လူငယ္ကဗ်ာဆရာ ရဲျမင့္သူ၊ ေအာင္သက္ႏွင္း၊ ကဗ်ာဆရာမ သစၥာခတုိ႔နဲ႔ အြန္လိုင္းလူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္း

လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ေလာက္က TeenMagazine က အယ္ဒီတာ ဆရာမ်ဳိးျမင့္ညိမ္းက ေတာင္းဆုိလို႔ေခတ္ၿပဳိင္လူငယ္ကဗ်ာဆရာမ်ားနဲ႔ ကဗ်ာဒုိင္ယာေလာ့ဂ္ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ကဗ်ာစကား၀ုိင္းအစီအစဥ္ကုိ ကြၽန္ေတာ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ပရင့္တ္မီဒီယာက ကဗ်ာဆရာစုိးမင္းေအာင္၊ မင္းသက္ဇဥ္၊ သူရနီ၊ ေဇာ္လူစိမ္း၊ လင္းသဏ္ညီ၊ ျမတ္ေ၀တုိ႔ အုပ္စုနဲ႔အြန္လိုင္းက ဥကၠာကုိကို၊ ေန႔သစ္၊ ရုပ္ေသး၊ သူရသ၀ါ၊ ယုန္ယုန္တုိ႔ အုပ္စုေတြနဲ႔အင္တာဗ်ဴးလုပ္ၿပီးမွ ကဗ်ာစကား၀ုိင္းပုံစံ Presentation ျပန္ေျပာင္းၿပီးပုံႏွိပ္မီဒီယာေပၚ တင္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

အဲဒီလို လူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္းေတြဆက္လုပ္ေပးဖုိ႔ လူငယ္တခ်ဳိ႕က ေတာင္းဆုိခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က အလုပ္ေတြ မ်ားေနတာရယ္၊စိတ္အာရုံ တိမ္းညြတ္မႈ ျပတ္ေတာက္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ ဆက္မလုပ္ျဖစ္ဘဲ ရပ္တန္႔ေနခဲ့ပါတယ္။

အခုေတာ့အြန္လိုိင္းလူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္းကုိ ျပန္ အသက္သြင္းဖုိ႔ စဥ္းစားစီစဥ္လိုိက္ပါတယ္။
အြန္လုိင္း လူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္း အစီအစဥ္ေတြကုိ fb နဲ႔ www.neomodernmyanmarpoetry.blogspot.com မွာ Note& Post တင္ေပးသြားပါ့မယ္။ အြန္လို္င္းတင္ၿပီးမွ Faces Magazine
မဂၢဇင္း မွာ  2013 August Issue မွ စတင္ၿပီး လစဥ္ အလွည့္က်ပုံႏွိပ္ေဖာ္ျပသြားဖုိ႔ စီစဥ္ထားပါတယ္။
အြန္လိုင္းက  တျခားလူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြ အေနနဲ႔လည္း ဒီ လူငယ္ကဗ်ာစကား၀ုိင္း အစီအစဥ္ကုိ စိတ္၀င္စားၾကမယ္ဆုိရင္( ဘယ္သူမဆုိ/ က်ားမ လိင္ခြဲျခားမႈ မရွိ)  ေမးခြန္းေတြကုိ ေျဖဆုိၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဆီ Tag ေပးႏုိင္ပါတယ္။ အေမးအေျဖေတြအေပၚ မူတည္ၿပီး အြန္လို္င္းကဗ်ာစကား၀ုိင္း အစီအစဥ္မွာ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပသြားဖုိ႔၊ ပရင့္တ္မီဒီယာမွာ ဆက္လက္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပသြားဖုိ႔ စီစဥ္ထားပါတယ္။


ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ ေအာင္ခ်ိမ့္အစ မုိဃ္းေဇာ္ အဆုံး ပင္မေရစီး ေခတ္ေပၚကဗ်ာေခတ္တုန္းက အႏုပညာၾသဇာနဲ႔ ၀ါသမၻာ တည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့ၾကတဲ့ ၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာ အမ်ားစု အေနနဲ႔ ေခတ္နဲ႔အညီ ကဗ်ာေရးဟန္အသစ္ေတြ

ဆက္ မဖန္တီးႏုိင္ေတာ့ဘဲ
ေခတ္ေပၚကဗ်ာအေဟာင္းထဲမွာပဲ ရပ္တန္႔က်န္ေနခဲ့ၾကၿပီလို႔ ကုိယ္ ထင္တယ္။ အာရုံခံစားပုံ လတ္ဆတ္ၿပီး လူငယ္ဆန္တဲ့ ေနမ်ဳိး၊ ပုိင္၊ ေမာင္ေဆးရုိး၊ မင္းေဆြႏွစ္၊ ႏုိင္မြန္ေအာင္သြင္၊ ခရမ္းျပာထက္လူ၊
ခုိင္ၿမဲေက်ာ္စြာ၊ ေမာင္ဖီလာ၊ ကုိေရြး သူတုိ႔ကေတာ့ ျခြင္းခ်က္ေပါ့ေလ။ ကဲ လူငယ္ေတြရဲ့ အျမင္ကုိ ေျပာပါဦး။
ရဲျမင့္သူ။          ။ ဟံလင္း တုိ ့နဲ ့ျပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန ့က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္း အဲ့အေၾကာင္းေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဦးေအာင္ခ်ိမ့္ တို ့ဦးလိႈင္ တို ့ဦးေခ်ာႏြယ္ တို ့လို ကဗ်ာေရးသူမ်ိဳးဆက္တစ္ခုလံုး တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာလမ္းေၾကာင္း ေၾကာင့္ ၾကီးမားတဲ့အေရြ ့တစ္ခု ျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္ဆိုတာ ျငင္းမရႏိုင္ပါဘူး ။ ဒီေမးခြန္းကို ဟံလင္းစကားနဲ ့ပဲ ေျဖပါရေစ။ သူတို ့မ်ိဳးဆက္ဟာ တာ၀န္ေက်တယ္ဆိုတာထက္ေတာင္ ပိုခဲ့ပါျပီ ။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ဘယ္ေခတ္ဘယ္အခါမွာမဆုိ အသစ္ကုိရူးသြပ္တဲ့သူေတြရွိသလုိ အေဟာင္းကုိမွ ဖက္တြယ္ေနတဲ့သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ အသစ္ကုိလည္းလက္မခံ၊ အေဟာင္းကုိလည္းမႀကိဳက္ဆုိတဲ့ ေဘးထုိင္ဘုေျပာေတြလည္းရွိေသး။၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာေတြဟာ သူ႔ေခတ္နဲ႔သူ ပုံစံတစ္ခုတည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့ၾကေပမယ့္ အခုအခါ ေခတ္ရဲ႕တုိးတက္မႈေတြ၊ေျပာင္းလဲမႈေတြ၊ လူငယ္ေတြၾကားျဖစ္ေပၚေနတဲ့ လူမႈေရးစံႏႈန္းက်ဳိးပ်က္မႈေတြကုိ မသိၾကေတာ့ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္ သူတို႔အာရုံခံစားမႈကလည္း ေဟာင္းႏြမ္းၿပီး ေနာက္ထပ္ေရးနည္းအသစ္ေတြ မတည္ေဆာက္၊မဖန္တီးႏုိင္ၾကေတာ့ ဘူးလုိ႔ျမင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ အခုလုိက္ေရးေနတဲ့ကဗ်ာေတြကေတာ့ မယ္ဒလင္ႀကီးနဲ႔ ေရာခ့္သီခ်င္းဆုိေနသလုိပဲ။

