္ပုိင္းေလာက္က ျပင္သစ္နဲ႔ အဂၤလန္ႏုိင္ငံေတြမွာေခတ္စားခဲ့တဲ့ Aestheticism ရဲ့ စာေပအႏုပညာ အယူအဆေတြ။ Oscar Wilde တုိ႔လို ကုိယ္တုိ႔ဆီမွာဆုိရင္ဆရာသစာနီတုိ႔လိုေပ့ါ အႏုပညာရသအဓိက၀ါဒီေတြက သန္႔စင္တဲ့ အႏုပညာဟာ
လူမႈေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ ကုိယ္က်င့္တရားဆုိင္ရာ ဆုံးမသြန္သင္မႈေတြနဲ႔ မေရာေထြးသင့္ဘူးလို႔ယူဆခဲ့ၾကတယ္။ အႏုပညာဟာ အႏုပညာအတြက္ဆုိတဲ့ ေၾကညာခ်က္က Aestheticism ရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ အယူအဆေပ့ါ။ညီေလးတုိ႔ အျမင္ကေရာ...ကဗ်ာအႏုပညာမွာ ကဗ်ာဆရာရဲ့ တစ္သီးပုဂၢလ အာရုံခံစားမႈနဲ႔
ေခတ္စနစ္လူမႈ၀န္းက်င္အေပၚ အျမင္ေတြ ပါသင့္ မပါသင့္။

ခင္ဂ်ဴး။          ။ မပါသင့္ဘူးလုိ႔ဆုိေနတဲ့သူေတြလည္းလူေတြပါပဲ။ခံစားရ နာက်င္ရတာေတြကုိ သူတုိ႕အေနနဲ႕မထည့္ထားပါဘူးလုိ႕ တိတိက်က် ေျဖရွင္းခ်က္ထုတ္ရဲလုိ႔လား?။အႏုပညာဆုိတာ အေပၚယံခံစားခ်က္ေတြလုိ႔ဆုိလုိခ်င္တာမွမဟုတ္တာ သုတ၊ရသႏွစ္ခုလုံးတိတိက်က်ေပးႏုိင္မွ အႏုပညာလုိ႔သတ္မွတ္တာလုိ႔  ကၽြန္ေတာ္ခံယူထားတယ္။အေၾကာင္းအရာေတြကုိပဲ ဦးစားေပးေနမယ္ဆုိ အႏုပညာက ပုံစံတစ္မ်ဳိးတည္းနဲ႕ကာလရွည္ၾကာေအာင္ မတည္ျမဲႏုိင္ေလာက္ေတာ့ဘူး။သူတုိ႔ေခတ္အခါကသူတုိ႕က ဇာတ္လုိက္ေပါ့။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေခတ္မွာေတာ့ လက္မခံႏုိင္တာေတြရွိလာမွာပါ။အျပန္အလွန္နားလည္ေပးေၾကးေပါ့။

ေရႊၾကယ္မုိး။          ။ သန္႔စင္တဲ့အနုပညာဟာ လူမႈေရး၊ နိုင္ငံေရး၊ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုင္ရာဆံုးမသြန္သင္မႈေတြနဲ႔ မေရာေထြးရဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆကို လံုး၀ျငင္းဆန္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္စကားကိုငွားသံုးရရင္ ထမင္းစားတာလည္း နိုင္ငံေရး၊ လမ္းေလွ်ာက္တာလည္း နိုင္ငံေရးပဲေလ။ ဒါေၾကာင့္ကဗ်ာအနုပညာမွာ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ တစ္သီးပုဂၢလအာရံုခံစားမႈနဲ႔ ေခတ္စနစ္လူမႈ ၀န္းက်င္ေပၚ အျမင္ေတြပါသင့္တယ္လို႔ယူဆတယ္။

ေက်ာ္ညဳိေသြး။          ။ အႏုပညာမွာ ေခတ္စနစ္ လူမႈ၀န္းက်င္ ရဲ႕ အေၾကာင္းအရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳလုိ႔ ရတဲ႔ အႏုပညာ အမ်ိဳးအစားေတြ ရွိေနပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကဗ်ာအႏုပညာမွာေတာ႔ ေခတ္စနစ္ကို မ်က္ကြယ္ ျပဳသည္႔တိုင္ ေခတ္စနစ္ရဲ႕ သားေကာင္ျဖစ္တဲ႔ ကဗ်ာဆရာဟာ ေခတ္ၾကီးထဲက လူမႈ၀န္းက်င္ အေျခအေနေတြ ကေန တနည္းနည္း နဲ႔ ပတ္သက္ယွက္ႏြယ္ေနရမွာပါပဲ။ ကဗ်ာဟာ ေခတ္ အဆက္ဆက္ ခရီးထြက္ခဲ႔တဲ႔ ေနရာမွာ ဗားရွင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းခဲ႔ပါျပီ။ ကဗ်ာဟာ ေခတ္ၾကီးထဲက အေၾကာင္းတရားေတြ နဲ႔ ထိ္စပ္ ပတ္သက္မႈ မရွိဘူးဆိုတဲ႔ အယူအဆဟာ ေျပာေတာ႔သာ လြယ္ျပီး လုပ္ရခက္တဲ႔ အရာပဲ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခုေျပာေနတဲ႔ ကဗ်ာဆိုတာဟာ ဘယ္လို ပံုသ႑န္နဲ႔ပဲ ထုဆစ္သည္ျဖစ္ေစ မိတၱဴကူးစက္ ရဲ႕ Roller ထဲက ထြက္လာတဲ႔ စကၠဴခ်ပ္ေတြေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး။ သန္႔စင္တဲ႔ အႏုပညာ ဟာ နာမ္ပဲ ရွိျပီး ရုပ္မရွိ ဘူးလုိ႔ ယူဆမိပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ အယူအဆ ေတြ ရွိတယ္လို႔ ေမးခြန္းမွာ ထည္႔ေမးခဲ႔ေပမယ္႔ ဆရာ သစၥာနီကိုယ္တိုင္းလည္း အဲဒီ လို အယူအဆေတြကေန တျဖည္းျဖည္း ကင္းလြတ္လာေနျပီလို႔ ယူဆမိပါတယ္။ အဓိက အေၾကာင္းတရားကေတာ႔ ဆိုရွယ္နက္၀ဒ္ ျဖစ္တဲ႔ Facebook မွာ ဆရာသစၥာနီ ေရးထားတဲ႔ ကဗ်ာ Note ေတြျဖစ္တဲ႔ “ေခတ္” ကဗ်ာအတြဲစဥ္ေတြ ေၾကာင္႔ပါပဲ။

ေနာက္တစ္ခု က အႏုပညာဟာ ေခတ္နဲ႔ အျပိဳင္ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲေနတဲ႔ အရာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ရမယ္လို႔ တရားေသ ေျပာလို႔ မရသလို ၊ ေခတ္ၾကီးကို အႏုပညာထဲ အတင္းသြတ္သြင္းျခင္း ဟာလည္း အႏုပညာေျမာက္တယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။ ကၽြဲကူးေရပါ ဆိုသလို ေခတ္ၾကီး ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ ေခတ္ျပိဳင္ ကဗ်ာဆရာ ရဲ႕ ကဗ်ာေတြ နဲ႔ တျခား အႏုပညာပစၥည္းေတြဟာ ေခတ္ရဲ႕ အရိပ္အေငြ႕ေတြ ယွက္သန္းေနမွာပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ အႏုပညာ တစ္ရပ္ရပ္ နဲ႔ အႏုပညာရွင္ဟာ သူ႔ရဲ႕ အႏုပညာၾသဇာက်ယ္ျပန္႔လာဖုိ႔ ၊ သူ႔အႏုပညာကို လူျပိန္းေတြကပါ လက္ခံလာဖို႔ အတြက္ ႏိုင္ငံေရး ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ၊ လူမႈေရး ကိစၥရပ္ေတြမွာ ခုတံုးလုပ္ မႈ လြန္ကဲရင္လည္း သန္႔စင္တဲ႔ အႏုပညာ ျဖစ္လာဖို႔ လမ္းစ နည္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္တာကေတာ႔ အဲဒီလိုပါပဲ။


ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ကုိယ့္ အျမင္ေျပာရရင္ ျမန္မာစာေပေလာကမွာ Realism အယူအဆနဲ႔ တန္ဖုိးစံႏႈန္းေတြကုိ စြဲလမ္းဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့အယ္ဒီတာေတြနဲ႔ စာေရးဆရာေတြ ရွိေနလို႔ ျမန္မာ၀တၳဳတုိ/ အက္ေဆး အေရးအသားေတြဟာ Realismနယ္ပယ္ထဲမွာပဲ ပိတ္မိေနၾကၿပီး ျမန္မာစကားေျပယဥ္ေက်းမႈ အသစ္ဖြံၿဖဳိးတုိးတက္မႈ မရွိဘဲႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္တန္႔ေနတာလို႔ ျမင္မိတယ္။ ၁၉၉၅ ၀န္းက်င္ကေန ၂၀၀၅ ေလာက္အထိ ေခတ္စားရွင္သန္ခဲ့တဲ့ေမာ္ဒန္နဲ႔ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ စကားေျပေတြကေတာ့ ျခြင္းခ်က္ေပါ့ေလ။ ကဗ်ာအႏုပညာမွာ ဆုိရင္လည္းModern Conservative ျဖစ္ေနတဲ့ ၀ါရင့္ ၀ါႏုကဗ်ာဆရာေတြ၊ အယ္ဒီတာေတြ ကဗ်ာဖတ္ ပရိသတ္ေတြရွိေနၾကေသးတယ္ ထင္တယ္။ အဲဒီလို Modern Conservative ေတြကုိ ျမန္မာကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈ ဖြံ႔ျဖဳိးတုိးတက္ေရးကုိမလိုလားတဲ့သူေတြ၊ အေႏွာင့္ အယွက္ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစမယ့္ သူေတြလို႔ဆုိႏုိင္မလား။

ေရႊၾကယ္မုိး။          ။ ဆိုနိုင္တာေပါ့။ သိပ္ကိုဆိုနိုင္တာေပါ့။ဒီလူေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြက ျဖဳတ္-ထုတ္-ရွင္း ဒါမွမဟုတ္ ျဖဳတ္-ထုတ္-သတ္လုပ္ပစ္ရမယ့္လူေတြေပါ့။ ဒါမွလည္း အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားတစ္ခု လံုးကမ်က္ကြယ္ျပဳထားတဲ့ျမန္မာစာေပတိုးတက္မႈလမ္းေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြဖန္တီးတဲ့ အခါ ေအးေအးလူလူနဲ႔ဖန္တီးလို႔ရမွာေလ။

ခင္ဂ်ဴး။          ။ စကားေျပအေရးအသားကတုိးတက္လာတာေတြရွိပါတယ္။ဆရာၾကီး ဆရာမၾကီးေတြရဲ႕စာေပတခ်ဳိ႕ကုိေလ့လာၾကည့္ရင္ အဆင့္မွီတာ ေခတ္မီေနဆဲျဖစ္တာေတြကုိေတြ႔ရပါတယ္။လူငယ္ေတြထဲမွာလည္း ရွိပါတယ္။အေရအတြက္ေတာ့နည္းတာေပါ့။ဒါကလည္း ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ျပီးသင္ျပေပးသူေတြမရွိေတာ့ လူငယ္ေတြအေနနဲ႕ စာၾကီးေပၾကီးေတြကုိစိတ္မ၀င္စား မေလ့လာျဖစ္ေတာ့ ေရးမိသမွ်ေတြက ကေလးပုံစံ တန္ဖုိးမရွိတဲ့ပုံစံေတြေပါက္သြားၾကတာလုိ႔ျမင္မိတယ္။ဒါကေတာ့ ကုိယ္ပုိင္လြတ္လပ္ခြင့္ေပါ့။ကုိယ္ၾကိဳက္ရာ ကုိယ္သေဘာက်ရာကုိ ေျပာျပီးအျငင္းပြားေနၾကတာပါပဲ။သူတုိ႔ေတြကုိ အဟန္႕အတားျဖစ္မဲ့သူေတြလုိ႔ေတာ့ဆုိလုိ႔မရဘူးဗ်။

