ျမ င္ ဘ က္ မ် ာ း

တေရးေရးတေငြ႔ေငြ႔ေလ။သိလား?။ခပ္လွမ္းလွမ္းကၾကည့္ရင္ဓားခုတ္ရာလိုေလ။အေပ်ာ္သေဘာနားပင္းေနတဲ့
အဓိပၸာယ္ေလ။ျမင္လား?။ဖံုးဖိထားတဲ့မရင့္ေသးတဲ့ဗိုက္ေလ။လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ခ်မွတ္ထားတဲ့စည္းေလ။အဲဒီမွာ
ငိုတာေလ။ရုပ္ရွင္ထဲ ခို္င္သင္းၾကည္ငိုတာေလ။ရုပ္ရွင္ထဲ နယ္ျမိဳ႔ေလးမွာသြားေမြးတာေလ။ခင္ဗ်ားတုိ႔ကၽြန္ေတာ့္
ကိုဖ်က္ခ်လိုက္တာေလ။ပူခနဲႏွလုံးသားကို ထိုးသြင္းလုိက္တာေလ။ဓားနဲ႔ေလ။အင္း ပ်က္အစဥ္ျပင္မရဘူးေလ
စက္ရုပ္လုိျပံဳးျပီးၾကည့္ေနလုိက္တယ္ေလ။ေအးေရာေလ။တစ္ကိုယ္လံုးတျဖည္းျဖည္းအေရခြံဟာမာလာသလိုပဲ။
လူသားျဖစ္မႈအတြက္ ခဏခဏ အေရခြံလဲေနမိတဲ့ ကဏန္းေလ။ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ေမေမ
ရယ္။ခ်စ္တယ္ကို ဘံုထုတ္ျပီး ျပသ နာကို အဓိကထားပါ။*ေပ်ာ္လိုက္တာ ဆီမီးခြက္၊ေမွာ္ဆရာလို ဇာတ္သဘင္
၊ခ်င္းခ်င္းနီ စပရိန္။ဘာသာစကားဟာ ကစားစရာေလ။အြင္ ဟုတ္ဘူး။သူ႔မွာေျပာစရာအေရးတၾကီးရွိမွာပါေလ။
ငိုတာမ်ား အိမ္သာထဲ၀င္ငိုစရာလား လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရယ္။ငါတုိ႔ဟာေပ်ာ္သလိုလိုေနတဲ့ ေပ်ာ့စိစိ ေရာ္ဘာေကာင္
ေတြေလ။အမွန္တရားကိုေန႔စားနဲ႔ေဆးသုတ္ေနတဲ့ ေအာက္ေျခလူတန္းစားေတြေလ။ဒီထဲမွာလား?။ဒီကဗ်ာထဲမွာ
လား?။အဖံုးအတြင္းကံစမး္မဲေလ။၂၀၀၊၅၀၀၊၁၀၀၀၊simcard၊chery wagon၊ခင္ဗ်ားမွာမရွိတဲ့နည္းနဲ႔ကဗ်ာေရး
တာ၊တစ္ေယာက္ကဗ်ာအေပၚတစ္ေယာက္ သံသယရွိတာ၊ျပီးေတာ့ျမင္ဘက္မ်ား၊စကားလံုးဖြဲ႔စည္းပံု၊နထၳိေလ၊
နထၳိေယာင္ေဆာင္ထားတာေလ။အလ်င္ကိုဖမ္းေနသလား။ငါနဲ႔မင္းနဲ႔သူနဲ႔ေလ၊ျမင္ဘက္ေတြေလ။ခဏ ခဏ
ေျပာ ေျပာ ေနရင္းမသိတဲ့ကဗ်ာေလ။စတန္႔နဲ႔ကဗ်ာေလ။ငါ့စိတ္ထဲ ငါမသိဘဲ၀င္လာတဲ့ အႏုပညာသရဲေလ။
နားလည္းေအာင္ေျပာရင္ လူ႔ဘ၀ရဲ႔ေလးေၾကာင္းမ်ဥ္းေလ။ exit အယူအဆနဲ႔ လမ္းေဘးမွာမူးေနတဲ့ ေပါင္းစပ္
အိုင္ဒီယိုေလာ္ဂ်ီေလ။အခ်ဥ္ေလ ကတက္ေလ။             ။

၀ီရထက္ေနာင္
* စိတ္ရွိတိုင္းစကားလံုးစပ္ဟပ္မႈမ်ား