သစၥာခ။          ။ ေဟာင္းတယ္သစ္တယ္ဆုိတာထက္ သူ႔ေခတ္ကုိယ့္ေခတ္ေပါ့ဆရာ။ အခု ကုိယ္ေတြ နီယုိမွနီယုိျဖစ္ေနေပမယ့္လည္း ေနာက္ ဆယ္စုႏွစ္ေတြၾကာလာရင္ ဘယ္လိုကဗ်ာအမ်ိဳးအစားေတြလႊမ္းမုိးလာမလဲ မေျပာႏုိင္ဘူးေလ။ ေခတ္ကေတာ့ ေရွ႕ကုိဆက္သြားေနမွာပဲ။ ကဗ်ာေတြကလည္း ေခတ္ရဲ႕ေနာက္ကအရိပ္လိုကပ္ပါေနမွာပါပဲ။ 

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ ညီေလး/ ညီမေလး တုိ႔က ၂၀၁၀ အလြန္မွာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ေနာက္ဆုံး မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြေပ့ါ။ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာရဲ့ အနာဂတ္အလားအလာက ညီေလးတုိ႔ ရဲ့ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈအေပၚမွာ မူတည္ေနၿပီ။ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈ အသစ္ဟာလည္း ညီေလးတုိ႔ လက္ထဲ ေရာက္ေနၿပီလို႔ ကိုယ္ ယူဆတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူငယ္ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ လူမႈေရးနဲ႔ အႏုပညာ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈ သိပ္မရွိတဲ့ ၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာေတြက ေနာက္ဆုံး မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြ ေပၚထြက္ေနၿပီဆုိတာ သတိမထားမိၾကေသးဘူး။ တခ်ဳိ႔ ကဗ်ာဆရာေတြအယ္ဒီတာေတြက်ေတာ့လည္း သတိထားမိေပမဲ့ လူငယ္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳ တန္ဖုိးထား ေနရာေပးဖုိ႔ ၀န္ေလးတြန္႔ဆုတ္ေနၾကေသးတယ္။ သူတုိ႔ကုိ ဘာေျပာခ်င္လဲ။

ရဲျမင့္သူ။          ။ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာရဲ့ အနာဂတ္အလားအလာကအခုေခတ္ ကဗ်ာေရးသူမ်ိဳးဆက္ရဲ ့လက္ေပၚမွာရိွသလို သူတို ့လက္ေပၚကေနလဲ လြတ္က်ကြဲ သြားႏိုင္ပါတယ္ ။ လူငယ္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳ တန္ဖုိးထား ေနရာေပးဖုိ႔ ၀န္ေလးတြန္႔ဆုတ္ေနၾကေသးတာ မ်ိဳးဆက္အကူးအေျပာင္းတိုင္းမွာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ။ ဒါဟာ ကဗ်ာလူ ့အဖြဲ ့အစည္းတိုင္းမွာတင္ မကပဲ ဘယ္လူ ့အဖြဲ ့အစည္းမဆို ျဖစ္တတ္တဲ့ ကိစၥပါ။ ဒါေပမယ့္လဲ လူငယ္ေတြအတြက္လဲ အဲ့တာဟာ အတားအဆီးတစ္ခုလို ့မယူဆေစခ်င္ပါဘူး။ ဒါဟာ တြန္းအားတစ္ခုပဲျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ေနာက္ပီး ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ေနာက္တစ္ခုက အသိအမွတ္ျပဳခံရေလာက္တဲ့ အရည္အေသြးမရိွေသးတာေၾကာင့္လဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါေသးတယ္

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ ျမန္မာကဗ်ာရဲ႕အနာဂတ္အလားအလာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အႏုပညာဖန္တီးမႈေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္ဆုိတာထက္မူတည္တယ္(ေနမပါ)လုိ႔ ခံယူထားရင္ေကာင္းမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္။ ကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈဆုိရာမွာယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အစဥ္အလာခြဲျမင္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အစဥ္အလာအားႀကီးမားခဲ့တဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာႀကီးကုိမွအမွန္တရားတစ္ခုအျဖစ္ အေသအလဲဆုပ္ကုိင္ဖက္တြယ္ထားမယ္၊ အဲဒါကုိပဲ အဆင့္ျမွင့္တင္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈအသစ္က ေပၚေပါက္လာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကဗ်ာအစဥ္အလာႀကီးတစ္ခုပဲေပၚလာမွာ။ ေျပာရရင္ကားကုိ ေဆးအသစ္မႈတ္ ထားလုိက္သလုိပဲျဖစ္ေနမွာ။ မိတ္ကပ္လိမ္းကဗ်ာအစဥ္အလာႀကီးေပါ့ဗ်ာ။အခ်ဳိ႕၀ါရင့္ကဗ်ာဆရာေတြက ေနာက္ဆုံး မ်ဳိးဆက္သစ္ကဗ်ာဆရာ ေတြေပၚထြက္ေနတာကုိ မသိၾကေသးတာထက္သိေနတဲ့သူေတြက အသိအမွတ္ျပဳ တန္ဖုိး ထားမႈမရွိတာက ေရွာ့ခ္ပဲ။ အဓိကအခ်က္ကေတာ့ ကဗ်ာအာဏာရွင္ဆန္ေနတယ္လုိ႔ျမင္မိတယ္။သူ႔ေခတ္ သူ႔အခါအရ ကဗ်ာဆရာအသစ္ေတြ ေပၚထြက္ေနဦးမွာပဲ။ လက္မခံႏုိင္ရင္လည္း မတတ္ႏုိင္ပါ။သူတုိ႔လက္မခံႏုိင္လည္း သမုိင္းမွာေတာ့ရွိခဲ့တယ္ဆုိတာ ေနာက္လူေတြကုိ လိမ္လုိ႔မရဘူး။ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကမာၻေလာကထဲကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ထက္ေစာေစာစီးစီးေရာက္လုိ႔ကဗ်ာဆရာေစာေစာစီးစီးျဖစ္ေနတာကုိ မနာလုိစရာ မရွိသလုိ ကဗ်ာဆရာအရင္ျဖစ္လာလုိ႔၀ါရင့္သမာၻရင့္ကြလုိ႔ အေျပာမ်ဳိးလာေျပာရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျပာမိမွာကခင္ဗ်ားတုိ႔အသက္အရြယ္ေရာက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္လည္းေျပာလုိ႔ရတာပဲဆုိတာပါ။ ဒါေပမယ့္အဲဒီစကားကုိ ဘယ္ေတာ့ မွ ေျပာမွာမဟုတ္သလုိ ေျပာတဲ့သူကုိလည္းအထင္ႀကီးေလးစားေနမွာမဟုတ္ပါဘူး။

သစၥာခ။          ။ ေျမြေဟာက္ဆုိမွေတာ့ ငယ္ငယ္ၾကီးၾကီး အဆိပ္ရွိတာခ်ည္းေပါ့ဆရာ။ အခါအခြင့္မတုိက္္ဆုိင္ေသးခင္ေတာ့ မ်က္စိလွ်မ္းျပီး သတိမမူမိတာမ်ိဳးလည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အေျခအေနအခ်ိန္အခါအေပၚမူတည္ျပီး ပါးပ်ဥ္းေထာင္ျပႏုိင္တဲ့အခါမ်ိဳးမွသာ ေျမြေဟာက္ျဖစ္ေၾကာင္းအသိအမွတ္ျပဳခံရမွာဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လူငယ္ေတြဘက္ကသာ အခ်ိန္ေကာင္းအခါေကာင္းကုိ ေစာင့္ရင္း အႏုပညာ၀မ္းစာျပည့္ေအာင္ ျဖည့္ထားၾကရံုေပါ့ဗ်ာ။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ လက္ရွိ အေျခအေနအရ ၂၀၁၀ အလြန္ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာ အခင္းအက်င္းမွာ ပင္မေရစီးေခတ္ေပၚကဗ်ာအျပင္ အယ္လ္ပီ ၊ နီယုိေမာ္ဒန္၊ ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ စမ္းသပ္၊ စကားေျပကဗ်ာ၊ ဖလာ့ဖ္ စသျဖင့္ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားသစ္ေတြ အယူအဆေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိေနၾကတယ္။ အဲဒီ ကဗ်ာအယူအဆ/ အႏုပညာ လက္ရာေတြအေပၚ လူငယ္ေတြရဲ့ အျမင္။