ေက်ာ္ညဳိေသြး။          ။
“ Realism အယူအဆနဲ႔ တန္ဖုိးစံႏႈန္းေတြကုိစြဲလမ္းဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့ အယ္ဒီတာေတြနဲ႔ စာေရးဆရာေတြရွိေနလို႔ ျမန္မာ၀တၳဳတုိ/ အက္ေဆးအေရးအသားေတြဟာ Realism နယ္ပယ္ထဲမွာပဲ ပိတ္မိေနၾကၿပီး ျမန္မာစကားေျပယဥ္ေက်းမႈအသစ္ဖြံၿဖဳိးတုိးတက္မႈ မရွိဘဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္တန္႔ေနတာလို႔ျမင္မိတယ္။” ဆိုတဲ႔ အယူအဆ ကို လက္ခံမိပါတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ႔ စာေပအႏုပညာ ရပ္၀န္းကို ခဏေလာက္ ထားလိုက္ပါစို႔။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ျဖတ္သန္းခဲ႔ရတဲ႔ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ေတြကို ခဏျပန္သြားခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယဥ္ပါးခဲ႔ၾကရတဲ႔ စကားေျပအေရးအသားေတြ ၊ ေရးေနခဲ႔ရတဲ႔ စာစီစာကံုးေတြ ဟာ Realism ထဲကေနကို တက္မလာပါဘူး။ ဒဲ႔ပဲေရး ၊ ဒဲ႔ပဲတင္ျပ ၊ လမ္းရိုးၾကီးအတုိင္း ေခါက္ရိုးက်ိဳးခဲ႔ပါတယ္။ အေတြးအျမင္ ကို အေျခခံတဲ႔ ၊ အယူအဆ ပိုင္းကို ရဲရဲ၀ံ႔၀ံ႔ မတင္ျပႏိုင္တဲ႔ ၊ တင္ျပဖို႔ အခြင္႔အလမ္းမရွိတဲ႔ အေျခအေနမ်ိဳးေတြ ကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ႔ရပါတယ္။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဆယ္ႏွစ္က ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာ မေရးေသးပါဘူး။ တကၠသိုလ္၀င္တန္းေျဖျပီးစ English မဂၢဇင္းတစ္ခုက ႏိုင္ငံျခား က ေက်ာင္းသူတစ္ဦးရဲ႕ တကၠသိုလ္၀င္ခြင္႔အတြက္ ေရးထားတဲ႔ Essay တစ္ပုဒ္ ကို ဖတ္ၾကည္႔တဲ႔ အခါ ကၽြန္ေတာ္ မၾကံဳဖူးတဲ႔ အက္ေဆး အေရးအသားကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပံုမွန္ျမင္ေနၾက သင္ရိုး အက္ေဆးေတြလို မဟုတ္ပဲ အေတြးအေခၚ အယူအဆ ရွိရွိ ေရးသားထားတဲ႔ လက္ရာ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအျဖစ္ ၊ အဲဒီအခ်ိန္က ခံစားမႈ ကို ကၽြန္ေတာ္ ဒီတစ္သက္ ေမ႔မွာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီ အက္ေဆးဟာ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ျမင္ကြင္းေလး တစ္ခုလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အေဖ႔ေမတၱာ အေၾကာင္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ပြဲေတာ္ တစ္ခု အေၾကာင္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒလီယာ ပန္းေလးေတြ အေၾကာင္း ၊ ေဒလီယာ ပန္းေတြ အေပၚ စာေရးသူ မိန္းကေလးရဲ႕ ငယ္စဥ္ေတြးေခၚ ထင္ျမင္မႈ ၊ လက္ရွိ အသက္အရြယ္မွာ ေတြးေခၚ ထင္ျမင္မႈ ဆိုတာေတြကို ထည္႔သြင္းေရးဖြဲ႔ထားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔ ေခါက္ရိုးက်ိဳး ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ ေတြကို ေက်ညက္ခဲ႔ျပီး အခုလို လြတ္လပ္တဲ႔ အရြယ္ေရာက္တဲ႔ အခါ အဲဒီ အရိုးစြဲေနတဲ႔ ညဥ္ေတြ ဟာ ဟုန္းခနဲ ထေတာက္ပါေတာ႔တယ္။ အႏုပညာ တစ္ခု ဖန္တီးရာမွာ ေရွးရိုးစြဲ Realism ကို တြင္တြင္ၾကီး သံုးစြဲပါေတာ႔တယ္။

Realism ဟာ ခပ္ေလွာင္ေလွာင္ေျပာရရင္ ရင္ဘတ္ၾကီး ႏွင္႔ ထုဆစ္သည္ ေပါ႔ မ်က္ရည္လည္ရြဲ ေတြကို သိပ္အသားေပးပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ရင္ဘတ္ၾကီး ႏွင္႔ ထုဆစ္သည္ ဆိုတာက တျဖည္းျဖည္း တိမ္ေကာလာျပီလို႔ ထင္ပါတယ္။ ယေန႔အခါဟာ အီလက္ထရြန္းနစ္ ကမၻာၾကီး ျဖစ္ျပီးေတာ႔ ၊ ကဗ်ာေတြကလည္း အီလက္ထရြန္းနစ္ ရနံ႔ေတာင္ စြဲျမဲစ ျပဳေနပါျပီ။ ကဗ်ာ အပါအ၀င္ စာေပ အမ်ိဳးအစားေတြကို ရင္ဘတ္ၾကီး နဲ႔ ထုဆစ္ခ်င္လည္း ထုဆစ္ပါ ။ လူသားေတြကိုး။ ဒါေပမယ္႔ အယူအဆေတြ ၊ ေတြးေခၚေမွ်ာ္ျမင္မႈေတြ ၊ ထင္ဟပ္မႈေတြ ကိုလည္း ထည္႔သြင္း ျပဳလုပ္တာမ်ိဳး ရွိလာပါျပီ။ စာေပတင္ မက ပါဘူး ။ ရွိရွိသမွ် အႏုပညာရပ္ေတြမွာလည္း ဒီအတိုင္း တိုးတက္ ေျပာင္းလဲ လာေနၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း Realism ေတြ ကို သိပ္ခ်စ္ ၊ သိပ္ျမတ္ႏိုးခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေခတ္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈ မဟုတ္ရင္ေတာင္ ေခတ္ရဲ႕ အေရြ႕မွာ ၊ လူေနမႈ စနစ္နဲ႔ ေတြးေခၚမႈ ေျပာင္းလဲတဲ႔ အတိုင္း အႏုပညာဟာလည္း ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္မႈ လုပ္ရပါမယ္။

ေခတ္ကို မ်က္ကြယ္မျပဳပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရစီးေၾကာင္း အတိုင္း ကဗ်ာ အႏုပညာ ကို ဖန္တီးတဲ႔ အခါ Realism ေတြ အေနနဲ႔ မ်ားမ်ားထြက္ပါတယ္။ ေဟာ တစ္ခု ေဟာတစ္ခု ျမန္မွျမန္ပါပဲ။ Realism ဟာ အယူအဆ အေတြးအေခၚ ပိုင္း ကို သိပ္ျပီးမတြက္ခ်က္ပဲ။ ခံစားမႈ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ၊ ေလာက္ ကို အေျခခံၾကတယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။

Modern Conservative ျဖစ္တဲ႔ ကဗ်ာေရးသူ ၊ အႏုပညာရွင္ေတြ ရွိသလို ၊ ကဗ်ာဖတ္သူ ေတြ အႏုပညာခံစားသူေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ ဒါဟာ အထက္က ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ႔သလို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျဖတ္သန္းခဲ႔တဲ႔ ၾကံဳေတြ႕ရတဲ႔ စနစ္ၾကီး ၊ ေခတ္ၾကီး နဲ႔ အမ်ားၾကီး သက္ဆိုင္ရံုမက ပညာေရးစနစ္ ၊ ႏိုင္ငံေရး လူမႈေရးတို႔နဲ႔လည္း အမ်ားၾကီး ပါ၀င္ပတ္သက္ေနပါတယ္။ သိပ္ကိုက်ယ္ျပန္႔ပါတယ္။ “ျမန္မာကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈဖြံ႔ျဖဳိးတုိးတက္ေရးကုိ မလိုလားတဲ့သူေတြ၊အေႏွာင့္ အယွက္ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစမယ့္သူေတြလို႔ဆုိႏုိင္မလား” ဆိုတာကေတာ႔ ပံုေသေျပာလို႔မရပါဘူး။ အေႏွာက္ယွက္ ျဖစ္ေကာင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို ၊ သူတို႔ဘာသာ ကြဲထြက္ျပီး သီးသန္႔ျဖစ္တည္မႈ ရွိေနတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ေမးခြန္းမွာ ေမးထားတဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံ ရဲ႔ လူေနမႈ စနစ္ ေတြေၾကာင္႔လည္း အမ်ားၾကီး သက္ဆိုင္ေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ၊ လူမႈေရး ၊ ပညာေရးေျပးလမ္း၊ အေျခအေနေတြဟာ အႏုပညာေတြ ကို သြယ္၀ိုက္လို႔ျဖစ္ေစ ၊ တိုက္ရိုက္ပဲ ျဖစ္ေစ ထိခတ္မႈ ၊ အရိပ္ထင္မႈ ေတာ႔ ရွိေနပါတယ္။

ျမန္မာကဗ်ာဖြဲ႔ျဖိဳးမႈ နဲ႔ ျမန္မာ႔စာေပအဆင္႔အတန္း တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈ ေနာက္က်ရျခင္း အေၾကာင္းအခ်က္ေတြ ထဲမွာ အယ္ဒီတာေတြ ၊ ကဗ်ာေရးသူေတြ တင္မက တျခားေသာ အေၾကာင္းအခ်က္အလက္ေတြ အမ်ားၾကီး ပါ၀င္ေနပါေသးတယ္။ ဒါဟာ အေသးစိတ္ေဆြးေႏြးလို႔ ရတဲ႔ ေခါင္းစဥ္ တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။အြန္လိုင္း ကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈဘက္ တစ္ခ်က္ေလာက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရေအာင္။ အြန္လိုင္းက ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ကဗ်ာေတြအေပၚ ညီေလးတုိ႔ အျမင္ကုိ အုပ္စုနဲ႔ အမ်ဳိးအစားေတြ ခြဲျခားေ၀ဖန္ေပးပါ။ အြန္လိုင္းနဲ႔ပရင့္တ္မီဒီယာ ပဋိပကၡ ကိစၥ၊ အႏုပညာဗီဇနဲ႔ ကဗ်ာဖန္တီးမႈ အေတြ႔အၾကဳံ အႏုအရင့္ကိစၥ၊ အယ္ဒီတာမရွိတဲ့ မီဒီယာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကဗ်ာကုိယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးလို႔ရေနတဲ့ အခြင့္အလမ္းရဲ့ေနာက္ဆက္တြဲ ေကာင္းက်ဳိး ဆုိးက်ဳိး၊ အနုပညာ အဆင့္အတန္း သိပ္မရွိတဲ့ ကဗ်ာေတြေအာက္ကLike & Comment ကိစၥေတြက အစေပ့ါ။

 ေရႊၾကယ္မုိး။          ။ အြန္လိုင္းနဲ႔ ပရင့္ ပဋိပကၡဟာ အြန္လိုင္းကလူ႔ညစ္ေထးေတြေၾကာင့္စခဲ့တာလို႔ ယူဆတယ္။ အနုပညာနဲ႔ ကဗ်ာဖန္တီးမႈ အေတြ႔အၾကံဳ အနုအရင့္ကလည္းပရင့္ကဗ်ာဆရာေတြက သာတယ္ဆိုတာ အထူးေျပာစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကအြန္လိုင္းကဗ်ာဆရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဟာ အယူအဆခ်င္းမယွဥ္နိုင္တဲ့အခါ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာတိုက္ခိုက္မႈေတြကို ျပဳလုပ္ၾကတယ္။ ကေလးဆန္ၾကတယ္။ ပရင့္မွာကေတာ့ အသက္ငယ္ငယ္၊ ႀကီးႀကီးစည္းလြတ္၀ါးလြတ္မျဖစ္ၾကဘူး။ ကဗ်ာေတြေအာက္က like and comment ကေတာ့ ခင္မင္မႈအရ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေျမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္လုပ္တာကလြဲလို႔ ကဗ်ာေလာကအေပၚ ထူးျခားတဲ့သက္ေရာက္မႈမ်ိဳး မေပးစြမ္းနိုင္ၾကပါဘူး။ကၽြန္ေတာ္လည္း ရံဖန္ရံခါ အြန္လိုင္းေပၚကဗ်ာေတြတင္ပါတယ္။ ေနာက္ခံအေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ဘေလာ့နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဖ့ဘြတ္ခ္ စာမ်က္နွာေပၚက မိတ္ေဆြေတြ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ ပရိတ္သတ္ေတြဖတ္ဖို႔ပါ။

ခင္ဂ်ဴး။          ။ ေမးခြန္းကခပ္ခက္ခက္ပဲဗ်။နားလည္သလုိဘာသာျပန္ၾကည့္မယ္ေနာ္။အြန္လုိင္းမွာေရးတဲ့ကဗ်ာဆရာေတြအားလုံးကုိ အရည္အခ်င္းမရွိဘူးလုိ႕ မစြပ္စြဲရဲၾကပါဘူးဗ်ာ။ရြက္ပုန္းသီးတခ်ဳိ႔ လက္ေစာင္းလက္စြမ္းထက္တဲ့သူေတြအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ပရင့္တ္ေလာကထဲမွာနာမည္မၾကားဖူးလုိ႔ အရည္အခ်င္းမရွိဘုူးလုိ႕လြယ္လြယ္ဆုံးျဖတ္ရင္ သူ လူျပိန္းျဖစ္သြားမွာေပါ့။နာမည္ေက်ာ္အဆုိေတာ္ Justin Bieber ဗီဒီယုိဖုိင္တစ္ခုနဲ႕ အြန္လုိင္းေပၚကေနကမာၻေက်ာ္ခဲ့တာပါ။အေကာင္းအဆုိးဆုိတာ ဒြန္တြဲေနၾကပဲေလ။အြန္လုိင္းေပၚမွာေရးတဲ့ သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အေတြ႔အၾကဳံမရွိပဲ ခံစားခ်က္နဲ႕နမူနာယူထားတဲ့ကာရန္ကဗ်ာ၊
ခပ္ရုိးရုိးေလးလုံးစပ္ကဗ်ာ၊ကေလးကဗ်ာပုံစံေတြနဲ႕စတင္ၾကရတာပါ။တန္း၀င္တာရွိသလုိ မမွီလုိ႔ေဘးဖယ္ခံထားရတဲ့ကဗ်ာေတြလည္းရွိမွာပါ။အဲ့လုိလြတ္လပ္စြာေရးလာေတာ့ ေ၀ဖန္ခံရတာရွိမယ္။အားေပးအားေျမွာက္ျပဳသူလည္းရွိမယ္။တခ်ဳိ႔ေတြက်ေတာ့ ဘာမွန္းမသိပဲ ဆရာလုိလုိ အထာေတြကုိင္ျပတဲ့ေကာမက္ေတြက်ေတာ့ neglect လုပ္ပစ္သင့္တယ္။မသိနားမလည္တဲ့သူကုိ ဒီဟာဒီလုိပုံစံနဲ႕ ဒီလုိအေၾကာင္းကုိေရးထားတာပါဆုိျပီးေျပာေနရွင္းျပေနလုိ႕ကေတာ့ ကုိယ္ပဲအရူးျဖစ္မွာေပါ့။ပရင့္တ္ေလာက က အရည္အခ်င္းရွိတဲ့သူေတြ၊၀မ္းစာျပည့္တဲ့သူေတြ၊အေတြ႔အၾကဳံရွိတဲ့သူေတြအေနနဲ႕က်ေတာ့ ရယ္စရာျဖစ္ေနမွာေပါ့။ဒါေပမဲ့ ပရင့္တ္ေလာကမွာလည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္လုိင္းေၾကာင္ေနတဲ့ငပိန္းေတြရွိပါေသးတယ္။အသုိင္းအ၀ုိင္းတုိင္းမွာ ငခုံးမေတြရွိပါတယ္ဗ်ာ။