ရဲျမင့္သူ။          ။ အယ္လ္ပီ ၊ နီယုိေမာ္ဒန္၊ ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ စမ္းသပ္၊ စကားေျပကဗ်ာ၊ ဖလာ့ဖ္ အစရိွတဲ့ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားအားလံုးကို ရွင္သန္ေစခ်င္ပါတယ္ ။ ေနာက္ပီး အမ်ိဳးအစားတစ္ခုနဲ ့တစ္ခု ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္တာေတြ လုပ္တာကိုေတာ့ သေဘာက်မိေပမယ့္ လူပုဂၢိဳလ္ေရးတိုက္ခိုက္မႈေတြကိုေတာ့ က်ေတာ္တို ့မ်ိဳးဆက္အေနနဲ ့သေဘာမေတြ ့မိဘူး။ ေ၀ဖန္ေရး နဲ ့ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုတာ ေတာ့ ခြဲျခားသိျမင္သင့္တယ္ ။ ေနာက္ပီး စာဖတ္သူေတြဖက္ကၾကည့္ရင္လဲ ကဗ်ာေရးတဲ့သူေတြဟာ အခ်င္းခ်င္းတိုက္ခိုက္ေနၾကတာပါလားလို ့ျမင္သြားရင္လဲ ဘယ္ေကာင္းပါ့မလဲ။ က်ေတာ္တို ့မ်ိဳးဆက္မွာေတာ့ အဲ့လိုမ်ိဳးေတြနည္းႏိုင္သမွ်နည္းခ်င္တယ္။ ကဗ်ာအယူအဆေတြအားလံုး ကဗ်ာေရးသူေတြအားလံုး ျငိမ္းခ်မ္းစြာယွဥ္တြဲေနထိုင္ေစခ်င္မိတယ္။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ အယူအဆမ်ားတာ ေကာင္းပါတယ္။အဲဒါမွ အျမင္မ်ားမ်ားပြင့္ၿပီး အျမင္က်ယ္လာမွာေပါ့။ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားမ်ားမ်ားစုံေတာ့ ဖတ္ရတာ ပုိေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခတ္အေျခအေနအရ မလုိအပ္ဘဲအယူအဆအသစ္ေတြရွိ ပါတယ္ဆုိၿပီး အတင္းထုိးထည့္ မိတ္ဆက္ေနတာမ်ဳိးကေတာ့သိပ္မမုိက္ဘူးလုိ႔ထင္တယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ဆုိရင္ေတာ့ လယ္လုပ္ေနတဲ့လယ္သမားတစ္ေယာက္ကုိပန္းသီးကြန္ျပဴတာက ဘယ္လုိသုံးလုိ႔ေကာင္းတာလုိ႔ သြားေၾကာ္ျငာေန သလုိျဖစ္မယ္။ ကုိယ္သိတာ၊တတ္တာ ေခတ္နဲ႔အံ၀င္ဂြင္က်ျဖစ္သလားဆုိတာ ခ်ိန္ရမွာေပါ့။ ဒါမွဂရုမစုိက္ဘူးဆုိရင္လည္း ကုိယ္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေပါ့။ တားစရာအေၾကာင္းမရွိပါ။

သစၥာခ။          ။ အမ်ိဳးအစား/အယူအဆေတြ ဘယ္ေလာက္ကြဲျပားကြဲျပား ကဗ်ာဟာ ကဗ်ာပါပဲဆရာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ တစ္ေလွတည္းစီး တစ္ခရီးတည္းသြားၾကသူေတြပါ။ သူ႕အႏုပညာ ကုိယ့္အႏုပညာကုိ အျပန္အလွန္ ေလးစားတန္ဖုိးထားၾကရမွာပါပဲ။


ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။            ။အဲဒီ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာေတြထဲက တစ္ဦးခ်င္းစီ အာရုံတိမ္းညြတ္မႈ ရွိတဲ့ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစား။ အဲဒီ ကဗ်ာေဗဒအေပၚ နားလည္ခံယူထားပုံ အႏွစ္ခ်ဳပ္။ တကယ္လို႔ လူငယ္ေတြ လက္ရွိေရးေနတဲ့ ကဗ်ာအႏုပညာလက္ရာ ေတြကုိ ဖန္တီးသူကုိယ္တုိင္ အမွတ္တံဆိပ္တစ္ခုခု ခြဲျခားေျပာျပပါ။ ကုိယ့္ အႏုပညာကုိယ္ တျခားသူေတြနဲ႔ ကြဲျပားျခားနားေအာင္ ေျပာပါလို႔ ေမးရင္ ဘယ္လိုေျဖၾကမလဲ။ တခ်ဳိ႔ ကဗ်ာဆရာေတြ/ ကဗ်ာဖတ္သူေတြကေတာ့ ကဗ်ာအႏုပညာကုိ အမည္အမွတ္တံဆိပ္ေတြ တပ္တာ

အေပၚယံ ကိစၥေတြပဲလို႔ ယူဆၿပီး ႏွစ္သက္လက္ခံမႈ မရွိၾကဘူး။ ကုိယ့္ အျမင္ေျပာရရင္ ကဗ်ာကုိယ္တုိ္င္ကုိက
တျခား အႏုပညာ အမ်ဳိးအစားေတြနဲ႔ ကြဲျပားျခားနားေနတဲ့ စာေပပုံသ႑ာန္တစ္မ်ဳိးပဲေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေမးတာပါ။