ေက်ာ္ညဳိေသြး။          ။ ကၽြန္ေတာ္လည္းပဲ ပရင္႔တ္မွာ ၀င္တိုးလက္စ နဲ႔ အြန္လိုင္းမွာ ကဗ်ာေရးမိသြားပါတယ္။ အြန္လိုင္းကဗ်ာေရးသူ ျဖစ္သြားတယ္ဆိုပါေတာ႔။ အဲဒီအခါမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရးလို႔ရတဲ႔ အတြက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရးပါတယ္။ တကယ္ကို စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေအာင္ ကို ေရးမိပါတယ္။ အဲ..ဒါေပမယ္႔ တဘက္ကလည္း ပရင္႔တ္ မွာ ေရးဖို႔ ကို စိတ္ထဲက အျမဲတမ္းရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ႔ အြန္လိုင္း က အေရးအသားမ်ိဳး ကိုလည္း ပရင္တ္ေပၚ ယူမလာခဲ႔ပါဘူး။ ကိုယ္႔ဖန္တီးမႈ ကို ခ်ျပရမယ္႔ ပရင္႔မီဒီယာ မွာ တေလးတစားနဲ႔ ေရးသားတင္ျပခဲ႔တာခ်ည္းပါပဲ။ အြန္လိုင္းဟာ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ နဲ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ေရာေထြးေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘ၀ အရႈပ္ေထြးေတြ နဲ႔ လံုးေထြးရစ္ပတ္ေနပါတယ္။ အဲဒါကို ပရင္႔တ္ က ကဗ်ာဆရာေတြ အေနနဲ႔ အြန္လိုင္း ေပၚကို တက္လာတဲ႔ အခါ အျမင္လြဲတာ အထင္လြဲတာေတြ ရွိလာတတ္ပါတယ္။ အဲဒါဟာ သေဘာသဘာ၀ မတူတာကို နားလည္လက္ခံႏိုင္စြမ္းမရွိလို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ပရင္႔မီဒီယာ ကို ျဖတ္သန္းတဲ႔ Life နဲ႔ အြန္လိုင္းမီဒီယာ မွာ ကၽြန္ေတာ္႔ ေနထိုင္မႈနဲ႔ ခြဲျခားထားပါတယ္။ အြန္လိုင္းက Like , Comment ကိစၥေတြ ကိုေတာ႔ အေရးမထားပါဘူး။ အြန္လိုင္းဟာ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ၊ စိတ္အေျခအေနေပါင္းစံု ရႈပ္ေထြးေနတဲ႔ ေနရာပါ။ ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ ၊ ကိုယ္႔လြတ္လပ္ခြင္႔နဲ႔ ကိုယ္ပါပဲ။

အေပၚမွာ ေျပာခဲ႔ဖူးသလို ပဲ ကိုယ္က ဘာလိုခ်င္တယ္ဆိုတာေတာ႔ သိရပါမယ္။ ကိုယ္က ဖက္ရွင္ အရ ကဗ်ာေရးတာလား ၊ လူမႈ၀င္ဆန္႔ဖို႔ အတြက္ ကဗ်ာေရးတာလား ၊ ေခတ္မီခ်င္လို႔လား အြန္လိုင္းေပၚမွာ ကဗ်ာေရးတာ က ရင္ဘတ္ၾကီးနဲ႔ ခံစား Feeling 100% နဲ႔ ေရးေနၾကသူေတြ နဲ႔ ခံစားမႈ အသားေပး ဖတ္ရႈ ၾကသူေတြ ဆုိတဲ႔ ရပ္၀န္းေတြ လည္း အမ်ားၾကီး ရွိေနတာဆိုေတာ႔လည္း ေျပာရခက္ပါတယ္။

အခုအခ်ိန္မွာ ေခတ္ျပိဳင္ အႏုပညာ ရပ္တိုင္းဟာ Feeling နဲ႔ ျပဳလုပ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ Mood နဲ႔ အယူအဆ နဲ႔ ျပဳလုပ္ဖန္တီးၾကတာပါ။ ကိုယ္က ကဗ်ာသမား အျဖစ္ ရပ္တည္ခ်င္တာလား ၊ ခဏေလာက္ ၀င္တိုးခ်င္တာလား ဆိုတာကေတာ႔ ကာယကံရွင္ေတြ ရဲ႕ စိတ္အေျခအေနေပၚမွာပဲ မူတည္ပါလိမ္႔မယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ ကဗ်ာ ေရးသားျခင္း အႏုပညာဟာ ခံစားမႈသက္သက္ေပၚ အေျခခံတာမ်ိဳး က ေန ေတာ္ေတာ္ ေ၀းေ၀းကို ေရာက္ေနပါျပီ။ အယူအဆေတြ ၊ နည္းစနစ္ေတြ ၊ ဆင္ယင္ထံုးဖြဲ႔မႈေတြ ပါလာပါျပီ။ ကဗ်ာအႏုပညာ ဟာ တျခားေသာ လူမႈ ဘ၀ေတြ ၊ ေခတ္ျပိဳင္ကမၻာၾကီးမွာ ရွိေနတဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အရိပ္အေငြ႕ေတြ ၊ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြ ၊ သိပၸံပညာရပ္ထြန္းကား လာမႈေတြ နဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္း လာခဲ႔ပါျပီ။ အရင္တုန္းက လို သီးသန္႔ခြဲထြက္ အႏုပညာခံစားမႈ ဆိုတာက က်န္ခဲ႔ပါျပီ။ ကဗ်ာလည္း ေခတ္ၾကီးထဲ တိုး၀င္သလို ၊ ကဗ်ာဆရာေတြ ကလည္း ကန္လန္႔ကာေနာက္ကြယ္မွာ ရွိမေနေတာ႔ပါဘူး။

ေသခ်ာတာကေတာ႔ အႏုပညာ ဆိုတာ လိမ္ညာလို႔ မရတဲ႔ ကိစၥ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အႏုပညာ ခ်စ္တယ္ ၊ ကဗ်ာ ကို ခ်စ္တယ္ လို႔ ေျပာရတာလြယ္ပါတယ္။ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုမွာ အားလံုးဟာ အေျဖေပၚလာပါလိမ္႔မယ္။ အြန္လိုင္း ကဗ်ာေရးေရး ၊ ပရင္႔တ္ ကဗ်ာေရးေရး Like , Comment ေတြ အေပၚမွာ သာယာေနမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ခံစားမႈကို သိပ္အသားေပးလြန္းရာက်ပါတယ္။ အြန္လိုင္း ကို ေရာက္ခါ စ က ကဗ်ာေအာက္မွာ ၊ အက္ေဆး ေအာက္မွာ ၊ ၀ထၳဳ ေအာက္မွာ သိပ္ေကာင္းတာပဲ ၊ ရင္တြင္းခံစားခ်က္လား ၊ အဆင္ေျပပါေစေနာ္။ စသည္ျဖင္႔ အဲဒီလို ကြန္မန္႔ေတြ ကို မၾကားခ်င္ဆံုးပါပဲ။


ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ျမန္မာကဗ်ာေလာကမွာ ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္ခံစား ေ၀ဖန္မႈ လုပ္ၾကတဲ့အခါ တန္ဖုိးထား နားလည္ခံစားမႈ(Appreciation ) နဲ႔ ေကာင္းဆုိး ေ၀ဖန္ ခ်ဥ္းကပ္သုံးသပ္( Criticize ) လုပ္တာ ဆုိၿပီးႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားလုံး လုပ္ေဆာင္ၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဆရာျမဇင္၊ ဆရာ မင္းလွညြန္႔ၾကဴး၊ ဆရာမ်ုဳိးသန္႔၊ကုိမင္းခက္ရဲ၊ သူရနီတုိ႔ရဲ့ ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္မႈေတြက Criticize ဘက္ကုိ အေလးသာၿပီး ဆရာေမာင္သာခ်ဳိနဲ႔ကုိ ေအာင္ခင္ျမင့္တုိ႔က Appreciation ဘက္ကုိ အေလးသာတယ္လို႔ ကုိယ္ ျမင္တယ္။ ျမန္မာကဗ်ာေ၀ဖန္ေရးအေပၚညီေလးတုိ႔ရဲ့ အျမင္။ ၿပီးေတာ့ အခု ႏွစ္ပုိင္း အြန္လုိင္းမွာ သေဘာထားအျမင္မ်ုဳိးစုံနဲ႔လူေျပာသူေျပာမ်ားေနတဲ့ ေမာင္ဂ်ဳိကာရဲ့ ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္မႈေတြနဲ႔ လူမႈေရး ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြအေပၚအျမင္။
      
ေရႊၾကယ္မုိး။          ။   ျမန္မာစာေပအေပၚေ၀ဖန္ခ်က္ေတြမွာ (Appreciation) ေရာ (Criticize) ေရာလိုအပ္ပါတယ္။ ေမာင္ဂ်ိဳကာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေျပာရရင္ သူဟာ ယူဆခ်က္၊ေတြးဆခ်က္ေတြေကာင္းေပမယ့္သူ႔ထက္ အယူအဆေရးရာသာလြန္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို မနာလိုျဖစ္ေနတတ္ၿပီး ပုဂၢိဳလ္ေရးေဖာ္တိုက္ခိုက္မႈေတြျပဳလုပ္တဲ့အတြက္ ေအာက္တန္းက်သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရႈျမင္ပါတယ္။

ခင္ဂ်ဴး။          ။
ေ၀ဖန္တယ္ဆုိတာေကာင္းတဲ့အလုပ္တစ္ခုပါ။ေျပာသလုိေပါ့။တန္ဖုိးထားေ၀ဖန္တာေတြရွိသလုိ ဘယ္လုိျဖစ္ေနတယ္ဆုိျပီးကုိယ့္ကဗ်ာအေပၚလမ္းညႊန္ေပးတဲ့ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြက အားတစ္ခုျဖစ္သလုိ ကုိယ့္မ်က္ေခ်းလည္းကုိယ္ျမင္ရတာေပါ့။ဘုမသိဘမသိနဲ႕ေရာက္လာတဲ့ေ၀ဖန္စာလုိလုိ သေရာ္စာလုိလုိေတြက်ေတာ့ အေရးမပါပါဘူး အရာမေပးဘူးေပါ့ေနာ္။ေမာင္ဂ်ဳိကာပုံစံက ထင္ရသေလာက္ေတာ့ ငခၽြတ္ကေလး ခ်ာတိတ္အဆင့္ေတာ့မဟုတ္ဘူးဗ်။ဘာပဲေျပာျပာ အျငင္းအခုံျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ အေတြ႔အၾကဳံရယ္ သမာၻနည္းနည္းရယ္ေတာ့လုိေသးတာေပါ့။စာလည္းသင့္သေလာက္ဖတ္ထား ေလ့လာထားရမယ္။တစ္ဖက္ကုိင္ အစြန္းေရာက္ခ်င္တာေတြလည္းရွိတယ္။ဒီေလာက္ပါပဲ ထဲထဲ၀င္၀င္ေတာ့ မျမင္မိေသး မေတြ႔ေသးဘူးဗ်။

ေက်ာ္ညဳိေသြး။          ။ အဲဒီ ေ၀ဖန္ေရး အမ်ိဳးအစား ႏွစ္ခုလံုးက တကယ္ကို လိုအပ္ပါတယ္။ တကယ္႔တကယ္ ကဗ်ာေရးခ်င္သူ ၊ လက္ရွိ ကဗ်ာကိုခ်ဥ္းကပ္ေနသူ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ အတြက္ ဆို အဲဒီ အမ်ိဳးအစား ႏွစ္ခု လံုးက ပိုလို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အေနနဲ႔ ကေတာ႔ Criticize ဘက္ကိုကို ပိုျပီး ႏွစ္သက္သလို ရွိပါတယ္။ အခု ႏွစ္ပုိင္း အြန္လုိင္းမွာ သေဘာထားအျမင္မ်ုဳိးစုံနဲ႔ လူေျပာသူေျပာမ်ားေနတဲ့ ေမာင္ဂ်ဳိကာရဲ့ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္မႈေတြနဲ႔ လူမႈေရး ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြအေပၚ အျမင္။ ကေတာ႔ မေျပာတတ္ပါဘူး။


ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။၂၀၁၀ အလြန္ ေခတ္ျပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာ အခင္းအက်င္းမွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ၊ အယ္လ္ပီ၊ ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊စမ္းသပ္၊ ဖလာ့ဖ္၊ စကားေျပကဗ်ာ စသျဖင့္ ကဗ်ာအယူအဆ/ အမ်ဳိးအစားေတြ ရွိေနၾကတယ္။ ေခတ္ျပဳိင္ကဗ်ာ(Contemporary Poetry) ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရအေပၚမွာလည္း အျမင္နဲ႔ ၀ိ၀ါဒ အမ်ဳိးမ်ုဳိး ကြဲျပားေနၾကတယ္လို႔ထင္တယ္။ ကုိေဇာ္ေဇာ္ထြန္းကေတာ့ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာလို႔ ျမန္မာလို မေျပာဘဲ ContemporaryPoetry လုိ႔ အဂၤလိပ္လို တုိက္ရုိက္ သုံးႏႈန္းေျပာဆုိဖုိ႔ အၾကံေပးထားတယ္။ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာဆုိတာတခ်ဳိကဗ်ာဆရာေတြ ယူဆေနသလို ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားသစ္ တစ္ခုလား။ ဒါမွမဟုတ္ ၂၀၁၀ အလြန္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာအသစ္ျဖစ္ထြန္းလာတဲ့ ကဗ်ာအမ်ုဳိးအစားသစ္ေတြကုိ ျခဳံငုံေခၚေ၀ၚတဲ့ ပညာရပ္ဆုိင္ရာ ေ၀ါဟာရတစ္ခုလား။ညီေလးတုိ႔ ဘယ္လို ခြဲျခားနားလည္ထားလဲ။ ညီေလးတုိ႔ အျမင္နဲ႔ဆုိရင္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာကုိေရာ၂၀၁၀ အလြန္ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာစာရင္းထဲ ထည့္မလား။ ခ်န္ထားခဲ့ခ်င္လား။ ၿပီးေတာ့ လာမယ့္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအတြင္း ေခတ္ျပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာရဲ့ အလားအလာ။ ဘယ္လို ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြ ဆက္လက္ ရွင္သန္ရပ္တည္ေနႏုိင္မယ္ ထင္လဲ။ ဘယ္လို ကဗ်ာ အမ်ုဳိးအစားသစ္ေတြ အသစ္ ေပၚေပါက္ ထြန္းကားလာမယ္လုိ႔ခန္႔မွန္း ထင္ေၾကးေပးမလဲ။

ေရႊၾကယ္မုိး။          ။  ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာဆိုတာ ၂၀၁၀ အလြန္မွာေပၚေပါက္လာတဲ့ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားသစ္ေတြကို ျခံဳငံုသံုးထားတဲ့ အသံုးအနႈန္းတစ္ခုလို႔ပဲ နားလည္ထားပါတယ္။ေခတ္ေပၚကဗ်ာကို ၂၀၁၀အလြန္ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာစာရင္းထဲ ထည့္မယ္။ လာမယ့္ (၁၀)စုနွစ္အတြင္းမွာလက္ရွိ လူငယ္ေတြအားေကာင္းေမာင္း သန္ျဖစ္ေနတဲ့ နီယိုေမာ္ဒန္ရယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေဆာ့ဖ္ေမာ္ဒန္တခ်ိဳ႕တစ္၀က္ရယ္၊အျခားအမ်ိဳးအစားေတြ အနည္းအက်ဥ္းရယ္ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနမယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဒီဂ်စ္တယ္ေတြ အီလက္ထရစ္ကယ္ေတြနဲ႔ဆက္စပ္တဲ့ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားသစ္ေတြ ထြက္ေပၚလာမယ္လို႔ ယူဆတယ္။

ခင္ဂ်ဴး။          ။ေခတ္ျပိဳင္ဆုိတာ အခုေခတ္စားေနတဲ့ေခတ္ေပၚကဗ်ာ၊ ေခတ္ေပၚကဗ်ာရဲ႕ပင္မေရစီးထဲကေနခြဲထြက္လာေသာ ေခတ္အျပိဳင္ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြကုိ ဆုိလုိခ်င္တာလုိ႔ျမင္မိပါတယ္.။ေရွးေခတ္က ေဒြးခ်ဳိး ေလးခ်ဳိး လြမ္းခ်င္းေတြက လက္ရွိအေနအထားမွာလည္းမေဟာင္းႏြမ္းေသးသလုိ လတ္တေလာေပၚေပါက္ေနတဲ့ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြကလည္း ေနာက္မွာဘယ္ေတာ့မွာမက်န္ရစ္ မပ်က္စီးသြားပါဘူး ။သူတုိ႕ကုိအေျခခံျပီး modify လုပ္ထားတဲ့ ျဒပ္စင္ ျဒပ္ေပါင္းအမည္သစ္ေတြလည္း ေပၚထြက္လာဦးမယ္လုိ႔လည္းထင္ပါတယ္။

ေက်ာ္ညဳိေသြး။          ။ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ႔ ေခတ္ျပိဳင္ လို႔ သံုးတာထက္ Cotemporary လို႔သံုးတာ ကို ပိုသေဘာက်ပါတယ္။ ျပီးေတာ႔ ေခတ္ျပိဳင္လို႔ သံုးႏႈန္းတာဟာ ေခတ္အေျခအေန ၊ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခု ကို ေဖာ္က်ဴးတယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစား ေတြ အေနနဲ႔ ကေတာ႔ သူ႔ တံဆိပ္နဲ႔ သူရွိေနမွာပါပဲ။ အဲဒီ စကားလံုး နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ၀ိ၀ါဒ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပားေနတယ္လို႔ ေမးခြန္းမွာပါေပမယ္႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ႔ ေခတ္ျပိဳင္ဆိုတာ အခ်ိန္ကာလ ၊ ေရာက္ရွိ အခ်ိန္ကို ေဖာ္ညႊန္းတဲ႔ စကားစု လို႔ ယူဆ လက္ခံေနၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ အျမင္နဲ႔ ဆို ရင္ေတာ႔ 2010 အလြန္မွာ ေပၚေပါက္လာတဲ႔ ကဗ်ာ အမ်ိဳးအစား အားလံုး ကို ဆိုလိုခ်င္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာ - တနည္းအားျဖင္႔ Cotemporary Poetry ဟာ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစား တစ္ခုဆိုရင္ Cotemporary Poetry ရဲ႕ အဂၤ ါရပ္ေတြ လကၡဏာေတြ ဟာ ဘယ္လိုေတြမ်ားလဲ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေလ႔လာၾကရပါဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အယူအဆ အရဆိုရင္ ဒီလို မ်ိဳး အဓိပၸါယ္ ရႈပ္ေထြးမႈ ျဖစ္ေပၚ လာျခင္းဟာ ကဗ်ာေရးရာ ဘာသာျပန္ခ်က္တိုင္း ကို ကဗ်ာဆန္ျခင္း ဘက္ကို အတင္းဆြဲေခၚရာကေန ဒြိ သေဘာေတြ ကို ေဆာင္လာေစခဲ႔တယ္လို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာ အေနနဲ႔ ကေတာ႔ သမိုင္းမွာ ခ်န္ခဲ႔လို႔ မရေပမယ္႔ 2010 အလြန္ ကဗ်ာေတြနဲ႔ေတာ႔ အတူတူမထားခ်င္ပါဘူး။
            လာမယ္႔ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုအတြင္းမွာ လူမႈေရး ၊ ႏိုင္ငံေရး ၊ စိန္ေခၚမႈ အသစ္ ၊ နည္းပညာအသစ္ေတြ ေပၚလာသလို ယဥ္ေက်းမႈေတြလည္း တမ်ိဳးတစ္ဖံု ေျပာင္းလဲသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အေျပာင္းအလဲေတြ အမ်ားၾကီး ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သလို ၊ ဒီလိုပဲ ေမ်ာေနမယ္လုိ႔လည္း ယူဆရပါတယ္။ ကဗ်ာအေနနဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ ေျပာင္းလဲ တိုးတက္ လာခဲ႔ပါတယ္။ အမ်ိဳးအစား အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ကဗ်ာဆရာ ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာက စမ္းသပ္ထုတ္လုပ္ ခဲ႔ၾကပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ အထိေပါ႔။ အခုအခ်ိန္က စ ေနာက္ပိုင္း ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္ကာလ ကို ေမွ်ာ္ၾကည္႔ရတာဟာ ခက္ခဲတဲ႔ ၊ ခန္႔မွန္းရခက္တဲ႔ အခ်ိန္တစ္ခု လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတာက ကဗ်ာပံုသ႑န္ေတြ ၊ ကဗ်ာအယူအဆေတြ ၊ ကဗ်ာ/စာေပ ေရးရာ ၀ါဒေတြ အေတြးအေခၚေတြ အားလံုးကို ဆိုလိုတာပါ။ ေမွ်ာ္ၾကည္႔ရတာေတာ႔ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းေနပါတယ္။


စီစဥ္တင္ဆက္သူ

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း
၁ ဇူလုိင္ ၂၀၁၃
                                               
 

လူငယ္ကဗ်ာဆရာ ရဲျမင့္သူ၊ ေအာင္သက္ႏွင္း၊ ကဗ်ာဆရာမ သစၥာခတုိ႔နဲ႔ အြန္လိုင္းလူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္း

လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ေလာက္က TeenMagazine က အယ္ဒီတာ ဆရာမ်ဳိးျမင့္ညိမ္းက ေတာင္းဆုိလို႔ေခတ္ၿပဳိင္လူငယ္ကဗ်ာဆရာမ်ားနဲ႔ ကဗ်ာဒုိင္ယာေလာ့ဂ္ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ကဗ်ာစကား၀ုိင္းအစီအစဥ္ကုိ ကြၽန္ေတာ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ပရင့္တ္မီဒီယာက ကဗ်ာဆရာစုိးမင္းေအာင္၊ မင္းသက္ဇဥ္၊ သူရနီ၊ ေဇာ္လူစိမ္း၊ လင္းသဏ္ညီ၊ ျမတ္ေ၀တုိ႔ အုပ္စုနဲ႔အြန္လိုင္းက ဥကၠာကုိကို၊ ေန႔သစ္၊ ရုပ္ေသး၊ သူရသ၀ါ၊ ယုန္ယုန္တုိ႔ အုပ္စုေတြနဲ႔အင္တာဗ်ဴးလုပ္ၿပီးမွ ကဗ်ာစကား၀ုိင္းပုံစံ Presentation ျပန္ေျပာင္းၿပီးပုံႏွိပ္မီဒီယာေပၚ တင္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

အဲဒီလို လူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္းေတြဆက္လုပ္ေပးဖုိ႔ လူငယ္တခ်ဳိ႕က ေတာင္းဆုိခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က အလုပ္ေတြ မ်ားေနတာရယ္၊စိတ္အာရုံ တိမ္းညြတ္မႈ ျပတ္ေတာက္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ ဆက္မလုပ္ျဖစ္ဘဲ ရပ္တန္႔ေနခဲ့ပါတယ္။

အခုေတာ့အြန္လိုိင္းလူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္းကုိ ျပန္ အသက္သြင္းဖုိ႔ စဥ္းစားစီစဥ္လိုိက္ပါတယ္။
အြန္လုိင္း လူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္း အစီအစဥ္ေတြကုိ fb နဲ႔ www.neomodernmyanmarpoetry.blogspot.com မွာ Note& Post တင္ေပးသြားပါ့မယ္။ အြန္လို္င္းတင္ၿပီးမွ Faces Magazine
မဂၢဇင္း မွာ  2013 August Issue မွ စတင္ၿပီး လစဥ္ အလွည့္က်ပုံႏွိပ္ေဖာ္ျပသြားဖုိ႔ စီစဥ္ထားပါတယ္။
အြန္လိုင္းက  တျခားလူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြ အေနနဲ႔လည္း ဒီ လူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္း အစီအစဥ္ကုိ စိတ္၀င္စားၾကမယ္ဆုိရင္( ဘယ္သူမဆုိ/ က်ားမ လိင္ခြဲျခားမႈ မရွိ)  ေမးခြန္းေတြကုိ ေျဖဆုိၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဆီ Tag ေပးႏုိင္ပါတယ္။ အေမးအေျဖေတြအေပၚ မူတည္ၿပီး အြန္လို္င္းကဗ်ာစကား၀ုိင္း အစီအစဥ္မွာ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပသြားဖုိ႔၊ ပရင့္တ္မီဒီယာမွာ ဆက္လက္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပသြားဖုိ႔ စီစဥ္ထားပါတယ္။


ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ ေအာင္ခ်ိမ့္အစ မုိဃ္းေဇာ္ အဆုံး ပင္မေရစီး ေခတ္ေပၚကဗ်ာေခတ္တုန္းက အႏုပညာၾသဇာနဲ႔ ၀ါသမၻာ တည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့ၾကတဲ့ ၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာ အမ်ားစု အေနနဲ႔ ေခတ္နဲ႔အညီ ကဗ်ာေရးဟန္အသစ္ေတြ