ရဲျမင့္သူ။          ။ ကဗ်ာအႏုပညာကုိ အမည္အမွတ္တံဆိပ္ေတြ တပ္တာ
အေပၚယံ ကိစၥလို ့က်ေတာ္မျမင္ပါဘူး ။ ကဗ်ာေဗဒ တစ္ခုေအာက္၀င္တာၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့သူလဲ ရိွသလို ၊ မၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့သူလဲ ရိွႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကိုင္စြဲထားတဲ့ ကဗ်ာေဗဒဟာ ကဗ်ာေရးျခင္းအႏုပညာကို လိုအပ္တာထက္ပို လႊမ္းမိုးဖို ့ေတာ့မသင့္လွဘူးလို ့က်ေတာ့္ကိုယ္က်ေတာ္အျမဲေျပာျဖစ္ပါတယ္။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ ေလာေလာဆယ္ႀကိဳက္တဲ့ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားကေတာ့ နီယုိေမာ္ဒန္ပဲ။ လူငယ္ဆုိတာအသစ္ကုိႀကိဳက္တယ္။ ဒါက ကၽြန္ေတာ့္ ကုိယ္ပုိင္အယူအဆပါ။ windows xp ေပၚရင္ WindowsXp သုံးမယ္။ Windows 7 ေပၚရင္ Windows 7 သုံးမယ္။ အေျခအေနအရ windows xp သုံးရင္လည္းသုံးရမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ အၿမဲသုံးမွာကေတာ့ အသစ္ေပၚတာပဲ။ အယူအဆအေတြးအေခၚတစ္ခုဟာ အေတြ႕အႀကဳံေတြေပၚမွာစဥ္းစားဆင္ျခင္ၿပီး တည္ေဆာက္ယူရတယ္လုိ႔ သိပါတယ္။ ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ့္တစ္ေယာက္တည္းအျမင္ပါ။အေတြ႕အႀကဳံမ်ား ေလေလ အယူအဆတစ္ခုက ခုိင္မာေလေလပါပဲ။ အေတြ႕အႀကဳံဆုိရာမွာ ကာယကံေျမာက္အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ ေတြးေခၚမႈဆုိင္ရာအေတြ႕အႀကဳံကုိ ဆုိလုိပါတယ္။ အဲဒီလုိပဲ နီယုိေမာ္ဒန္ဟာ ကာယကံေျမာက္နဲ႔ ေတြးေခၚမႈဆုိင္ရာအေတြ႕အႀကဳံေတြေပၚမွာအေျခခံၿပီးတည္ေဆာက္ထားတာလုိ႔ျမင္မိတယ္။ ေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္ထုတ္ ပစၥည္းတစ္မ်ဳိးေပါ့။(အၾကမ္းဆန္တယ္လုိ႔ေျပာေျပာ)ႏုိင္ငံျခားက တုိက္ရုိက္ တင္သြင္းလာတဲ့အေတြးအေခၚေလာက္ေကာင္းခ်င္မွေကာင္းမယ္။ ကုိယ့္ဆီမွာေတာ့အဆင္ေျပေနတာပဲ။ ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေလာက္ေျပာခ်င္တာက ထင္းခုတ္တဲ့ဓါးမကုိ ႏုိင္ငံျခားကမွာၿပီးဘယ္သူမွမ၀ယ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံျခားသံ ပစၥည္းေတြေပၚမွာပဲအေျခခံၿပီး ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ႔အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ထားတာပဲ။ နီယုိမွာလည္း အခ်ဳိ႕ႏုိင္ငံ ျခားအေတြးအေခၚ လႊမ္မုိးမႈရွိေကာင္းရွိမယ္။အဆင္ေျပရင္ၿပီးတာပဲ။ ကဗ်ာကုိ တံဆိပ္ကပ္တာကေတာ့ရွိေနမွာပဲ။ ရွိသင့္တယ္လုိ႔ျမင္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ၀လုံးေရးလည္း ကဗ်ာျဖစ္ေန ေတာ့မွာေပါ့။ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာေရးသူ၊ ဆရာက ကုိယ့္ကဗ်ာ ဘာအမ်ဳိးအစားလဲသိဖို႔ေတာ့လုိတာေပါ့။ ျမင္းစီးၿပီးအထီး၊အမ မသိရင္ ရွက္စရာအေကာင္းသား။

သစၥာခ။          ။ အခုလတ္တေလာကၽြန္ေတာ္စိတ္ညြတ္ေနတာကေတာ့ နီယုိေပါ့ဆရာ။ ဒီဘက္ရက္မွာကၽြန္ေတာ္ေရးျဖစ္တဲ့ကဗ်ာေတြဟာ နီယုိရဲ့လႊမ္းမုိးမႈေအာက္ကုိ တျဖည္းျဖည္းေရာက္လာတယ္လို႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိျမင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ေရးျဖစ္သမွ်အလံုးစံုဟာ နီယုိေမာ္ဒန္ေတြပါလို႔ေတာ့ တံဆိပ္ကပ္မရျပန္ဘူးဆရာ။ လတ္တေလာျဖစ္ေပၚေနတဲ့ စိတ္ခံစားမႈအရ ေရးျဖစ္တဲ့ကဗ်ာဟာ ေမာ္ဒန္ဆန္ခ်င္ဆန္ေနမယ္။ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ဆန္ခ်င္ဆန္ေနမယ္။ ဒီ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ဟာဘယ္ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကကဗ်ာေရးသူပါလို႔ေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တံဆိပ္မတပ္ႏုိင္ပါဘူး။ စာဖတ္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ဆုိရင္ေတာ့ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားတုိင္းကုိ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။            ။ လူငယ္ေတြ အေနနဲ႔ ကဗ်ာအႏုပညာ လက္ရာတစ္ခုကုိ ဘယ္လို အေတြးအေခၚ ဘယ္လို အာရုံခံစားပုံ ဘယ္လို အတတ္ပညာပုိင္း နည္းစနစ္ပုိင္းေတြနဲ႔ ေရးသားဖန္တီးေနၾကသလဲ။ ကဗ်ာေရးသားျခင္းရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္လို ေနာက္ခံ အယူအဆနဲ႔ ခံယူ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ ရွိေနၾကသလဲ။

ရဲျမင့္သူ။          ။ က်ေတာ့္အေနနဲ ့ေတာ့ ကဗ်ာကိုဘယ္လိုေရးသလဲဆိုတာ ေျပာျပရ အခက္ခဲဆံုးအရာပဲ ဗ် ။
အႏုပညာသည္ ျပည္သူ ့အတြက္
Sorry
အႏုပညာသည္ ျပည္သူ ့အတြက္ ၊ အႏုပညာဟာ အႏုပညာအတြက္ ၊ အႏုပညာသည္ ဘာအတြက္မွ မဟုတ္ ဆိုတဲ ့အဆို၃ ခုေအာက္မွာ အျငင္းမပြားလိုပါ ။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ ျပင္းထန္တဲ့အာရုံခံစားမႈအေပၚမွာမူတည္ၿပီး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိေရးပါတယ္။အေတြးအေခၚပုိင္းဆုိင္ရာကေတာ့ နည္းနည္း ေျပာဖုိ႔ခက္ေနတယ္။ နည္းစနစ္အေနနဲ႔ ကုိယ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မေရးခင္ဘယ္နည္းစနစ္(နီယို၊ ေမာ္ဒန္၊ ေလးလုံးစပ္ စသည္ျဖင့္)နဲ႔ ေရးမယ္ဆုိတာ စဥ္းစားပါတယ္။ အတတ္ပညာကေတာ့အာရုံခံစားမႈေနာက္ကလုိက္ေန တယ္လုိ႔ အခုိင္အမာယူဆတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း၀န္ခံရရင္ နည္းစနစ္၊အတတ္ပညာပုိင္းဆုိင္ရာမွာ ကၽြမ္းက်င္မႈ မရွိပါဘူး။ နည္းစနစ္ပုိင္းကဲသြားရင္ ကဗ်ာက သခ်ာၤပုစာၦတစ္ခုလုိပဲ။လုံး၀ကုိ မခံစားတတ္ပါ။

ေနာက္ခံအယူအဆကေတာ့လူမႈ၀န္းက်င္မွာ စံႏႈန္းေတြၿပိဳလဲေနတာ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေပ်ာက္ဆုံးေနတာ၊ စနစ္ေတြ ေရြ႕ေနတာကုိသိေအာင္ ေျပာျပခ်င္တာပါ။ သိေအာင္ေရးမယ္ သိလည္းသိလာမယ္လုိ႔ ခံယူထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာစာသားေတြကကဗ်ာဆရာကုိ ကိုယ္စားမျပဳဘူးဆုိတာ လူေတြမသိၾကတာ သိပ္၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့အခ်က္ပဲ။