ဆက္ မဖန္တီးႏုိင္ေတာ့ဘဲ
ေခတ္ေပၚကဗ်ာအေဟာင္းထဲမွာပဲ ရပ္တန္႔က်န္ေနခဲ့ၾကၿပီလို႔ ကုိယ္ ထင္တယ္။ အာရုံခံစားပုံ လတ္ဆတ္ၿပီး လူငယ္ဆန္တဲ့ ေနမ်ဳိး၊ ပုိင္၊ ေမာင္ေဆးရုိး၊ မင္းေဆြႏွစ္၊ ႏုိင္မြန္ေအာင္သြင္၊ ခရမ္းျပာထက္လူ၊
ခုိင္ၿမဲေက်ာ္စြာ၊ ေမာင္ဖီလာ၊ ကုိေရြး သူတုိ႔ကေတာ့ ျခြင္းခ်က္ေပါ့ေလ။ ကဲ လူငယ္ေတြရဲ့ အျမင္ကုိ ေျပာပါဦး။
ရဲျမင့္သူ။          ။ ဟံလင္း တုိ ့နဲ ့ျပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန ့က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္း အဲ့အေၾကာင္းေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဦးေအာင္ခ်ိမ့္ တို ့ဦးလိႈင္ တို ့ဦးေခ်ာႏြယ္ တို ့လို ကဗ်ာေရးသူမ်ိဳးဆက္တစ္ခုလံုး တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာလမ္းေၾကာင္း ေၾကာင့္ ၾကီးမားတဲ့အေရြ ့တစ္ခု ျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္ဆိုတာ ျငင္းမရႏိုင္ပါဘူး ။ ဒီေမးခြန္းကို ဟံလင္းစကားနဲ ့ပဲ ေျဖပါရေစ။ သူတို ့မ်ိဳးဆက္ဟာ တာ၀န္ေက်တယ္ဆိုတာထက္ေတာင္ ပိုခဲ့ပါျပီ ။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ဘယ္ေခတ္ဘယ္အခါမွာမဆုိ အသစ္ကုိရူးသြပ္တဲ့သူေတြရွိသလုိ အေဟာင္းကုိမွ ဖက္တြယ္ေနတဲ့သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ အသစ္ကုိလည္းလက္မခံ၊ အေဟာင္းကုိလည္းမႀကိဳက္ဆုိတဲ့ ေဘးထုိင္ဘုေျပာေတြလည္းရွိေသး။၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာေတြဟာ သူ႔ေခတ္နဲ႔သူ ပုံစံတစ္ခုတည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့ၾကေပမယ့္ အခုအခါ ေခတ္ရဲ႕တုိးတက္မႈေတြ၊ေျပာင္းလဲမႈေတြ၊ လူငယ္ေတြၾကားျဖစ္ေပၚေနတဲ့ လူမႈေရးစံႏႈန္းက်ဳိးပ်က္မႈေတြကုိ မသိၾကေတာ့ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္ သူတို႔အာရုံခံစားမႈကလည္း ေဟာင္းႏြမ္းၿပီး ေနာက္ထပ္ေရးနည္းအသစ္ေတြ မတည္ေဆာက္၊မဖန္တီးႏုိင္ၾကေတာ့ ဘူးလုိ႔ျမင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ အခုလုိက္ေရးေနတဲ့ကဗ်ာေတြကေတာ့ မယ္ဒလင္ႀကီးနဲ႔ ေရာခ့္သီခ်င္းဆုိေနသလုိပဲ။

သစၥာခ။          ။ ေဟာင္းတယ္သစ္တယ္ဆုိတာထက္ သူ႔ေခတ္ကုိယ့္ေခတ္ေပါ့ဆရာ။ အခု ကုိယ္ေတြ နီယုိမွနီယုိျဖစ္ေနေပမယ့္လည္း ေနာက္ ဆယ္စုႏွစ္ေတြၾကာလာရင္ ဘယ္လိုကဗ်ာအမ်ိဳးအစားေတြလႊမ္းမုိးလာမလဲ မေျပာႏုိင္ဘူးေလ။ ေခတ္ကေတာ့ ေရွ႕ကုိဆက္သြားေနမွာပဲ။ ကဗ်ာေတြကလည္း ေခတ္ရဲ႕ေနာက္ကအရိပ္လိုကပ္ပါေနမွာပါပဲ။ 

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ ညီေလး/ ညီမေလး တုိ႔က ၂၀၁၀ အလြန္မွာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ေနာက္ဆုံး မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြေပ့ါ။ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာရဲ့ အနာဂတ္အလားအလာက ညီေလးတုိ႔ ရဲ့ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈအေပၚမွာ မူတည္ေနၿပီ။ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈ အသစ္ဟာလည္း ညီေလးတုိ႔ လက္ထဲ ေရာက္ေနၿပီလို႔ ကိုယ္ ယူဆတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ လူမႈေရးနဲ႔ အႏုပညာ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈ သိပ္မရွိတဲ့ ၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာေတြက ေနာက္ဆုံး မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြ ေပၚထြက္ေနၿပီဆုိတာ သတိမထားမိၾကေသးဘူး။ တခ်ဳိ႔ ကဗ်ာဆရာေတြအယ္ဒီတာေတြက်ေတာ့လည္း သတိထားမိေပမဲ့ လူငယ္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳ တန္ဖုိးထား ေနရာေပးဖုိ႔ ၀န္ေလးတြန္႔ဆုတ္ေနၾကေသးတယ္။ သူတုိ႔ကုိ ဘာေျပာခ်င္လဲ။

ရဲျမင့္သူ။          ။ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာရဲ့ အနာဂတ္အလားအလာကအခုေခတ္ ကဗ်ာေရးသူမ်ိဳးဆက္ရဲ ့လက္ေပၚမွာရိွသလို သူတို ့လက္ေပၚကေနလဲ လြတ္က်ကြဲ သြားႏိုင္ပါတယ္ ။ လူငယ္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳ တန္ဖုိးထား ေနရာေပးဖုိ႔ ၀န္ေလးတြန္႔ဆုတ္ေနၾကေသးတာ မ်ိဳးဆက္အကူးအေျပာင္းတိုင္းမွာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ။ ဒါဟာ ကဗ်ာလူ ့အဖြဲ ့အစည္းတိုင္းမွာတင္ မကပဲ ဘယ္လူ ့အဖြဲ ့အစည္းမဆို ျဖစ္တတ္တဲ့ ကိစၥပါ။ ဒါေပမယ့္လဲ လူငယ္ေတြအတြက္လဲ အဲ့တာဟာ အတားအဆီးတစ္ခုလို ့မယူဆေစခ်င္ပါဘူး။ ဒါဟာ တြန္းအားတစ္ခုပဲျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ေနာက္ပီး ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ေနာက္တစ္ခုက အသိအမွတ္ျပဳခံရေလာက္တဲ့ အရည္အေသြးမရိွေသးတာေၾကာင့္လဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါေသးတယ္

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ ျမန္မာကဗ်ာရဲ႕အနာဂတ္အလားအလာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အႏုပညာဖန္တီးမႈေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္ဆုိတာထက္မူတည္တယ္(ေနမပါ)လုိ႔ ခံယူထားရင္ေကာင္းမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္။ ကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈဆုိရာမွာယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အစဥ္အလာခြဲျမင္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အစဥ္အလာအားႀကီးမားခဲ့တဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာႀကီးကုိမွအမွန္တရားတစ္ခုအျဖစ္ အေသအလဲဆုပ္ကုိင္ဖက္တြယ္ထားမယ္၊ အဲဒါကုိပဲ အဆင့္ျမွင့္တင္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈအသစ္က ေပၚေပါက္လာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကဗ်ာအစဥ္အလာႀကီးတစ္ခုပဲေပၚလာမွာ။ ေျပာရရင္ကားကုိ ေဆးအသစ္မႈတ္ ထားလုိက္သလုိပဲျဖစ္ေနမွာ။ မိတ္ကပ္လိမ္းကဗ်ာအစဥ္အလာႀကီးေပါ့ဗ်ာ။အခ်ဳိ႕၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာေတြက ေနာက္ဆုံး မ်ဳိးဆက္သစ္ကဗ်ာဆရာ ေတြေပၚထြက္ေနတာကုိ မသိၾကေသးတာထက္သိေနတဲ့သူေတြက အသိအမွတ္ျပဳ တန္ဖုိး ထားမႈမရွိတာက ေရွာ့ခ္ပဲ။ အဓိကအခ်က္ကေတာ့ ကဗ်ာအာဏာရွင္ဆန္ေနတယ္လုိ႔ျမင္မိတယ္။သူ႔ေခတ္ သူ႔အခါအရ ကဗ်ာဆရာအသစ္ေတြ ေပၚထြက္ေနဦးမွာပဲ။ လက္မခံႏုိင္ရင္လည္း မတတ္ႏုိင္ပါ။သူတုိ႔လက္မခံႏုိင္လည္း သမုိင္းမွာေတာ့ရွိခဲ့တယ္ဆုိတာ ေနာက္လူေတြကုိ လိမ္လုိ႔မရဘူး။ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကမာၻေလာကထဲကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ထက္ေစာေစာစီးစီးေရာက္လုိ႔ကဗ်ာဆရာေစာေစာစီးစီးျဖစ္ေနတာကုိ မနာလုိစရာ မရွိသလုိ ကဗ်ာဆရာအရင္ျဖစ္လာလုိ႔၀ါရင့္သမာၻရင့္ကြလုိ႔ အေျပာမ်ဳိးလာေျပာရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျပာမိမွာကခင္ဗ်ားတုိ႔အသက္အရြယ္ေရာက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္လည္းေျပာလုိ႔ရတာပဲဆုိတာပါ။ ဒါေပမယ့္အဲဒီစကားကုိ ဘယ္ေတာ့ မွ ေျပာမွာမဟုတ္သလုိ ေျပာတဲ့သူကုိလည္းအထင္ႀကီးေလးစားေနမွာမဟုတ္ပါဘူး။

သစၥာခ။          ။ ေျမြေဟာက္ဆုိမွေတာ့ ငယ္ငယ္ၾကီးၾကီး အဆိပ္ရွိတာခ်ည္းေပါ့ဆရာ။ အခါအခြင့္မတုိက္္ဆုိင္ေသးခင္ေတာ့ မ်က္စိလွ်မ္းျပီး သတိမမူမိတာမ်ိဳးလည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အေျခအေနအခ်ိန္အခါအေပၚမူတည္ျပီး ပါးပ်ဥ္းေထာင္ျပႏုိင္တဲ့အခါမ်ိဳးမွသာ ေျမြေဟာက္ျဖစ္ေၾကာင္းအသိအမွတ္ျပဳခံရမွာဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လူငယ္ေတြဘက္ကသာ အခ်ိန္ေကာင္းအခါေကာင္းကုိ ေစာင့္ရင္း အႏုပညာ၀မ္းစာျပည့္ေအာင္ ျဖည့္ထားၾကရံုေပါ့ဗ်ာ။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ လက္ရွိ အေျခအေနအရ ၂၀၁၀ အလြန္ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာ အခင္းအက်င္းမွာ ပင္မေရစီးေခတ္ေပၚကဗ်ာအျပင္ အယ္လ္ပီ ၊ နီယုိေမာ္ဒန္၊ ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ စမ္းသပ္၊ စကားေျပကဗ်ာ၊ ဖလာ့ဖ္ စသျဖင့္ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားသစ္ေတြ အယူအဆေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိေနၾကတယ္။ အဲဒီ ကဗ်ာအယူအဆ/ အႏုပညာ လက္ရာေတြအေပၚ လူငယ္ေတြရဲ့ အျမင္။

ရဲျမင့္သူ။          ။ အယ္လ္ပီ ၊ နီယုိေမာ္ဒန္၊ ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ စမ္းသပ္၊ စကားေျပကဗ်ာ၊ ဖလာ့ဖ္ အစရိွတဲ့ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားအားလံုးကို ရွင္သန္ေစခ်င္ပါတယ္ ။ ေနာက္ပီး အမ်ိဳးအစားတစ္ခုနဲ ့တစ္ခု ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္တာေတြ လုပ္တာကိုေတာ့ သေဘာက်မိေပမယ့္ လူပုဂၢိဳလ္ေရးတိုက္ခိုက္မႈေတြကိုေတာ့ က်ေတာ္တို ့မ်ိဳးဆက္အေနနဲ ့သေဘာမေတြ ့မိဘူး။ ေ၀ဖန္ေရး နဲ ့ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုတာ ေတာ့ ခြဲျခားသိျမင္သင့္တယ္ ။ ေနာက္ပီး စာဖတ္သူေတြဖက္ကၾကည့္ရင္လဲ ကဗ်ာေရးတဲ့သူေတြဟာ အခ်င္းခ်င္းတိုက္ခိုက္ေနၾကတာပါလားလို ့ျမင္သြားရင္လဲ ဘယ္ေကာင္းပါ့မလဲ။ က်ေတာ္တို ့မ်ိဳးဆက္မွာေတာ့ အဲ့လိုမ်ိဳးေတြနည္းႏိုင္သမွ်နည္းခ်င္တယ္။ ကဗ်ာအယူအဆေတြအားလံုး ကဗ်ာေရးသူေတြအားလံုး ျငိမ္းခ်မ္းစြာယွဥ္တြဲေနထိုင္ေစခ်င္မိတယ္။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ အယူအဆမ်ားတာ ေကာင္းပါတယ္။အဲဒါမွ အျမင္မ်ားမ်ားပြင့္ၿပီး အျမင္က်ယ္လာမွာေပါ့။ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားမ်ားမ်ားစုံေတာ့ ဖတ္ရတာ ပုိေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခတ္အေျခအေနအရ မလုိအပ္ဘဲအယူအဆအသစ္ေတြရွိ ပါတယ္ဆုိၿပီး အတင္းထုိးထည့္ မိတ္ဆက္ေနတာမ်ဳိးကေတာ့သိပ္မမုိက္ဘူးလုိ႔ထင္တယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ဆုိရင္ေတာ့ လယ္လုပ္ေနတဲ့လယ္သမားတစ္ေယာက္ကုိပန္းသီးကြန္ျပဴတာက ဘယ္လုိသုံးလုိ႔ေကာင္းတာလုိ႔ သြားေၾကာ္ျငာေန သလုိျဖစ္မယ္။ ကုိယ္သိတာ၊တတ္တာ ေခတ္နဲ႔အံ၀င္ဂြင္က်ျဖစ္သလားဆုိတာ ခ်ိန္ရမွာေပါ့။ ဒါမွဂရုမစုိက္ဘူးဆုိရင္လည္း ကုိယ္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေပါ့။ တားစရာအေၾကာင္းမရွိပါ။