သစၥာခ။          ။ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ကေတာ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ စိတ္ထြက္ေပါက္တစ္ခုပဲဆရာ။ မ်က္စိနဲ႕ခလုတ္တုိက္မိလာတဲ့ ေခတ္ရဲ႕အေၾကာင္းအရာေတြ၊ လူ႕ပတ္၀န္းက်င္အေပၚ/ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္အေပၚ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္မႈေတြ အရာအားလံုးကုိ ကဗ်ာထဲထည့္ေဖာက္ခြဲပစ္တယ္။ အတတ္ပညာ၊ နည္းစနစ္ဆုိတာထက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရာ စာဖတ္သူအတြက္ပါအဆင္ေျပေစမယ့္ စကားလံုးေတြ၊ စကားစုေတြြကုိေရြးသံုးပါတယ္။ ကုိယ္ေရးတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ ကုိယ့္စိတ္ထဲကေဖာက္ခြဲ/ေပါက္ကြဲခ်င္တဲ့ Limit ျပည့္ျပီဆုိမွ Public မွာ ခ်ျပတယ္။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ တစ္ပတ္ၾကာခ်င္ၾကာမယ္၊ တစ္လၾကာခ်င္ၾကာမယ္။ ကုိယ့္ကဗ်ာကုိ ကုိယ္ျပန္ဖတ္ၾကည့္လုိ႔မွသေဘာမက်ခင္ Public ကုိခ်ျပျခင္းဟာ ကဗ်ာဖတ္သူုကို မေလးမစားျပဳရာေရာက္တယ္လုိ႔ ခံယူထားတယ္ဆရာ။


ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ ျမန္မာႏုိင္ငံက ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ အယ္လ္ပီ စသျဖင့္နဲ႔ ပုိ႔စ္္ေမာ္ဒန္ ပထမမ်ဳိးဆက္ စာေပအယူအဆေတြကုိ လက္ခံယုံၾကည္တဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြမွာ ကဗ်ာဆရာရဲ့ တစ္သီးပုဂၢလအာရုံခံစားမႈကုိ အဓိကမထားတဲ့၊ ေခတ္စနစ္လူမႈ၀န္းက်င္ရဲ့ အေၾကာင္းအရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳခ်င္တဲ့ အယူအဆမ်ဳိးေတြ ရွိေနၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ အယူအဆေတြက ၁၉ ရာစုအလယ္ပုိင္းေလာက္က ျပင္သစ္နဲ႔ အဂၤလန္ႏုိင္ငံေတြမွာ ေခတ္စားခဲ့တဲ့ Aestheticism ရဲ့ စာေပအႏုပညာ အယူအဆေတြ။ Oscar Wilde တုိ႔လို ကုိယ္တုိ႔ဆီမွာဆုိရင္ ဆရာသစာနီတုိ႔လိုေပ့ါ အႏုပညာရသအဓိက၀ါဒီေတြက သန္႔စင္တဲ့ အႏုပညာဟာ

လူမႈေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ ကုိယ္က်င့္တရားဆုိင္ရာ ဆုံးမသြန္သင္မႈေတြနဲ႔ မေရာေထြးသင့္ဘူးလို႔ ယူဆခဲ့ၾကတယ္။ အႏုပညာဟာ အႏုပညာအတြက္ဆုိတဲ့ ေၾကညာခ်က္က Aestheticism ရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ အယူအဆေပ့ါ။ ညီေလးတုိ႔ အျမင္ကေရာ...ကဗ်ာအႏုပညာမွာ ကဗ်ာဆရာရဲ့ တစ္သီးပုဂၢလ အာရုံခံစားမႈနဲ႔
ေခတ္စနစ္လူမႈ၀န္းက်င္အေပၚ အျမင္ေတြ ပါသင့္ မပါသင့္။
ရဲျမင့္သူ။          ။ အႏုပညာသည္ ျပည္သူ ့အတြက္ ၊ အႏုပညာဟာ အႏုပညာအတြက္ ၊ အႏုပညာသည္ ဘာအတြက္မွ မဟုတ္ ဆိုတဲ ့အဆို၃ ခုေအာက္မွာ အျငင္းမပြားလိုပါ ။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။  တစ္သီးပုဂၢလအာရုံခံစားမႈနဲ႔ ေခတ္စနစ္လူမႈ၀န္းက်င္အေပၚ အျမင္ေတြကကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ ပါသင့္တယ္လုိ႔ျမင္တယ္။တစ္သီးပုဂၢလအာရုံခံစားမႈကုိပစ္ပယ္ရင္ကဗ်ာကစာသားအေဆာက္အအုံသက္သက္ျဖစ္သြားေတာ့မွာေသခ်ာတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္သီးပုဂၢလအာရုံခံစားမႈပါတုိင္းလည္း စာသားအေဆာက္အအုံမျဖစ္ဘူးလုိ႔ဆုိလုိတာမဟုတ္ဘူး။ တစ္သီးပုဂၢလအျမင္ကုိအေျခခံၿပီး ေခတ္လူမႈစနစ္အေပၚေ၀ဖန္တာေကာင္းတယ္လုိ႔ကၽြန္ေတာ္ယူဆတယ္။ အဲဒီလုိပဲ ကဗ်ာေရးတယ္။

သစၥာခ။          ။ စာေပဟာ ေခတ္ရဲ႕ေၾကးမံုပါပဲဆရာ။ ကဗ်ာဆုိတာလည္း ေခတ္ကုိထင္ဟပ္ေစတဲ့ အရာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေခတ္ရဲ႕ ေကာင္းျခင္းဆုိျခင္းနဲ႔ မကင္းႏုိင္ပါဘူး။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ ကဗ်ာဆရာရဲ့တစ္သီးပုဂၢလ အာရုံခံစားမႈနဲ႔ ေခတ္စနစ္လူမႈ၀န္းက်င္အေပၚ အျမင္ေတြပါဖို႕ လုိအပ္တယ္လို႔ျမင္ပါတယ္ဆရာ။


ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ ကုိယ့္ အျမင္ေျပာရရင္ ျမန္မာစာေပေလာကမွာ Realism အယူအဆနဲ႔ တန္ဖုိးစံႏႈန္းေတြကုိ စြဲလမ္းဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့ အယ္ဒီတာေတြနဲ႔ စာေရးဆရာေတြ ရွိေနလို႔ ျမန္မာ၀တၳဳတုိ/ အက္ေဆး အေရးအသားေတြဟာ Realism နယ္ပယ္ထဲမွာပဲ ပိတ္မိေနၾကၿပီး ျမန္မာစကားေျပယဥ္ေက်းမႈ အသစ္ဖြံၿဖဳိးတုိးတက္မႈ မရွိဘဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္တန္႔ေနတာလို႔ ျမင္မိတယ္။ ၁၉၉၅ ၀န္းက်င္ကေန ၂၀၀၅ ေလာက္အထိ ေခတ္စားရွင္သန္ခဲ့တဲ့ ေမာ္ဒန္နဲ႔ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ စကားေျပေတြကေတာ့ ျခါင္းခ်က္ေပါ့ေလ။ ကဗ်ာအႏုပညာမွာ ဆုိရင္လည္း Modern Conservative ျဖစ္ေနတဲ့ ၀ါရင့္ ၀ါႏုကဗ်ာဆရာေတြ၊ အယ္ဒီတာေတြ ကဗ်ာဖတ္ ပရိသတ္ေတြ ရွိေနၾကေသးတယ္ ထင္တယ္။ အဲဒီလို Modern Conservative ေတြကုိ ျမန္မာကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈ ဖြံ႔ျဖဳိးတုိးတက္ေရးကုိ မလိုလားတဲ့သူေတြ၊ အေႏွာင့္ အယွက္ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစမယ့္ သူေတြလို႔
ဆုိႏုိင္မလား။