သစၥာခ။          ။ အမ်ိဳးအစား/အယူအဆေတြ ဘယ္ေလာက္ကြဲျပားကြဲျပား ကဗ်ာဟာ ကဗ်ာပါပဲဆရာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ တစ္ေလွတည္းစီး တစ္ခရီးတည္းသြားၾကသူေတြပါ။ သူ႕အႏုပညာ ကုိယ့္အႏုပညာကုိ အျပန္အလွန္ ေလးစားတန္ဖုိးထားၾကရမွာပါပဲ။


ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။            ။အဲဒီ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာေတြထဲက တစ္ဦးခ်င္းစီ အာရုံတိမ္းညြတ္မႈ ရွိတဲ့ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစား။ အဲဒီ ကဗ်ာေဗဒအေပၚ နားလည္ခံယူထားပုံ အႏွစ္ခ်ဳပ္။ တကယ္လို႔ လူငယ္ေတြ လက္ရွိေရးေနတဲ့ ကဗ်ာအႏုပညာလက္ရာ ေတြကုိ ဖန္တီးသူကုိယ္တုိင္ အမွတ္တံဆိပ္တစ္ခုခု ခြဲျခားေျပာျပပါ။ ကုိယ့္ အႏုပညာကုိယ္ တျခားသူေတြနဲ႔ ကြဲျပားျခားနားေအာင္ ေျပာပါလို႔ ေမးရင္ ဘယ္လိုေျဖၾကမလဲ။ တခ်ဳိ႔ ကဗ်ာဆရာေတြ/ ကဗ်ာဖတ္သူေတြကေတာ့ ကဗ်ာအႏုပညာကုိ အမည္အမွတ္တံဆိပ္ေတြ တပ္တာ

အေပၚယံ ကိစၥေတြပဲလို႔ ယူဆၿပီး ႏွစ္သက္လက္ခံမႈ မရွိၾကဘူး။ ကုိယ့္ အျမင္ေျပာရရင္ ကဗ်ာကုိယ္တုိ္င္ကုိက
တျခား အႏုပညာ အမ်ဳိးအစားေတြနဲ႔ ကြဲျပားျခားနားေနတဲ့ စာေပပုံသ႑ာန္တစ္မ်ဳိးပဲေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေမးတာပါ။


ရဲျမင့္သူ။          ။ ကဗ်ာအႏုပညာကုိ အမည္အမွတ္တံဆိပ္ေတြ တပ္တာ
အေပၚယံ ကိစၥလို ့က်ေတာ္မျမင္ပါဘူး ။ ကဗ်ာေဗဒ တစ္ခုေအာက္၀င္တာၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့သူလဲ ရိွသလို ၊ မၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့သူလဲ ရိွႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကိုင္စြဲထားတဲ့ ကဗ်ာေဗဒဟာ ကဗ်ာေရးျခင္းအႏုပညာကို လိုအပ္တာထက္ပို လႊမ္းမိုးဖို ့ေတာ့မသင့္လွဘူးလို ့က်ေတာ့္ကိုယ္က်ေတာ္အျမဲေျပာျဖစ္ပါတယ္။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ ေလာေလာဆယ္ႀကိဳက္တဲ့ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားကေတာ့ နီယုိေမာ္ဒန္ပဲ။ လူငယ္ဆုိတာအသစ္ကုိႀကိဳက္တယ္။ ဒါက ကၽြန္ေတာ့္ ကုိယ္ပုိင္အယူအဆပါ။ windows xp ေပၚရင္ WindowsXp သုံးမယ္။ Windows 7 ေပၚရင္ Windows 7 သုံးမယ္။ အေျခအေနအရ windows xp သုံးရင္လည္းသုံးရမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ အၿမဲသုံးမွာကေတာ့ အသစ္ေပၚတာပဲ။ အယူအဆအေတြးအေခၚတစ္ခုဟာ အေတြ႕အႀကဳံေတြေပၚမွာစဥ္းစားဆင္ျခင္ၿပီး တည္ေဆာက္ယူရတယ္လုိ႔ သိပါတယ္။ ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ့္တစ္ေယာက္တည္းအျမင္ပါ။အေတြ႕အႀကဳံမ်ား ေလေလ အယူအဆတစ္ခုက ခုိင္မာေလေလပါပဲ။ အေတြ႕အႀကဳံဆုိရာမွာ ကာယကံေျမာက္အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ ေတြးေခၚမႈဆုိင္ရာအေတြ႕အႀကဳံကုိ ဆုိလုိပါတယ္။ အဲဒီလုိပဲ နီယုိေမာ္ဒန္ဟာ ကာယကံေျမာက္နဲ႔ ေတြးေခၚမႈဆုိင္ရာအေတြ႕အႀကဳံေတြေပၚမွာအေျခခံၿပီးတည္ေဆာက္ထားတာလုိ႔ျမင္မိတယ္။ ေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္ထုတ္ ပစၥည္းတစ္မ်ဳိးေပါ့။(အၾကမ္းဆန္တယ္လုိ႔ေျပာေျပာ)ႏုိင္ငံျခားက တုိက္ရုိက္ တင္သြင္းလာတဲ့အေတြးအေခၚေလာက္ေကာင္းခ်င္မွေကာင္းမယ္။ ကုိယ့္ဆီမွာေတာ့အဆင္ေျပေနတာပဲ။ ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေလာက္ေျပာခ်င္တာက ထင္းခုတ္တဲ့ဓါးမကုိ ႏုိင္ငံျခားကမွာၿပီးဘယ္သူမွမ၀ယ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံျခားသံ ပစၥည္းေတြေပၚမွာပဲအေျခခံၿပီး ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ႔အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ထားတာပဲ။ နီယုိမွာလည္း အခ်ဳိ႕ႏုိင္ငံ ျခားအေတြးအေခၚ လႊမ္မုိးမႈရွိေကာင္းရွိမယ္။အဆင္ေျပရင္ၿပီးတာပဲ။ ကဗ်ာကုိ တံဆိပ္ကပ္တာကေတာ့ရွိေနမွာပဲ။ ရွိသင့္တယ္လုိ႔ျမင္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ၀လုံးေရးလည္း ကဗ်ာျဖစ္ေန ေတာ့မွာေပါ့။ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာေရးသူ၊ ဆရာက ကုိယ့္ကဗ်ာ ဘာအမ်ဳိးအစားလဲသိဖို႔ေတာ့လုိတာေပါ့။ ျမင္းစီးၿပီးအထီး၊အမ မသိရင္ ရွက္စရာအေကာင္းသား။

သစၥာခ။          ။ အခုလတ္တေလာကၽြန္ေတာ္စိတ္ညြတ္ေနတာကေတာ့ နီယုိေပါ့ဆရာ။ ဒီဘက္ရက္မွာကၽြန္ေတာ္ေရးျဖစ္တဲ့ကဗ်ာေတြဟာ နီယုိရဲ့လႊမ္းမုိးမႈေအာက္ကုိ တျဖည္းျဖည္းေရာက္လာတယ္လို႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိျမင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ေရးျဖစ္သမွ်အလံုးစံုဟာ နီယုိေမာ္ဒန္ေတြပါလို႔ေတာ့ တံဆိပ္ကပ္မရျပန္ဘူးဆရာ။ လတ္တေလာျဖစ္ေပၚေနတဲ့ စိတ္ခံစားမႈအရ ေရးျဖစ္တဲ့ကဗ်ာဟာ ေမာ္ဒန္ဆန္ခ်င္ဆန္ေနမယ္။ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ဆန္ခ်င္ဆန္ေနမယ္။ ဒီ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ဟာဘယ္ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကကဗ်ာေရးသူပါလို႔ေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တံဆိပ္မတပ္ႏုိင္ပါဘူး။ စာဖတ္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ဆုိရင္ေတာ့ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားတုိင္းကုိ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။            ။ လူငယ္ေတြ အေနနဲ႔ ကဗ်ာအႏုပညာ လက္ရာတစ္ခုကုိ ဘယ္လို အေတြးအေခၚ ဘယ္လို အာရုံခံစားပုံ ဘယ္လို အတတ္ပညာပုိင္း နည္းစနစ္ပုိင္းေတြနဲ႔ ေရးသားဖန္တီးေနၾကသလဲ။ ကဗ်ာေရးသားျခင္းရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္လို ေနာက္ခံ အယူအဆနဲ႔ ခံယူ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ ရွိေနၾကသလဲ။

ရဲျမင့္သူ။          ။ က်ေတာ့္အေနနဲ ့ေတာ့ ကဗ်ာကိုဘယ္လိုေရးသလဲဆိုတာ ေျပာျပရ အခက္ခဲဆံုးအရာပဲ ဗ် ။
အႏုပညာသည္ ျပည္သူ ့အတြက္
Sorry
အႏုပညာသည္ ျပည္သူ ့အတြက္ ၊ အႏုပညာဟာ အႏုပညာအတြက္ ၊ အႏုပညာသည္ ဘာအတြက္မွ မဟုတ္ ဆိုတဲ ့အဆို၃ ခုေအာက္မွာ အျငင္းမပြားလိုပါ ။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ ျပင္းထန္တဲ့အာရုံခံစားမႈအေပၚမွာမူတည္ၿပီး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိေရးပါတယ္။အေတြးအေခၚပုိင္းဆုိင္ရာကေတာ့ နည္းနည္း ေျပာဖုိ႔ခက္ေနတယ္။ နည္းစနစ္အေနနဲ႔ ကုိယ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မေရးခင္ဘယ္နည္းစနစ္(နီယို၊ ေမာ္ဒန္၊ ေလးလုံးစပ္ စသည္ျဖင့္)နဲ႔ ေရးမယ္ဆုိတာ စဥ္းစားပါတယ္။ အတတ္ပညာကေတာ့အာရုံခံစားမႈေနာက္ကလုိက္ေန တယ္လုိ႔ အခုိင္အမာယူဆတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း၀န္ခံရရင္ နည္းစနစ္၊အတတ္ပညာပုိင္းဆုိင္ရာမွာ ကၽြမ္းက်င္မႈ မရွိပါဘူး။ နည္းစနစ္ပုိင္းကဲသြားရင္ ကဗ်ာက သခ်ာၤပုစာၦတစ္ခုလုိပဲ။လုံး၀ကုိ မခံစားတတ္ပါ။

ေနာက္ခံအယူအဆကေတာ့လူမႈ၀န္းက်င္မွာ စံႏႈန္းေတြၿပိဳလဲေနတာ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေပ်ာက္ဆုံးေနတာ၊ စနစ္ေတြ ေရြ႕ေနတာကုိသိေအာင္ ေျပာျပခ်င္တာပါ။ သိေအာင္ေရးမယ္ သိလည္းသိလာမယ္လုိ႔ ခံယူထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာစာသားေတြကကဗ်ာဆရာကုိ ကိုယ္စားမျပဳဘူးဆုိတာ လူေတြမသိၾကတာ သိပ္၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့အခ်က္ပဲ။

သစၥာခ။          ။ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ကေတာ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ စိတ္ထြက္ေပါက္တစ္ခုပဲဆရာ။ မ်က္စိနဲ႕ခလုတ္တုိက္မိလာတဲ့ ေခတ္ရဲ႕အေၾကာင္းအရာေတြ၊ လူ႕ပတ္၀န္းက်င္အေပၚ/ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္အေပၚ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္မႈေတြ အရာအားလံုးကုိ ကဗ်ာထဲထည့္ေဖာက္ခြဲပစ္တယ္။ အတတ္ပညာ၊ နည္းစနစ္ဆုိတာထက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရာ စာဖတ္သူအတြက္ပါအဆင္ေျပေစမယ့္ စကားလံုးေတြ၊ စကားစုေတြြကုိေရြးသံုးပါတယ္။ ကုိယ္ေရးတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ ကုိယ့္စိတ္ထဲကေဖာက္ခြဲ/ေပါက္ကြဲခ်င္တဲ့ Limit ျပည့္ျပီဆုိမွ Public မွာ ခ်ျပတယ္။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ တစ္ပတ္ၾကာခ်င္ၾကာမယ္၊ တစ္လၾကာခ်င္ၾကာမယ္။ ကုိယ့္ကဗ်ာကုိ ကုိယ္ျပန္ဖတ္ၾကည့္လုိ႔မွသေဘာမက်ခင္ Public ကုိခ်ျပျခင္းဟာ ကဗ်ာဖတ္သူုကို မေလးမစားျပဳရာေရာက္တယ္လုိ႔ ခံယူထားတယ္ဆရာ။


ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ ျမန္မာႏုိင္ငံက ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ အယ္လ္ပီ စသျဖင့္နဲ႔ ပုိ႔စ္္ေမာ္ဒန္ ပထမမ်ဳိးဆက္ စာေပအယူအဆေတြကုိ လက္ခံယုံၾကည္တဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြမွာ ကဗ်ာဆရာရဲ့ တစ္သီးပုဂၢလအာရုံခံစားမႈကုိ အဓိကမထားတဲ့၊ ေခတ္စနစ္လူမႈ၀န္းက်င္ရဲ့ အေၾကာင္းအရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳခ်င္တဲ့ အယူအဆမ်ဳိးေတြ ရွိေနၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ အယူအဆေတြက ၁၉ ရာစုအလယ္ပုိင္းေလာက္က ျပင္သစ္နဲ႔ အဂၤလန္ႏုိင္ငံေတြမွာ ေခတ္စားခဲ့တဲ့ Aestheticism ရဲ့ စာေပအႏုပညာ အယူအဆေတြ။ Oscar Wilde တုိ႔လို ကုိယ္တုိ႔ဆီမွာဆုိရင္ ဆရာသစာနီတုိ႔လိုေပ့ါ အႏုပညာရသအဓိက၀ါဒီေတြက သန္႔စင္တဲ့ အႏုပညာဟာ

လူမႈေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ ကုိယ္က်င့္တရားဆုိင္ရာ ဆုံးမသြန္သင္မႈေတြနဲ႔ မေရာေထြးသင့္ဘူးလို႔ ယူဆခဲ့ၾကတယ္။ အႏုပညာဟာ အႏုပညာအတြက္ဆုိတဲ့ ေၾကညာခ်က္က Aestheticism ရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ အယူအဆေပ့ါ။ ညီေလးတုိ႔ အျမင္ကေရာ...ကဗ်ာအႏုပညာမွာ ကဗ်ာဆရာရဲ့ တစ္သီးပုဂၢလ အာရုံခံစားမႈနဲ႔
ေခတ္စနစ္လူမႈ၀န္းက်င္အေပၚ အျမင္ေတြ ပါသင့္ မပါသင့္။
ရဲျမင့္သူ။          ။ အႏုပညာသည္ ျပည္သူ ့အတြက္ ၊ အႏုပညာဟာ အႏုပညာအတြက္ ၊ အႏုပညာသည္ ဘာအတြက္မွ မဟုတ္ ဆိုတဲ ့အဆို၃ ခုေအာက္မွာ အျငင္းမပြားလိုပါ ။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။  တစ္သီးပုဂၢလအာရုံခံစားမႈနဲ႔ ေခတ္စနစ္လူမႈ၀န္းက်င္အေပၚ အျမင္ေတြကကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ ပါသင့္တယ္လုိ႔ျမင္တယ္။တစ္သီးပုဂၢလအာရုံခံစားမႈကုိပစ္ပယ္ရင္ကဗ်ာကစာသားအေဆာက္အအုံသက္သက္ျဖစ္သြားေတာ့မွာေသခ်ာတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္သီးပုဂၢလအာရုံခံစားမႈပါတုိင္းလည္း စာသားအေဆာက္အအုံမျဖစ္ဘူးလုိ႔ဆုိလုိတာမဟုတ္ဘူး။ တစ္သီးပုဂၢလအျမင္ကုိအေျခခံၿပီး ေခတ္လူမႈစနစ္အေပၚေ၀ဖန္တာေကာင္းတယ္လုိ႔ကၽြန္ေတာ္ယူဆတယ္။ အဲဒီလုိပဲ ကဗ်ာေရးတယ္။

သစၥာခ။          ။ စာေပဟာ ေခတ္ရဲ႕ေၾကးမံုပါပဲဆရာ။ ကဗ်ာဆုိတာလည္း ေခတ္ကုိထင္ဟပ္ေစတဲ့ အရာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေခတ္ရဲ႕ ေကာင္းျခင္းဆုိျခင္းနဲ႔ မကင္းႏုိင္ပါဘူး။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ ကဗ်ာဆရာရဲ့တစ္သီးပုဂၢလ အာရုံခံစားမႈနဲ႔ ေခတ္စနစ္လူမႈ၀န္းက်င္အေပၚ အျမင္ေတြပါဖို႕ လုိအပ္တယ္လို႔ျမင္ပါတယ္ဆရာ။


ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ ကုိယ့္ အျမင္ေျပာရရင္ ျမန္မာစာေပေလာကမွာ Realism အယူအဆနဲ႔ တန္ဖုိးစံႏႈန္းေတြကုိ စြဲလမ္းဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့ အယ္ဒီတာေတြနဲ႔ စာေရးဆရာေတြ ရွိေနလို႔ ျမန္မာ၀တၳဳတုိ/ အက္ေဆး အေရးအသားေတြဟာ Realism နယ္ပယ္ထဲမွာပဲ ပိတ္မိေနၾကၿပီး ျမန္မာစကားေျပယဥ္ေက်းမႈ အသစ္ဖြံၿဖဳိးတုိးတက္မႈ မရွိဘဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္တန္႔ေနတာလို႔ ျမင္မိတယ္။ ၁၉၉၅ ၀န္းက်င္ကေန ၂၀၀၅ ေလာက္အထိ ေခတ္စားရွင္သန္ခဲ့တဲ့ ေမာ္ဒန္နဲ႔ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ စကားေျပေတြကေတာ့ ျခါင္းခ်က္ေပါ့ေလ။ ကဗ်ာအႏုပညာမွာ ဆုိရင္လည္း Modern Conservative ျဖစ္ေနတဲ့ ၀ါရင့္ ၀ါႏုကဗ်ာဆရာေတြ၊ အယ္ဒီတာေတြ ကဗ်ာဖတ္ ပရိသတ္ေတြ ရွိေနၾကေသးတယ္ ထင္တယ္။ အဲဒီလို Modern Conservative ေတြကုိ ျမန္မာကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈ ဖြံ႔ျဖဳိးတုိးတက္ေရးကုိ မလိုလားတဲ့သူေတြ၊ အေႏွာင့္ အယွက္ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစမယ့္ သူေတြလို႔
ဆုိႏုိင္မလား။

ရဲျမင့္သူ။          ။ Realism နဲ႕ Modern လည္း အျငင္းမပြားေစလိုပါ။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။  ျမန္မာ၀တၳဳတုိ၊အက္ေဆးေတြ Realism ထဲမွာ ပိတ္မိေနသလား၊ မပိတ္မိဘူးလားဆုိတာကေတာ့ ၀တၳဳတုိ၊ အက္ေဆးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ေ၀ဖန္ေရးနဲ႔ အယူအဆစာအုပ္ေတြ ထြက္၊ မထြက္ေပၚမွာမူတည္ပါတယ္။ ဆရာေအာင္သင္းရဲ႕ ၀တၳဳေရးရာေဆာင္းပါးမ်ား၊ေမာင္ခင္မင္(ဓႏုျဖဴ)ရဲ႕ စာတန္းငယ္စာေပစာတမ္းမ်ားဆုိတဲ့စာအုပ္ ေတြေနာက္ပုိင္း ၀တၳဳ၊အက္ေဆးေတြနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ စာအုပ္ေတြထပ္ထြက္လာတာ ကၽြန္ေတာ္မျမင္မိပါ။ မသိတာ လည္းျဖစ္ရင္ျဖစ္မည္။အယူအဆပုိင္းဆုိင္ရာဆုိပုိဆုိးပါတယ္။ ပိတ္မိေနတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေျပာတယ္။

ေခတ္ကုိလုိက္ၿပီးConservative ေတြက ရွိေနဦးမွာပဲ။ အသြင္ေျပာင္းသြားတာပဲရွိပါတယ္။ အဲ…ဒါေပမယ့္ မ်ားလာရင္ေတာ့ကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈျဖစ္ျဖစ္ မည္သည့္ယဥ္ေက်းမႈပဲျဖစ္ျဖစ္ အေႏွာင့္အယွက္အႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ေနဦးမွာပဲ။

သစၥာခ။          ။ အေႏွာင့္အယွက္အဟန္႔အတားရယ္လို႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မျမင္ဘူးဆရာ။ ကဗ်ာဖတ္သူေတြရဲ႕ အသက္အရြယ္၊ေနထုိင္ရာေဒသအလုိက္ လက္ခံႏွစ္သက္တဲ့ကဗ်ာပံုစံ ကြဲျပားသြားႏုိင္တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ကဗ်ာေတြသြားျပရင္ နင့္ဟာဘာေတြမွန္းမသိဘူးလို႕ ေျပာၾကမွာပဲ။ သူတို႔က ဆရာေဇာ္ဂ်ီတုိ႔ ၊ဆရာမင္းသု၀ဏ္တုိ႔ေရးတဲ့ကဗ်ာေတြဖတ္ရင္း ၾကီးျပင္းလာၾကသူေတြကုိး။ ေတာရြာတစ္ရြာမွာ နီယုိေမာ္ဒန္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရြတ္ျပတာထက္စာရင္ ေကာက္ၾကီးဗံုသံက လက္ခုပ္သံပုိညံမွာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေခတ္ကေတာ့ ဆက္ေရြ႕ ေနမွာပါပဲဆရာ။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။         ။ အြန္လိုင္း ကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈဘက္ တစ္ခ်က္ေလာက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရေအာင္။ အြန္လိုင္းက ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ ကဗ်ာေတြအေပၚ ညီေလးတုိ႔ အျမင္ကုိ အုပ္စုနဲ႔ အမ်ဳိးအစားေတြ ခြဲျခားေ၀ဖန္ေပးပါ။ အြန္လိုင္းနဲ႔ ပရင့္တ္မီဒီယာ ပဋိပကၡ ကိစၥ၊ အႏုပညာဗီဇနဲ႔ ကဗ်ာဖန္တီးမႈ အေတြ႔အၾကဳံ အႏုအရင့္ကိစၥ၊ အယ္ဒီတာ မရွိတဲ့ မီဒီယာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကဗ်ာကုိယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးလို႔ရေနတဲ့ အခြင့္အလမ္းရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ေကာင္းက်ဳိး ဆုိးက်ဳိး၊ အနုပညာ အဆင့္အတန္း သိပ္မရွိတဲ့ ကဗ်ာေတြေအာက္က Like & Comment ကိစၥေတြက အစေပ့ါ။

ရဲျမင့္သူ။          ။ အြန္လိုင္းနဲ႔ ပရင့္တ္ လည္း အျငင္းမပြားေစလိုပါ ။၊ ေျမၾကီးေပၚမွာဒုတ္နဲ ့ပဲေရးေရး ။ i Pad မွာ ထိေတြ ့မ်က္ႏွာျပင္နဲ ့ပဲေရးေရး ကဗ်ာဟာ ကဗ်ာမဟုတ္လား။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ အြန္လုိင္းကဗ်ာမွာ အုပ္စု (၃)ခုရွိတယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ တစ္စုကကဗ်ာေယာင္ေယာင္ စာေယာင္ေယာင္အုပ္စု၊ တစ္စုက ေရာယိမ္းလုိက္၊ ဘသားယိမ္းလုိက္အုပ္စု။  တစ္စုကကုိယ့္အႏုပညာနဲ႔ ကုိယ့္အထာနဲ႔ေနတဲ့အုပ္စု။ အမ်ဳိးအစားေတြကလည္း အဲဒီအတုိင္းပဲ။ ဒီေလာက္ဆုိထပ္ရွင္းစရာမလုိေတာ့ဘူး။ အြန္လုိင္းနဲ႕ ပရင့္ကေတာ့ ပဋိပကၡျဖစ္ေနဦးမွာပဲ။ အယ္ဒီတာဆုိတာသူ႔အလုပ္နဲ႔သူရႈပ္ေနတာကုိး။ ေစာေစာကအုပ္စုေတြကုိ မသိ မေ၀ခြဲတတ္တာရယ္၊ သူကုိယ္တုိင္အယူအဆတစ္ခု(ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားတစ္ခု)အေပၚမွာ တိမ္းညြတ္တာရယ္ေၾကာင့္ ကဗ်ာေတြက ပရင့္ေပၚေရာက္ဖုိ႔ခက္ခဲေနမွာပါ။ အြန္လုိင္းမွာ ကဗ်ာေရးတဲ့ေကာင္းက်ဳိးက ကုိယ့္ကဗ်ာကုိ လူေတြ ျမန္ျမန္သိတာ၊ဆုိးက်ဳိးက ျမန္ျမန္ေမ့တာ၊ ကုိယ့္ကဗ်ာ Theme၊ စာသားကုိ သူမ်ားခုိးခ်ႏုိင္တာ။ Like& Comment ကိစၥေတြကေတာ့ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ မ်ားမ်ားရတဲ့သူေတြအမ်ားစုက သစ္ရြက္ေၾကြ၊ေလတုိက္၊ ခ်စ္ႀကိဳက္ သံေ၀က ေတြခ်ည္းပဲ။ ငၿပိန္းေတြမ်ားသလုိ ေခတ္အေျခအေနအရ အသည္းကြဲတဲ့သူမ်ားေတာ့ကဲ…ခင္ဗ်ားအခ်စ္ကဗ်ာ မ်ားမ်ားေရးေလ ငၿပိန္းေတြရဲ႕ Like & Comment မ်ားမ်ားရေလပဲ။