ရဲျမင့္သူ။          ။ Realism နဲ႕ Modern လည္း အျငင္းမပြားေစလိုပါ။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။  ျမန္မာ၀တၳဳတုိ၊အက္ေဆးေတြ Realism ထဲမွာ ပိတ္မိေနသလား၊ မပိတ္မိဘူးလားဆုိတာကေတာ့ ၀တၳဳတုိ၊ အက္ေဆးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ေ၀ဖန္ေရးနဲ႔ အယူအဆစာအုပ္ေတြ ထြက္၊ မထြက္ေပၚမွာမူတည္ပါတယ္။ ဆရာေအာင္သင္းရဲ႕ ၀တၳဳေရးရာေဆာင္းပါးမ်ား၊ေမာင္ခင္မင္(ဓႏုျဖဴ)ရဲ႕ စာတန္းငယ္စာေပစာတမ္းမ်ားဆုိတဲ့စာအုပ္ ေတြေနာက္ပုိင္း ၀တၳဳ၊အက္ေဆးေတြနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ စာအုပ္ေတြထပ္ထြက္လာတာ ကၽြန္ေတာ္မျမင္မိပါ။ မသိတာ လည္းျဖစ္ရင္ျဖစ္မည္။အယူအဆပုိင္းဆုိင္ရာဆုိပုိဆုိးပါတယ္။ ပိတ္မိေနတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေျပာတယ္။

ေခတ္ကုိလုိက္ၿပီးConservative ေတြက ရွိေနဦးမွာပဲ။ အသြင္ေျပာင္းသြားတာပဲရွိပါတယ္။ အဲ…ဒါေပမယ့္ မ်ားလာရင္ေတာ့ကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈျဖစ္ျဖစ္ မည္သည့္ယဥ္ေက်းမႈပဲျဖစ္ျဖစ္ အေႏွာင့္အယွက္အႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ေနဦးမွာပဲ။

သစၥာခ။          ။ အေႏွာင့္အယွက္အဟန္႔အတားရယ္လို႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မျမင္ဘူးဆရာ။ ကဗ်ာဖတ္သူေတြရဲ႕ အသက္အရြယ္၊ေနထုိင္ရာေဒသအလုိက္ လက္ခံႏွစ္သက္တဲ့ကဗ်ာပံုစံ ကြဲျပားသြားႏုိင္တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ကဗ်ာေတြသြားျပရင္ နင့္ဟာဘာေတြမွန္းမသိဘူးလို႕ ေျပာၾကမွာပဲ။ သူတို႔က ဆရာေဇာ္ဂ်ီတုိ႔ ၊ဆရာမင္းသု၀ဏ္တုိ႔ေရးတဲ့ကဗ်ာေတြဖတ္ရင္း ၾကီးျပင္းလာၾကသူေတြကုိး။ ေတာရြာတစ္ရြာမွာ နီယုိေမာ္ဒန္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရြတ္ျပတာထက္စာရင္ ေကာက္ၾကီးဗံုသံက လက္ခုပ္သံပုိညံမွာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေခတ္ကေတာ့ ဆက္ေရြ႕ ေနမွာပါပဲဆရာ။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။         ။ အြန္လိုင္း ကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈဘက္ တစ္ခ်က္ေလာက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရေအာင္။ အြန္လိုင္းက ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ ကဗ်ာေတြအေပၚ ညီေလးတုိ႔ အျမင္ကုိ အုပ္စုနဲ႔ အမ်ဳိးအစားေတြ ခြဲျခားေ၀ဖန္ေပးပါ။ အြန္လိုင္းနဲ႔ ပရင့္တ္မီဒီယာ ပဋိပကၡ ကိစၥ၊ အႏုပညာဗီဇနဲ႔ ကဗ်ာဖန္တီးမႈ အေတြ႔အၾကဳံ အႏုအရင့္ကိစၥ၊ အယ္ဒီတာ မရွိတဲ့ မီဒီယာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကဗ်ာကုိယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးလို႔ရေနတဲ့ အခြင့္အလမ္းရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ေကာင္းက်ဳိး ဆုိးက်ဳိး၊ အနုပညာ အဆင့္အတန္း သိပ္မရွိတဲ့ ကဗ်ာေတြေအာက္က Like & Comment ကိစၥေတြက အစေပ့ါ။

ရဲျမင့္သူ။          ။ အြန္လိုင္းနဲ႔ ပရင့္တ္ လည္း အျငင္းမပြားေစလိုပါ ။၊ ေျမၾကီးေပၚမွာဒုတ္နဲ ့ပဲေရးေရး ။ i Pad မွာ ထိေတြ ့မ်က္ႏွာျပင္နဲ ့ပဲေရးေရး ကဗ်ာဟာ ကဗ်ာမဟုတ္လား။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ အြန္လုိင္းကဗ်ာမွာ အုပ္စု (၃)ခုရွိတယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ တစ္စုကကဗ်ာေယာင္ေယာင္ စာေယာင္ေယာင္အုပ္စု၊ တစ္စုက ေရာယိမ္းလုိက္၊ ဘသားယိမ္းလုိက္အုပ္စု။  တစ္စုကကုိယ့္အႏုပညာနဲ႔ ကုိယ့္အထာနဲ႔ေနတဲ့အုပ္စု။ အမ်ဳိးအစားေတြကလည္း အဲဒီအတုိင္းပဲ။ ဒီေလာက္ဆုိထပ္ရွင္းစရာမလုိေတာ့ဘူး။ အြန္လုိင္းနဲ႕ ပရင့္ကေတာ့ ပဋိပကၡျဖစ္ေနဦးမွာပဲ။ အယ္ဒီတာဆုိတာသူ႔အလုပ္နဲ႔သူရႈပ္ေနတာကုိး။ ေစာေစာကအုပ္စုေတြကုိ မသိ မေ၀ခြဲတတ္တာရယ္၊ သူကုိယ္တုိင္အယူအဆတစ္ခု(ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားတစ္ခု)အေပၚမွာ တိမ္းညြတ္တာရယ္ေၾကာင့္ ကဗ်ာေတြက ပရင့္ေပၚေရာက္ဖုိ႔ခက္ခဲေနမွာပါ။ အြန္လုိင္းမွာ ကဗ်ာေရးတဲ့ေကာင္းက်ဳိးက ကုိယ့္ကဗ်ာကုိ လူေတြ ျမန္ျမန္သိတာ၊ဆုိးက်ဳိးက ျမန္ျမန္ေမ့တာ၊ ကုိယ့္ကဗ်ာ Theme၊ စာသားကုိ သူမ်ားခုိးခ်ႏုိင္တာ။ Like& Comment ကိစၥေတြကေတာ့ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ မ်ားမ်ားရတဲ့သူေတြအမ်ားစုက သစ္ရြက္ေၾကြ၊ေလတုိက္၊ ခ်စ္ႀကိဳက္ သံေ၀က ေတြခ်ည္းပဲ။ ငၿပိန္းေတြမ်ားသလုိ ေခတ္အေျခအေနအရ အသည္းကြဲတဲ့သူမ်ားေတာ့ကဲ…ခင္ဗ်ားအခ်စ္ကဗ်ာ မ်ားမ်ားေရးေလ ငၿပိန္းေတြရဲ႕ Like & Comment မ်ားမ်ားရေလပဲ။