သစၥာခ။          ။ အြန္လုိင္းကဗ်ာေလာကျဖစ္ေပၚလာျခင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိ စာေရးစာဖတ္၀ါသနာပါသူေတြအတြက္ အမ်ားေ႐ွ႕ မွာ ကၾကီးခေခြးေရးျပဖို႔ သင္ပုန္းတစ္ခ်ပ္ရလာတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္ဆရာ။ သတ္ပံုမွန္မမွန္၊ လက္ေရးလွမလွ ခ်က္ခ်င္းအဆံုးအျဖတ္ေပးၾက၊ အမွတ္ေပးၾကတယ္မဟုတ္လား။ အြန္လုိင္းမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ ပရင့္ထ္မွာျဖစ္ျဖစ္ ကဗ်ာဟာကဗ်ာပါပဲ။ အြန္လုိင္းကလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပရင့္ထ္ဘက္ကုိကူးသလို ပရင့္ထ္ကလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိလည္း အြန္လုိင္းမွာေတြ႔ေနရတာပဲေလ။ ပရင့္ထ္မွာ ေဖာ္ျပလုိ႕အဆင္မေျပတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာစိတ္အခ်ဥ္ေပါက္မႈေတြကုိ အြန္လိုင္းမွာ အရွိအတုိင္းခ်ျပလုိ႔ ရတယ္။ အႏုပညာအဆင့္အတန္းဆုိတာကေတာ့ ကုိယ္ဖန္တီးလိုက္တဲ့အႏုပညာဟာ ဘယ္အဆင့္အတန္းရွိတယ္ဆုိတာ ကိုယ့္ဘာသာျမင္တတ္မွရလိမ့္မယ္ထင္တယ္ဆရာ။ Like မ်ားရံု၊ Comment မ်ားရံုနဲ႕ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိဟုတ္လွျပီထင္ေနရင္ေတာ့ ကဗ်ာလမ္းပိတ္သြားမွာပဲ။ ဂႏၱ၀င္ျဖစ္ျဖစ္၊ ေမာ္ဒန္ျဖစ္ျဖစ္၊ LP ျဖစ္ျဖစ္၊ နီယုိျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးဟာကဗ်ာလမ္းကုိသြားေနၾကတာပဲ။ ဘယ္ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားကုိေရြးေရြး ကဗ်ာေသြးစည္းၾကဖုိ႕ေတာ့ လုိတာေပါ့ဆရာ။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။         ။ ျမန္မာကဗ်ာေလာကမွာ ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္ခံစား ေ၀ဖန္မႈ လုပ္ၾကတဲ့အခါ တန္ဖုိးထား နားလည္ခံစားမႈ( Appreciation ) နဲ႔ ေကာင္းဆုိး ေ၀ဖန္ ခ်ဥ္းကပ္သုံးသပ္( Criticize ) လုပ္တာ ဆုိၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားလုံး လုပ္ေဆာင္ၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဆရာျမဇင္၊ ဆရာ မင္းလွညြန္႔ၾကဴး၊ ဆရာမ်ုဳိးသန္႔၊ ကုိမင္းခက္ရဲ၊ သူရနီတုိ႔ရဲ့ ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္မႈေတြက Criticize ဘက္ကုိ အေလးသာၿပီး ဆရာေမာင္သာခ်ဳိနဲ႔ ကုိ ေအာင္ခင္ျမင့္တုိ႔က Appreciation ဘက္ကုိ အေလးသာတယ္လို႔ ကုိယ္ ျမင္တယ္။ ျမန္မာကဗ်ာေ၀ဖန္ေရးအေပၚ ညီေလးတုိ႔ရဲ့ အျမင္။ ၿပီးေတာ့ အခု ႏွစ္ပုိင္း အြန္လုိင္းမွာ သေဘာထားအျမင္မ်ုဳိးစုံနဲ႔ လူေျပာသူေျပာမ်ားေနတဲ့ ေမာင္ဂ်ဳိကာရဲ့ ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္မႈေတြနဲ႔ လူမႈေရး ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြအေပၚ အျမင္။

ရဲျမင့္သူ။          ။ ။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ပညာရွင္ဆန္တဲ့ ကဗ်ာေ၀ဖန္ေရးေတြ ကိုၾကိဳဆိုပါတယ္ ။ ငါနဲ့မတူရန္သူ ေ၀ဖန္ေရးေတြေတာ့ စိတ္ပ်က္မိတာအမွန္ပဲ ။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ က်န္တဲ့ေ၀ဖန္ေရးေတာ့ မေျပာလုိပါ။ ကဗ်ာမွာလူမႈေရးေ၀ဖန္ခ်က္ပါရင္ေတာ့အျမင္သိပ္က်ဥ္းေျမာင္းတယ္။ မိန္းမဆန္တဲ့အေတြးရွိတယ္လုိ႔ေျပာရမွာပဲ။ ကဗ်ာဆရာနဲ႔ ကဗ်ာစာသားေတြတြဲျမင္တယ္၊အျခားအရာေတြေရာေပါ့။ ခပ္ရုိင္းရုိင္းေျပာရရင္ သာမန္စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေတြက ကဗ်ာဆရာအေပၚျမင္တဲ့အျမင္ကုိေ၀ဖန္ေရးထဲ ထည့္ေရးတာမ်ဳိးေပါ့။ အဲဒီေ၀ဖန္ေရးမ်ဳိး ဘယ္သူပဲလုပ္လုပ္ ဂရုမစုိက္ပဲထားလုိက္ပါ။အခ်ိန္တန္ေတာ့ ေမာသြားပါလိမ့္မယ္။ သူ႔ဘာသာ ဘာေကာင္လဲ ငု႔ံၾကည့္လိမ့္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္သမုိင္းက သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ အခ်ိန္ တန္ရင္ အျပတ္ရွင္းသြားလိမ့္မယ္။


သစၥာခ။          ။ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ခ်ဥ္းကပ္ခ်ဥ္းကပ္ပါ။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိခ်ဥ္းကပ္ရာမွာ ကုိယ္ခ်ဥ္းကပ္မယ့္ကဗ်ာအေပၚထားတဲ့ ေစတနာစိတ္သာ အခရာလို႔ထင္ပါတယ္ဆရာ။ အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ၾကည့္ရင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ျပီး အဆုိးျမင္စိတ္နဲ႔ၾကည့္ရင္ေတာ့ အပ်က္သေဘာေဆာင္မွာပါပဲ။ ေ၀ဖန္တယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာလည္း သူ႔စည္းကုိယ့္စည္းေတာ့ ေစာင့္ရမေပါ့ဗ်ာ။ စည္းလြတ္၀ါးလြတ္ ေဘာင္ေက်ာ္လာျပီဆုိရင္ေတာ့ သူ႔ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြေရာ သူကုိယ္တုိင္ပါ ကဗ်ာအသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ႕အျပင္ဘက္ကုိ အလိုလုိေရာက္သြားမွာပါပဲ။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ ၂၀၁၀ အလြန္ ေခတ္ျပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာ အခင္းအက်င္းမွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ၊ အယ္လ္ပီ၊ ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ စမ္းသပ္၊ ဖလာ့ဖ္၊ စကားေျပကဗ်ာ စသျဖင့္ ကဗ်ာအယူအဆ/ အမ်ဳိးအစားေတြ ရွိေနၾကတယ္။ ေခတ္ျပဳိင္ကဗ်ာ( Contemporary Poetry) ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရအေပၚမွာလည္း အျမင္နဲ႔ ၀ိ၀ါဒ အမ်ဳိးမ်ုဳိး ကြဲျပားေနၾကတယ္လို႔ ထင္တယ္။ ကုိေဇာ္ေဇာ္ထြန္းကေတာ့ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာလို႔ ျမန္မာလို မေျပာဘဲ Contemporary Poetry လုိ႔ အဂၤလိပ္လို တုိက္ရုိက္ သုံးႏႈန္းေျပာဆုိဖုိ႔ အၾကံေပးထားတယ္။ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာဆုိတာ တခ်ဳိကဗ်ာဆရာေတြ ယူဆေနသလို ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားသစ္ တစ္ခုလား။ ဒါမွမဟုတ္ ၂၀၁၀ အလြန္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အသစ္ျဖစ္ထြန္းလာတဲ့ ကဗ်ာအမ်ုဳိးအစားသစ္ေတြကုိ ျခဳံငုံေခၚေ၀ၚတဲ့ ပညာရပ္ဆုိင္ရာ ေ၀ါဟာရတစ္ခုလား။ ညီေလးတုိ႔ ဘယ္လို ခြဲျခားနားလည္ထားလဲ။ လူငယ္ေတြ အျမင္နဲ႔ဆုိရင္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာကုိေရာ ၂၀၁၀ အလြန္ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာစာရင္းထဲ ထည့္မလား။ ခ်န္ထားခဲ့ခ်င္လား။ ၿပီးေတာ့ လာမယ့္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခု အတြင္း ေခတ္ျပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာရဲ့ အလားအလာ။ ဘယ္လို ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြ ဆက္လက္ ရွင္သန္ရပ္တည္ ေနႏုိင္မယ္ ထင္လဲ။ ဘယ္လို ကဗ်ာ အမ်ုဳိးအစားသစ္ေတြ အသစ္ ေပၚေပါက္ ထြန္းကားလာမယ္လုိ႔ ခန္႔မွန္း ထင္ေၾကးေပးမလဲ။

ရဲျမင့္သူ။          ။ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာဆုိတာ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားသစ္ တစ္ခုမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုေဇာ္ေဇာ္ထြန္းေျပာတာ မွန္ပါတယ္
ဘယ္လို ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြ ဆက္လက္ ရွင္သန္ရပ္တည္ ေနႏုိင္မယ္ ထင္လဲ ဆိုေတာ့ ကမၻာမွာလိုပဲ ကဗ်ာအယူအဆတစ္ခုက ေအာင္ပြဲခံတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ အယူအဆ ေပါင္းစံုတစ္ျပိဳင္နက္ရွင္သန္ႏိုင္မယ္လို ့ယံုၾကည္မိပါတယ္ ။ ေတာ္လွန္ေၾကာင္ ေတြရဲ ့ေဆာင္ပုဒ္လိုေပါ့ဗ်ာ (ေၾကာ္ျငာ၀င္) ေၾကာင္ေပါင္းတရာေမြးပါေစ။


ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ ေခတ္ေပၚနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ကႏွစ္လုံးတည္းနဲ႔ ေဘာင္းဘီက်ပ္တဲ့စကားလုံးေတြပဲဗ်။ ရုိးရုိးသားသားေျပာရရင္ ေခတ္ေပၚဆုိတာModern နဲ႔ Post-modern အစပုိင္းကဗ်ာေတြပဲလုိ႔ ျမင္တယ္။ ေခတ္ၿပိဳင္ကေတာ့ လက္ရွိ ေလာေလာဆယ္ႏွစ္ကာလ အပုိင္းအျခားအတြင္းေပၚေနတဲ့ကဗ်ာကုိဆုိလုိတာလုိ႔ ျမင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုေခတ္ၿပိဳင္ကလည္းေနာင္တခ်ိန္မွာ ေခတ္ေပၚျဖစ္မွာပဲ။ အဓိကကေတာ့ လုိက္ပါစီးေမ်ာေရးသားႏုိင္ဖုိ႔ပါ။ မလုိက္ႏုိင္လည္းဘာမွမျဖစ္ပါ။ ကုိယ္ႀကိဳက္တာ ကုိယ္လုပ္ေပါ့။ ဆုိင္းတီးတဲ့သူတီး၊ ဒရမ္တီးတဲ့သူတီးပါ။ကုိယ့္ကဗ်ာမႀကိဳက္လုိ႔လည္း ဘယ္သူ႔မွ ဂရုစုိက္ဖုိ႔မလုိ။ အခ်ိန္တန္ရင္ ကုိယ့္အႏုပညာလက္ရာကေလးေတြဘယ္ေလာက္က်န္မယ္ဆုိတာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရယ္ ေနာက္လူေတြရယ္ကုိေတာ့ လိမ္လုိ႔ရမွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာရယ္ကၽြန္ေတာ့္အေျဖေတြက အၾကမ္းဆန္ၿပီး ေျပာပုံဆုိပုံအခ်ဳိးမေျပ ဆရာ့ဆရာႀကီးမ်ားရဲ႕ အကုိးအကားေတြရြတ္ျပေနတာ မဟုတ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ႀကိဳက္မွာမဟုတ္သလုိ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဂရုုစုိက္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ လူငယ္ဆုိတာ (Brave & Wild) ရဲရင့္တယ္ ရုိင္းစုိင္းတယ္လုိ႔ကၽြန္ေတာ္ခံယူထားလုိ႔ပဲ။

သစၥာခ။          ။ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူးမွတ္ဖူးသေလာက္ စာေပသစ္ရဲ႕ေနာက္ပုိင္းမွာဆန္းသစ္လာတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ(ေမာ္ဒန္)၊ ပုိ႕စ္ေမာ္ဒန္၊ ေခတ္ေပၚကဗ်ာသစ္(နီယုိေမာ္ဒန္) တုိ႕ကုိ ျခံဳငံုျပီး ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာလို႔ ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲၾကတယ္လို႕ သိခဲ့တယ္ဆရာ။(မွားေနရင္လည္းျပင္ေပးပါ။) ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ေခတ္ျပိဳင္ဆုိတဲ့အသံုးအႏႈန္းဟာ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားထက္ ကဗ်ာေရးသူလူပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ ကုိယ္စားျပဳမယ္ဆုိရင္ ပုိအဆင္ေျပလိမ့္မယ္လုိ႔ထင္တယ္။ ဥပမာ ဆရာေအာင္ခ်ိမ့္နဲ႔ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္၊ ဆရာေဇာ္ဂ်ီနဲ႔မင္းသု၀ဏ္၊ ဦးပုညနဲ႔အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖ တုိ႕ဟာ ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာဆရာေတြ။ သူတုိ႔ေရးတဲ့ကဗ်ာေတြဟာေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာေတြ။ဒါ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ေပါ့ေနာ္။ သကၠရာဇ္ေတြေျပာင္းလာတာနဲ႕အမွ် ေရးဟန္ေတြကလည္း ဆန္းသစ္လာမွာပဲ။ ေနာက္ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအၾကာမွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာသစ္ဆုိတဲ့နီယုိေမာ္ဒန္ဟာလည္း ေဟာင္းေကာင္းေဟာင္းသြားႏိုင္တာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကဗ်ာကေတာ့ သကၠရာဇ္ေတြနဲ႕အျပိဳင္ ခရီးဆက္ေနဦးမွာပါပဲဆရာ။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖင့္
( စီစဥ္တင္ဆက္သူ )
ေအာင္ရင္ၿငိမ္း 
၂၂ ဇြန္ ၂၀၁၃