သစၥာခ။          ။ အြန္လုိင္းကဗ်ာေလာကျဖစ္ေပၚလာျခင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိ စာေရးစာဖတ္၀ါသနာပါသူေတြအတြက္ အမ်ားေ႐ွ႕ မွာ ကၾကီးခေခြးေရးျပဖို႔ သင္ပုန္းတစ္ခ်ပ္ရလာတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္ဆရာ။ သတ္ပံုမွန္မမွန္၊ လက္ေရးလွမလွ ခ်က္ခ်င္းအဆံုးအျဖတ္ေပးၾက၊ အမွတ္ေပးၾကတယ္မဟုတ္လား။ အြန္လုိင္းမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ ပရင့္ထ္မွာျဖစ္ျဖစ္ ကဗ်ာဟာကဗ်ာပါပဲ။ အြန္လုိင္းကလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပရင့္ထ္ဘက္ကုိကူးသလို ပရင့္ထ္ကလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိလည္း အြန္လုိင္းမွာေတြ႔ေနရတာပဲေလ။ ပရင့္ထ္မွာ ေဖာ္ျပလုိ႕အဆင္မေျပတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာစိတ္အခ်ဥ္ေပါက္မႈေတြကုိ အြန္လိုင္းမွာ အရွိအတုိင္းခ်ျပလုိ႔ ရတယ္။ အႏုပညာအဆင့္အတန္းဆုိတာကေတာ့ ကုိယ္ဖန္တီးလိုက္တဲ့အႏုပညာဟာ ဘယ္အဆင့္အတန္းရွိတယ္ဆုိတာ ကိုယ့္ဘာသာျမင္တတ္မွရလိမ့္မယ္ထင္တယ္ဆရာ။ Like မ်ားရံု၊ Comment မ်ားရံုနဲ႕ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိဟုတ္လွျပီထင္ေနရင္ေတာ့ ကဗ်ာလမ္းပိတ္သြားမွာပဲ။ ဂႏၱ၀င္ျဖစ္ျဖစ္၊ ေမာ္ဒန္ျဖစ္ျဖစ္၊ LP ျဖစ္ျဖစ္၊ နီယုိျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးဟာကဗ်ာလမ္းကုိသြားေနၾကတာပဲ။ ဘယ္ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားကုိေရြးေရြး ကဗ်ာေသြးစည္းၾကဖုိ႕ေတာ့ လုိတာေပါ့ဆရာ။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။         ။ ျမန္မာကဗ်ာေလာကမွာ ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္ခံစား ေ၀ဖန္မႈ လုပ္ၾကတဲ့အခါ တန္ဖုိးထား နားလည္ခံစားမႈ( Appreciation ) နဲ႔ ေကာင္းဆုိး ေ၀ဖန္ ခ်ဥ္းကပ္သုံးသပ္( Criticize ) လုပ္တာ ဆုိၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားလုံး လုပ္ေဆာင္ၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဆရာျမဇင္၊ ဆရာ မင္းလွညြန္႔ၾကဴး၊ ဆရာမ်ုဳိးသန္႔၊ ကုိမင္းခက္ရဲ၊ သူရနီတုိ႔ရဲ့ ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္မႈေတြက Criticize ဘက္ကုိ အေလးသာၿပီး ဆရာေမာင္သာခ်ဳိနဲ႔ ကုိ ေအာင္ခင္ျမင့္တုိ႔က Appreciation ဘက္ကုိ အေလးသာတယ္လို႔ ကုိယ္ ျမင္တယ္။ ျမန္မာကဗ်ာေ၀ဖန္ေရးအေပၚ ညီေလးတုိ႔ရဲ့ အျမင္။ ၿပီးေတာ့ အခု ႏွစ္ပုိင္း အြန္လုိင္းမွာ သေဘာထားအျမင္မ်ုဳိးစုံနဲ႔ လူေျပာသူေျပာမ်ားေနတဲ့ ေမာင္ဂ်ဳိကာရဲ့ ကဗ်ာခ်ဥ္းကပ္မႈေတြနဲ႔ လူမႈေရး ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြအေပၚ အျမင္။

ရဲျမင့္သူ။          ။ ။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ပညာရွင္ဆန္တဲ့ ကဗ်ာေ၀ဖန္ေရးေတြ ကိုၾကိဳဆိုပါတယ္ ။ ငါနဲ့မတူရန္သူ ေ၀ဖန္ေရးေတြေတာ့ စိတ္ပ်က္မိတာအမွန္ပဲ ။

ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ က်န္တဲ့ေ၀ဖန္ေရးေတာ့ မေျပာလုိပါ။ ကဗ်ာမွာလူမႈေရးေ၀ဖန္ခ်က္ပါရင္ေတာ့အျမင္သိပ္က်ဥ္းေျမာင္းတယ္။ မိန္းမဆန္တဲ့အေတြးရွိတယ္လုိ႔ေျပာရမွာပဲ။ ကဗ်ာဆရာနဲ႔ ကဗ်ာစာသားေတြတြဲျမင္တယ္၊အျခားအရာေတြေရာေပါ့။ ခပ္ရုိင္းရုိင္းေျပာရရင္ သာမန္စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေတြက ကဗ်ာဆရာအေပၚျမင္တဲ့အျမင္ကုိေ၀ဖန္ေရးထဲ ထည့္ေရးတာမ်ဳိးေပါ့။ အဲဒီေ၀ဖန္ေရးမ်ဳိး ဘယ္သူပဲလုပ္လုပ္ ဂရုမစုိက္ပဲထားလုိက္ပါ။အခ်ိန္တန္ေတာ့ ေမာသြားပါလိမ့္မယ္။ သူ႔ဘာသာ ဘာေကာင္လဲ ငု႔ံၾကည့္လိမ့္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္သမုိင္းက သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ အခ်ိန္ တန္ရင္ အျပတ္ရွင္းသြားလိမ့္မယ္။


သစၥာခ။          ။ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ခ်ဥ္းကပ္ခ်ဥ္းကပ္ပါ။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိခ်ဥ္းကပ္ရာမွာ ကုိယ္ခ်ဥ္းကပ္မယ့္ကဗ်ာအေပၚထားတဲ့ ေစတနာစိတ္သာ အခရာလို႔ထင္ပါတယ္ဆရာ။ အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ၾကည့္ရင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ျပီး အဆုိးျမင္စိတ္နဲ႔ၾကည့္ရင္ေတာ့ အပ်က္သေဘာေဆာင္မွာပါပဲ။ ေ၀ဖန္တယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာလည္း သူ႔စည္းကုိယ့္စည္းေတာ့ ေစာင့္ရမေပါ့ဗ်ာ။ စည္းလြတ္၀ါးလြတ္ ေဘာင္ေက်ာ္လာျပီဆုိရင္ေတာ့ သူ႔ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြေရာ သူကုိယ္တုိင္ပါ ကဗ်ာအသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ႕အျပင္ဘက္ကုိ အလိုလုိေရာက္သြားမွာပါပဲ။

ေအာင္ရင္ၿငိမ္း။          ။ ၂၀၁၀ အလြန္ ေခတ္ျပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာ အခင္းအက်င္းမွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ၊ အယ္လ္ပီ၊ ကြန္ဆက္ျခဴရယ္၊ စမ္းသပ္၊ ဖလာ့ဖ္၊ စကားေျပကဗ်ာ စသျဖင့္ ကဗ်ာအယူအဆ/ အမ်ဳိးအစားေတြ ရွိေနၾကတယ္။ ေခတ္ျပဳိင္ကဗ်ာ( Contemporary Poetry) ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရအေပၚမွာလည္း အျမင္နဲ႔ ၀ိ၀ါဒ အမ်ဳိးမ်ုဳိး ကြဲျပားေနၾကတယ္လို႔ ထင္တယ္။ ကုိေဇာ္ေဇာ္ထြန္းကေတာ့ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာလို႔ ျမန္မာလို မေျပာဘဲ Contemporary Poetry လုိ႔ အဂၤလိပ္လို တုိက္ရုိက္ သုံးႏႈန္းေျပာဆုိဖုိ႔ အၾကံေပးထားတယ္။ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာဆုိတာ တခ်ဳိကဗ်ာဆရာေတြ ယူဆေနသလို ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားသစ္ တစ္ခုလား။ ဒါမွမဟုတ္ ၂၀၁၀ အလြန္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အသစ္ျဖစ္ထြန္းလာတဲ့ ကဗ်ာအမ်ုဳိးအစားသစ္ေတြကုိ ျခဳံငုံေခၚေ၀ၚတဲ့ ပညာရပ္ဆုိင္ရာ ေ၀ါဟာရတစ္ခုလား။ ညီေလးတုိ႔ ဘယ္လို ခြဲျခားနားလည္ထားလဲ။ လူငယ္ေတြ အျမင္နဲ႔ဆုိရင္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာကုိေရာ ၂၀၁၀ အလြန္ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာစာရင္းထဲ ထည့္မလား။ ခ်န္ထားခဲ့ခ်င္လား။ ၿပီးေတာ့ လာမယ့္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခု အတြင္း ေခတ္ျပဳိင္ျမန္မာကဗ်ာရဲ့ အလားအလာ။ ဘယ္လို ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြ ဆက္လက္ ရွင္သန္ရပ္တည္ ေနႏုိင္မယ္ ထင္လဲ။ ဘယ္လို ကဗ်ာ အမ်ုဳိးအစားသစ္ေတြ အသစ္ ေပၚေပါက္ ထြန္းကားလာမယ္လုိ႔ ခန္႔မွန္း ထင္ေၾကးေပးမလဲ။

ရဲျမင့္သူ။          ။ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာဆုိတာ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားသစ္ တစ္ခုမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုေဇာ္ေဇာ္ထြန္းေျပာတာ မွန္ပါတယ္
ဘယ္လို ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြ ဆက္လက္ ရွင္သန္ရပ္တည္ ေနႏုိင္မယ္ ထင္လဲ ဆိုေတာ့ ကမၻာမွာလိုပဲ ကဗ်ာအယူအဆတစ္ခုက ေအာင္ပြဲခံတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ အယူအဆ ေပါင္းစံုတစ္ျပိဳင္နက္ရွင္သန္ႏိုင္မယ္လို ့ယံုၾကည္မိပါတယ္ ။ ေတာ္လွန္ေၾကာင္ ေတြရဲ ့ေဆာင္ပုဒ္လိုေပါ့ဗ်ာ (ေၾကာ္ျငာ၀င္) ေၾကာင္ေပါင္းတရာေမြးပါေစ။


ေအာင္သက္ႏွင္း။          ။ ေခတ္ေပၚနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ကႏွစ္လုံးတည္းနဲ႔ ေဘာင္းဘီက်ပ္တဲ့စကားလုံးေတြပဲဗ်။ ရုိးရုိးသားသားေျပာရရင္ ေခတ္ေပၚဆုိတာModern နဲ႔ Post-modern အစပုိင္းကဗ်ာေတြပဲလုိ႔ ျမင္တယ္။ ေခတ္ၿပိဳင္ကေတာ့ လက္ရွိ ေလာေလာဆယ္ႏွစ္ကာလ အပုိင္းအျခားအတြင္းေပၚေနတဲ့ကဗ်ာကုိဆုိလုိတာလုိ႔ ျမင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုေခတ္ၿပိဳင္ကလည္းေနာင္တခ်ိန္မွာ ေခတ္ေပၚျဖစ္မွာပဲ။ အဓိကကေတာ့ လုိက္ပါစီးေမ်ာေရးသားႏုိင္ဖုိ႔ပါ။ မလုိက္ႏုိင္လည္းဘာမွမျဖစ္ပါ။ ကုိယ္ႀကိဳက္တာ ကုိယ္လုပ္ေပါ့။ ဆုိင္းတီးတဲ့သူတီး၊ ဒရမ္တီးတဲ့သူတီးပါ။ကုိယ့္ကဗ်ာမႀကိဳက္လုိ႔လည္း ဘယ္သူ႔မွ ဂရုစုိက္ဖုိ႔မလုိ။ အခ်ိန္တန္ရင္ ကုိယ့္အႏုပညာလက္ရာကေလးေတြဘယ္ေလာက္က်န္မယ္ဆုိတာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရယ္ ေနာက္လူေတြရယ္ကုိေတာ့ လိမ္လုိ႔ရမွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာရယ္ကၽြန္ေတာ့္အေျဖေတြက အၾကမ္းဆန္ၿပီး ေျပာပုံဆုိပုံအခ်ဳိးမေျပ ဆရာ့ဆရာႀကီးမ်ားရဲ႕ အကုိးအကားေတြရြတ္ျပေနတာ မဟုတ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ႀကိဳက္မွာမဟုတ္သလုိ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဂရုုစုိက္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ လူငယ္ဆုိတာ (Brave & Wild) ရဲရင့္တယ္ ရုိင္းစုိင္းတယ္လုိ႔ကၽြန္ေတာ္ခံယူထားလုိ႔ပဲ။

သစၥာခ။          ။ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူးမွတ္ဖူးသေလာက္ စာေပသစ္ရဲ႕ေနာက္ပုိင္းမွာဆန္းသစ္လာတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ(ေမာ္ဒန္)၊ ပုိ႕စ္ေမာ္ဒန္၊ ေခတ္ေပၚကဗ်ာသစ္(နီယုိေမာ္ဒန္) တုိ႕ကုိ ျခံဳငံုျပီး ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာလို႔ ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲၾကတယ္လို႕ သိခဲ့တယ္ဆရာ။(မွားေနရင္လည္းျပင္ေပးပါ။) ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ေခတ္ျပိဳင္ဆုိတဲ့အသံုးအႏႈန္းဟာ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားထက္ ကဗ်ာေရးသူလူပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ ကုိယ္စားျပဳမယ္ဆုိရင္ ပုိအဆင္ေျပလိမ့္မယ္လုိ႔ထင္တယ္။ ဥပမာ ဆရာေအာင္ခ်ိမ့္နဲ႔ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္၊ ဆရာေဇာ္ဂ်ီနဲ႔မင္းသု၀ဏ္၊ ဦးပုညနဲ႔အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖ တုိ႕ဟာ ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာဆရာေတြ။ သူတုိ႔ေရးတဲ့ကဗ်ာေတြဟာေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာေတြ။ဒါ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ေပါ့ေနာ္။ သကၠရာဇ္ေတြေျပာင္းလာတာနဲ႕အမွ် ေရးဟန္ေတြကလည္း ဆန္းသစ္လာမွာပဲ။ ေနာက္ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအၾကာမွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာသစ္ဆုိတဲ့နီယုိေမာ္ဒန္ဟာလည္း ေဟာင္းေကာင္းေဟာင္းသြားႏိုင္တာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကဗ်ာကေတာ့ သကၠရာဇ္ေတြနဲ႕အျပိဳင္ ခရီးဆက္ေနဦးမွာပါပဲဆရာ။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖင့္
( စီစဥ္တင္ဆက္သူ )
ေအာင္ရင္ၿငိမ္း 
၂၂ ဇြန္ ၂၀၁၃